Rusińska cerkiew greckokatolicka w Ruskim Krsturze

Rusińska cerkiew greckokatolicka w Ruskim Krsturze
Кафедральный собор св Николая
	cerkiew
	; Rusińska cerkiew greckokatolicka w Ruskim Krsturze
Państwo	Serbia
Miejscowość	Ruski Krstur
Wyznanie	Katolicyzm
Kościół	Chorwacki Kościół greckokatolicki
Wezwanie	św. Mikołaja
Historia
Data zakończenia budowy	1784
Poprzednie wyznanie	greckokatolickie
	Położenie na mapie Serbii Rusińska cerkiew greckokatolicka w Ruskim Krsturze
	45°33′18,3600″N 19°26′35,8800″E/45,555100 19,443300
	Strona internetowa

Ten artykuł należy dopracować:

od 2021-02 → poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
od 2021-02 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2021-02 → usunąć treści oparte na nierzetelnych źródłach lub podać w przypisach wiarygodne źródła informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rusińska cerkiew greckokatolicka w Ruskim Krsturze – cerkiew zbudowana w 1784 roku. Została poddana renowacji w 1836 roku co potwierdza napis nad północnym portalem^[1].

Począwszy od 2003 roku Ruski Krstur był centrum greckokatolickiego egzarchatu apostolskiego, który w 2018 roku został podniesiony do stopnia eparchii, przez co cerkiew św. Mikołaja stała się katedrą^[2]. Cerkiew została nieruchomym dobrem kultury i jest budowlą chronioną przez Republikę Serbii jako zabytek kultury o dużym znaczeniu^{[potrzebny przypis]}.

Cerkiew poświęcono przeniesieniu relikwii świętego Mikołaja. Zbudowana została w duchu klasycyzmu jako jednonawowy budynek z półkolistą absydą ołtarzową od wschodu i wysoką dzwonnicą - wznosi się ona nad zachodnią fasadą, opierając się na czterech niskich i masywnych kolumnach połączonych ze sobą łukami. Cerkiew jest długa na 42 metry, a szeroka na 13,30 metrów. Grubość ścian wynosi 1,50 m^[3]. W 1906 roku, w miejscu typowym dla absyd chórowych wyburzono mury, żeby dobudować parterowe zakrystie o prostokątnych podstawach. Oddzielone zostały od przestrzeni nawowej łukowymi otworami. Portal główny wkomponowany został w półkolistą kruchtę, znacznie niższą od wysokości nawy. Bogata rzeźba podziału ikonostasu to praca Aksentija Markovića z 1791 roku. Do dekoracji malarskiej zatrudniony został trzy lata później Arsenij Teodorović, który jest także autorem przedstawień na chórach i tronie hierarchy. Dekorację ścienną namalował w 1936 roku Milenko Đurić.

Dzwony kościelne zostały zabrane z cerkwi w czasie I wojny światowej. Nowe dzwony zakupiono w 1922 roku. Największy z nich waży 1500 kilogramów i nazwany został imieniem św. Piotra. Kolejny co do wielkości dzwon nosi imię św. Jerzego i waży 850 kilogramów. Dzwon św. Mikołaja waży 400 kilogramów, św. Jana 200 kilogramów, natomiast dzwon św. Michała 100 kilogramów^[3].

W latach 1961–1963 została przeprowadzona restauracja ikonostasu, a następnie w świątyni przeprowadzono prace konserwatorskie w 1972 roku.

Galeria

Zobacz więcej

Greckokatolicki Egzarchat Apostolski w Serbii

Przypisy

↑ Русинска гркокатоличка црква - Руски Крстур. vojvodinaonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)].. vojvodinaonline.com, dostęp: 31.12.2020
↑ Вероисповест/Гркокато личка црква. rusini.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. rusini.rs (strona zarchiwizowana w web.archive.org), dostęp: 31.12.2020
↑ ^a ^b Макај, Михајло, Хришћански календар за вернике Крижевачке Епархије 1969. Руски Крстур: Војвођански Викаријат Крижевачке Епархије, 1968. s. 69

Linki zewnętrzne

[1] Русинска гркокатоличка црква - Руски Крстур. vojvodinaonline.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-07-15)].. vojvodinaonline.com, dostęp: 31.12.2020

[2] Вероисповест/Гркокато личка црква. rusini.rs. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-09)]. rusini.rs (strona zarchiwizowana w web.archive.org), dostęp: 31.12.2020

[:0-3] Макај, Михајло, Хришћански календар за вернике Крижевачке Епархије 1969. Руски Крстур: Војвођански Викаријат Крижевачке Епархије, 1968. s. 69

[1]

[2]

[3]