Puchacz malajski
| Bubo sumatranus[1] | |||
| (Raffles, 1822) | |||
 Puchacz malajski (Malezja) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
puchacz malajski | ||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Podgatunki | |||
|
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[5] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Puchacz malajski[6] (Bubo sumatranus) – gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny puszczykowatych (Strigidae), występujący w Azji Południowo-Wschodniej. Bliski zagrożenia.
Występowanie i biotop
[edytuj | edytuj kod]Puchacz malajski występuje w Azji Południowo-Wschodniej, od południowej części Tajlandii i Mjanmy, przez Półwysep Malajski, po Jawę, Borneo, Sumatrę, Bali oraz inne okoliczne wyspy[7]. Zasiedla lasy tropikalne do wysokości 1600 m n.p.m.[7]
Podgatunki
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia trzy podgatunki, które zamieszkują[8]:
- B. s. sumatranus (Raffles, 1822) – południowa Mjanma, południowo-zachodnia Tajlandia, Półwysep Malajski, Bangka i Sumatra
- B. s. strepitans (Temminck, 1823) – Jawa i Bali
- B. s. tenuifasciatus Mees, 1964 – Borneo
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Bubo: epitet gatunkowy Strix bubo Linnaeus, 1758; łac. bubo, bubonis „puchacz”, od gr. βυας buas „puchacz”[9].
- sumatranus: Sumatra, Indonezja, od sansk. Samudra „morze” (nazwa została później zniekształcona przez europejskich podróżników)[9].
- strepitans: łac. strepitans, strepitantis „hałaśliwy, głośny”, od strepere „głośno hałasować”[9].
- tenuifasciatus: łac. tenuis, tenue „smukły”; późnołac. fasciatus „w paski, opasany”, od łac. fascia „pasek”[9].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała około 46 cm[7]. Upierzenie czarno-brązowe prążkowane, płowe z drobniejszym wzorem na piersi[7]. Spód jaśniejszy, prążkowany[7]. Duże pęczki piór na czubku głowy, skierowane poziomo z białymi kreskami nad ciemnobrązowymi oczami[7]. Dziób i stopy żółte[7]. Samica może być większa od samca[7].
Ekologia i zachowanie
[edytuj | edytuj kod]Tryb życia
[edytuj | edytuj kod]Ptaki trudno wypatrzeć w ciągu dnia, kiedy dobrze schowane odpoczywają w kryjówkach pośród roślinności – dodatkowy kamuflaż zapewnia im prążkowane upierzenie[7].
Pożywienie
[edytuj | edytuj kod]Pokarm stanowią bezkręgowce oraz mniejsze kręgowce[7].
Lęgi
[edytuj | edytuj kod]Puchacze malajskie prawdopodobnie łączą się w pary na całe życie i w kolejnych latach wracają na lęgi do tego samego miejsca[7]. Samica składa 1 białe jajo do gniazda w dziupli lub na odroślach paproci (zanokcicy gniazdowej)[7].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje puchacza malajskiego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened) od 2022 roku; wcześniej, od 1988 był uznawany za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako od rzadkiego po lokalnie pospolity. BirdLife International uznaje trend liczebności populacji za spadkowy. Główne zagrożenie to utrata środowiska, bywa też chwytany dla handlu dzikimi zwierzętami[5].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Kuala Lumpur Bird Park -
Kuala Lumpur Bird Park -
Para puchaczy malajskich w National Zoo Malezja (ms. Zoo Negara) -
Puchacz malajski na rysunku z książki z 1838 roku -
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bubo sumatranus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ T.S. Raffles. Second Part of the Descriptive Catalogue of a Zoological Collection made in the Island of Sumatra and its vicinity. „Transactions of the Linnean Society of London”. 13 (2), s. 279, 1822. (ang.).
- ↑ C.J. Temminck: Nouveau recueil de planches coloriées d’oiseaux: pour servir de suite et de complément aux planches enluminées de Buffon, édition in-folio et in-4º de l’Imprimerie royale, 1770. Strasbourgh: Chez Legras Imbert et Comp., 1838, s. ryc. 174 i tekst. (fr.).
- ↑ G.F. Mees. Geographical variation in Bubo sumatranus (Raffles) (Aves, Strigidae). „Zoologische mededelingen”. 40 (13), s. 115–117, 1963. (ang.).
- ↑ a b Bubo sumatranus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Striginae Leach, 1820 - puszczyki (Wersja: 2020-01-13). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-11-01].
- ↑ a b c d e f g h i j k l David Alderton, Encyklopedia ptaków świata, Warszawa: Wydawnictwo Dragon, 2020, s. 399, ISBN 978-83-8172-650-4 (pol.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-01]. (ang.).
- ↑ a b c d The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).