Silvina Ocampo

Silvina Ocampo
Data i miejsce urodzenia	28 lipca 1903 ; Buenos Aires
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1993 ; Buenos Aires
Dziedzina sztuki	literatura
	Multimedia w Wikimedia Commons

Silvina Ocampo (ur. 28 lipca 1903 w Buenos Aires, zm. 14 grudnia 1993 tamże) – argentyńska poetka, autorka opowiadań i artystka.

Życiorys

Urodziła się 28 lipca 1903 roku w Buenos Aires, w zamożnej rodzinie, jako najmłodsza z sześciu sióstr^[1]. Jedną z jej sióstr była Victoria Ocampo^[1], która prowadziła wpływowy magazyn literacki „Sur”^[2].

Początkowo Silvina Ocampo zajmowała się sztukami plastycznymi. W wieku 26 lat wyjechała do Paryża, by rozwijać techniki rysunku i malarstwa^[1]. Na miejscu dołączyła do diaspory argentyńskich artystów oraz pobierała lekcje malarstwa u Fernanda Légera i Giorgio de Chirico^[1]^[2]. Ostatecznie jednak porzuciła sztuki plastyczne na rzecz literatury^[1]. Po powrocie do Argentyny związała się z Adolfo Bioy Casaresem i zaprzyjaźniła z Jorge Luisem Borgesem, który został świadkiem pary na ślubie w 1940 roku^[1].

Zadebiutowała w 1937 roku zbiorem opowiadań Viaje olvidado, a trzy lata później z mężem i Borgesem przygotowała antologię literatury fantastycznej^[1]^[3], zawierającą utwory takich pisarzy, jak Petroniusz, Pu Songling, czy Edgar Allan Poe^[4]. W 1942 roku ukazał się jej pierwszy tomik poezji Enumeración de la patria^[1], a cztery lata później Los que aman odian – powieść policyjna, którą napisała wraz z mężem^[3]. Tworzyła przede wszystkim opowiadania i poezję^[1], choć zajmowała się również tłumaczeniem – przekładała brytyjską i amerykańską poezję, w tym utwory Emily Dickinson^[3].

Proza Ocampo charakteryzuje się mroczną atmosferą pełną paradoksów i zaskakujących sytuacji, z wczesnymi opowiadaniami tworzonymi w duchu dziewiętnastowiecznego horroru^[4]. Jej dojrzałe utwory wytrącają z równowagi zwykłą, mieszczańską codzienność niepokojącymi wydarzeniami i okrucieństwem^[4]. Twórczość Ocampo została wyróżniona licznymi nagrodami, w tym Premio Municipal de Literatura (1954), Premio Nacional de Poesía (1962), czy stypendium Guggenheima^[1].

Zmarła 14 grudnia 1993 roku w Buenos Aires, została pochowana na Cementerio de la Recoleta^[1].

W języku polskim jej opowiadania ukazały się w tłumaczeniu Tomasza Pindla w antologii Opowieści niesamowite z Hispanoameryki (Państwowy Instytut Wydawniczy 2022)^[5], oraz na łamach „Literatury na Świecie” w tłumaczeniu Ewy Kobyłeckiej-Piwońskiej (2022)^[6].

Twórczość

zbiory opowiadań

Viaje olvidado, 1937
Autobiografía de Irene, 1948
La furia y otros cuentos, 1959
Las invitadas, 1961
El Pecado Mortal (antologia), 1966
Informe del cielo y del infierno (antologia) 1970
Los días de la noche, 1970
El cofre volante (opowiadania dla dzieci), 1974
El tobogán (dla dzieci), 1975
El caballo alado (dla dzieci), 1976
La naranja maravillosa (dla dzieci), 1977
Canto Escolar (dla dzieci), 1979
Y así sucesivamente, 1987
Cornelia frente al espejo, 1988^[3]

poezja

Enumeración de la patria, 1942
Espacios métricos, 1945
Sonetos del jardín, 1947
Poemas de amor desesperado, 1949
Los nombres, 1953
Lo amargo por dulce, 1962
Amarillo celeste, 1972
Árboles de Buenos Aires, 1979
Breve Santoral, 1985
Las reglas del secreto (antologia), 1991^[3]

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Fantástica y misteriosa Silvina [online], Ministerio de Cultura Argentina [dostęp 2023-01-04] (hiszp.).
↑ ^a ^b LilyL. Meyer LilyL., Surrealist Silvina Ocampo Shines In Two New Translations, „NPR”, 26 października 2019 [dostęp 2023-01-04] (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Silvina Ocampo [online], Fundación Konex [dostęp 2023-01-04] (hiszp.).
↑ ^a ^b ^c ChrisCh. Power ChrisCh., A brief survey of the short story: Silvina Ocampo [online], the Guardian, 2 listopada 2015 [dostęp 2023-01-04] (ang.).
↑ Opowieści niesamowite z Hispanoameryki, NinaN. Pluta, TomaszT. Pindel (tłum.), Państwowy Instytut Wydawniczy, 2022, ISBN 978-83-8196-214-8 .
↑ Trzy krótkie / Silvina Ocampo ; przełożyła Ewa Kobyłecka-Piwońska [online], Katalogi Biblioteki Narodowej [dostęp 2023-01-04] .

[:0-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Fantástica y misteriosa Silvina [online], Ministerio de Cultura Argentina [dostęp 2023-01-04] (hiszp.).

[:1-2] LilyL. Meyer LilyL., Surrealist Silvina Ocampo Shines In Two New Translations, „NPR”, 26 października 2019 [dostęp 2023-01-04] (ang.).

[:2-3] Silvina Ocampo [online], Fundación Konex [dostęp 2023-01-04] (hiszp.).

[:3-4] ChrisCh. Power ChrisCh., A brief survey of the short story: Silvina Ocampo [online], the Guardian, 2 listopada 2015 [dostęp 2023-01-04] (ang.).

[5] Opowieści niesamowite z Hispanoameryki, NinaN. Pluta, TomaszT. Pindel (tłum.), Państwowy Instytut Wydawniczy, 2022, ISBN 978-83-8196-214-8 .

[6] Trzy krótkie / Silvina Ocampo ; przełożyła Ewa Kobyłecka-Piwońska [online], Katalogi Biblioteki Narodowej [dostęp 2023-01-04] .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]