Tętnica bębenkowa tylna

Tętnica bębenkowa tylna (łac. arteria tympanica posterior) – w anatomii człowieka tętnica będąca gałęzią tętnicy rylcowo-sutkowej. Jest jedną z tętnic zaopatrujących jamę bębenkową^[1].

Przebieg

Tętnica bębenkowa tylna odchodzi od naczynia macierzystego (tętnicy rylcowo-sutkowej), wnika przez otwór rylcowo-sutkowy do kanału nerwu twarzowego, a następnie w towarzystwie struny bębenkowej biegnie przez kanalik struny bębenkowej i wchodzi do jamy bębenkowej^[1]^[2].

Końcowe gałązki tętnicy zaopatrują głównie błonę śluzową tylnej ściany jamy bębenkowej. Przekształcają się tam w sieć zespalającą się z innymi tętniczkami jamy bębenkowej (tzn. tętnicą bębenkową górną, tętnicą bębenkową przednią, tętnicą bębenkową dolną oraz gałęzią szyjno-bębenkową tętnicy szyjnej wewnętrznej), głównie z tętnicą bębenkową przednią^[1].

↑ ^a ^b ^c Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Napisali: F. Krzyształowicz, E. Loth, K. W. Majewski, J. Markowski. Współautorzy: I. Abramowicz, S. Hiller, J. Iwaszkiewicz, M. Reicher, W. Sylwanowicz. Przerobili i uzupełnili: J. Jordan, W. Kubik, W. Łasiński, F. Miedziński, O. Narkiewicz, H. Szostakiewicz-Sawicka, S. Zawistowski. Wyd. IV (III). T. V (Układ nerwowy obwodowy. Układ nerwowy autonomiczny. Powłoka wspólna. Narządy zmysłów.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 434. ISBN 83-200-2172-3. (pol.).
↑ Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. Pod redakcją Wiesława Łasińskiego. Przerobili i uzupełnili: Stanisław Hiller, Wiesław Łasiński, Michał Reicher, Stanisław Zawistowski, Zofia Zegarska. Wyd. VII (IV). T. III (Układ naczyniowy.). Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, s. 205. ISBN 83-200-2171-5. (pol.).