Szabeltas

Szabeltas (z niem. Säbeltasche) – w oddziałach lekkiej kawalerii, najczęściej huzarów, rodzaj płaskiej torby (kalety) skórzanej, zawieszanej wraz z szablą na długich rapciach. Ze względu na obcisłość huzarskiego munduru umożliwiała (zamiast kieszeni) gromadzenie i noszenie różnych podręcznych drobnych przedmiotów^[1]. Jako nieodłączny element wyposażenia dekorowano ją oznakami i symbolami związanymi z wojskową przynależnością oddziału (np. orzeł polski, inicjały panującego władcy itp.), później też często z numerem jednostki.

Przypisy

↑ Por. u Br. Gembarzewskiego „torba z różnymi przedmiotami” w wyposażeniu rotmistrza pancernych (Uzbrojenie i rodzaje broni w: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce (red. T. Korzon). T. 3. Lwów: Ossolineum, 1923, s. 294).

Bibliografia

Zygmunt Gloger: Encyklopedia staropolska. T. 4. Warszawa: Piotr Laskauer, 1903, s. 296
Michał Gradowski, Zdzisław Żygulski jun.: Słownik uzbrojenia historycznego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2010, s. 12

[1] Por. u Br. Gembarzewskiego „torba z różnymi przedmiotami” w wyposażeniu rotmistrza pancernych (Uzbrojenie i rodzaje broni w: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce (red. T. Korzon). T. 3. Lwów: Ossolineum, 1923, s. 294).

[1]