Robert Sturges
 Sturges (po prawej) z belgijskim premierem Hubertem Pierlotem w kwietniu 1944 roku | |
 generał porucznik
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1908–1946 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: Royal Marines Division, brytyjskiej okupacji Islandii, brytyjskiej okupacji Madagaskaru, Special Service Group |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
  
| |
Robert Grice Sturges (ur. 14 lipca 1891 w Borough of Wokingham, zm. 12 września 1970 w Exeter) – brytyjski generał porucznik i oficer Royal Marines.
Kariera wojskowa
[edytuj | edytuj kod]W 1908 roku Sturges wstąpił do Royal Navy[1]. 15 maja 1912 roku został awansowany do stopnia podporucznika[2] i tego samego dnia został przeniesiony do Royal Marines, gdzie uzyskał stopień porucznika (zostało to oficjalnie potwierdzone 19 grudnia 1914 roku[1][3]). Podczas I wojny światowej Sturges walczył w bitwie o Gallipoli i bitwie jutlandzkiej, będąc awansowanym do stopnia kapitana 30 stycznia 1917 roku[4][5]. Sturges został oficjalnie przeniesiony do Royal Marine Light Infantry 30 stycznia 1917 roku[6].
W okresie międzywojennym został awansowany do stopnia majora 17 czerwca 1929 roku, a następnie na podpułkownika 1 kwietnia 1936 roku[7][8]. Został oficjalnie rekomendowany na stopień pułkownika i awansowany na pułkownika 3 kwietnia 1939 roku[9].
Podczas II wojny światowej Sturges dowodził brytyjskimi wojskami w inwazji na Islandię w maju 1940 roku. 4 czerwca 1940 roku został tymczasowo awansowany na brygadiera[10], a w lipcu tego samego roku został wymieniony w sprawozdaniu[11]. W maju 1942 roku dowodził wojskami, które wylądowały na Madagaskarze[1]. W 1943 roku został dowódcą Special Service Group[1]. Był opisywany jako "nieustraszony w akcji, czerwony na twarzy i niechlujny w języku"[12]. W 1946 roku odszedł ze służby w stopniu generała porucznika[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
- ↑ London Gazette, 17 May 1912 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 22 December 1914 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ Whitehead, s. 352.
- ↑ London Gazette, 6 March 1917 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 1 June 1920 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 26 July 1929 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 10 April 1936 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 7 April 1939 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 1 October 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ London Gazette, 5 July 1940 (ang.). [dostęp 13 kwietnia 2013].
- ↑ Lockhart, s. 34.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Survey of the Papers of Senior UK Defence Personnel, 1900–1975. Liddell Hart Centre for Military Archives (ang.). [dostęp 11 lutego 2012].
- R. H. Bruce Lockhart: The Marines Were There: The Story of the Royal Marines in the Second World War. London: Putnam, 1950.
- Þór Whitehead: Milli vonar og ótta: Ísland í síðari heimsstyrjöld. Reykjavík: Vaka-Helgafell, 1995. ISBN 9979-2-0317-X. (isl.).