Przejdź do zawartości

Sydir Twerdochlib

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sydir Twerdochlib
Сидір Антонович Твердохліб
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

9 maja 1886
Brzeżany, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

15 października 1922
Polska, Sapieżanka[potrzebny przypis]

Zawód, zajęcie

poeta, tłumacz

Narodowość

ukraińska

Sydir Antonowycz Twerdochlib (ukr. Сидір Антонович Твердохліб, ur. 9 maja 1886 w Brzeżanach, zm. 15 października 1922 w Sapieżance[potrzebny przypis]) – ukraiński poeta, tłumacz i polityk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Lwowskim i na Uniwersytecie Wiedeńskim, później pracował jako nauczyciel we Lwowie. Należał do modernistycznego ruchu artystycznego Mołoda Muza. Pierwsze wiersze Twerdochliba ukazały się w magazynach "Swit" (1906), "Bukowina", "Rozwaga" i innych.

Opublikował osobny zbiór wierszy "W swiczadi plesa" (1908). Napisał także nowele "Neskinczenyj archytwir" i inne. Poezję Twerdochliba przepełniała melancholia i tęsknota za pięknem. Przekłady: na język niemiecki - "Hajdamacy" T. Szewczenki, na polski – wiersze Szewczenki, O. Ołesia, nowele M. Jackowa i innych. Na język ukraiński - "Ojciec zadżumionych", "W Szwajcarii" J. Słowackiego i inne.

Twerdochlib drukował także w polskich czasopismach.

W 1920 roku stanął na czele Ukraińskiej Partii Włościańskiej (tzw. chliboroby), która stała na stanowisku uznania polskiej władzy nad Galicją Wschodnią i zadeklarowała udział w rozpisanych na listopad 1922 wyborach do Sejmu, w sytuacji bojkotu wyborów ogłoszonego przez wszystkie znaczące ukraińskie partie polityczne Galicji. Jednym z głównych postulatów Chliborobów było wprowadzenie autonomii narodowo-terytorialnej dla województw: lwowskiego, tarnopolskiego i stanisławowskiego[1]. Twerdochlib kandydował z listy wyborczej UPW na posła do Sejmu RP. Złamanie bojkotu wyborów doprowadziło do wydania na niego wyroku śmierci przez Ukraińską Organizację Wojskową. Twerdochlib został zastrzelony w czasie kampanii wyborczej, 15 października 1922 roku na stacji kolejowej Sapieżanka k. Kamionki Strumiłowej[2]. Partia w wyniku wyborów uzyskała pięć mandatów poselskich.

Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie (pole 76). Jego przyjaciel, rzeźbiarz Zygmunt Kurczyński zamierzał wykonać dla niego monumentalny nagrobek z symbolicznymi posągami, jednak wdowa po poecie zrezygnowała z tego pomysłu i zamówiła zwykły nagrobek[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Grzegorz Pawlikowski Między lojalnością państwową a narodową. Ukraińsko-Włościański Klub Sejmowy (1922–1927), „Polityka i Społeczeństwo” 9/2012, s. 320
  2. Lucyna Kulińska: Działalność terrorystyczna i sabotażowa nacjonalistycznych organizacji ukraińskich w Polsce w latach 1922-1939. Kraków, 2009, s. 181. ISBN 978-83-7188-147-3.
  3. Stanisław Nicieja: Ogród snu i pamięci. Dzieje Cmentarza Łyczakowskiego we Lwowie oraz ludzi tam spoczywających w latach 1786-2010, s. 181. ISBN 978-83-61915-13-3.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]