Prima Categoria (1909)
| |||
Szczegóły | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Liczba zespołów |
9 | ||
Termin |
10 stycznia 1909 - 25 kwietnia 1909 | ||
Liczba meczów |
17 | ||
Liczba stadionów |
9 (w 5 miejscowościach) | ||
Liczba bramek |
66 | ||
Zwycięzca |
Pro Vercelli (2x) | ||
Król strzelców |
Amilcare Pizzi (9) |
Prima Categoria 1909 (z wł. Pierwsza Kategoria) – 12. edycja najwyższej w hierarchii klasy mistrzostw Włoch w piłce nożnej, organizowanych przez FIF, które odbyły się od 10 stycznia 1909 do 25 kwietnia 1909. Mistrzem został Pro Vercelli, zdobywając swój drugi tytuł.
Organizacja
[edytuj | edytuj kod]Liczba uczestników została powiększona z 4 do 9 drużyn. Początkowo turniej nie przyznawał tradycyjnego tytułu "mistrza Włoch", którego spodziewano się po równoległych Mistrzostwach Pierwszej Kategorii w 1909 roku (wł. Campionato Italiano di Prima Categoria), jak to było w poprzednim sezonie. Zwycięzca Federalnych Mistrzostw Pierwszej Kategorii (wł. Campionato Federale di Prima Categoria) otrzymywał tytuł "Federalnego Mistrza Włoch". Jednak zwycięstwo Pro Vercelli, klubu gimnastycznego złożonego wyłącznie z włoskich zawodników, przewyższającego także kluby piłkarskie, czyli drużyny z członkami i zawodnikami obcokrajowcami, które przeprowadzały bojkot mistrzostw Włoch, przesądziło a posteriori o ich legalności i uznaniu Federalnego Mistrza Włoch Pro Vercelli jako absolutnego mistrza kraju przez FIF (który w międzyczasie stał się nazywać FIGC).
W równoległych Mistrzostwach Włoch Pierwszej Kategorii wzięło udział 5 klubów (Andrea Doria i Juventus-mistrz, Piemonte, Milanese, Vicenza).
Kluby startujące w sezonie
[edytuj | edytuj kod]Eliminacje
[edytuj | edytuj kod]Piemont
[edytuj | edytuj kod]Pierwsza runda
[edytuj | edytuj kod]- 10 stycznia
- 17 stycznia
- 24 stycznia
Druga runda
[edytuj | edytuj kod]- 7 lutego
Pro Vercelli – Torino 2:1
- 14 lutego
Torino – Pro Vercelli 0:1
- awans: Pro Vercelli
Lombardia
[edytuj | edytuj kod]# |
Klub |
M |
Zw. |
Rem. |
Por. |
BR |
BS |
+/- |
Pkt. |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | Milanese | 2 | 2 | 0 | 0 | 5 | 1 | +4 | 4 |
2. | Milan | 2 | 1 | 0 | 1 | 3 | 4 | -1 | 2 |
3. | Internazionale | 2 | 0 | 0 | 2 | 2 | 5 | -3 | 0 |
- 10 stycznia
Milan – Internazionale 3:2
- 17 stycznia
- 24 stycznia
Internazionale – Milanese 0:2
Liguria
[edytuj | edytuj kod]- 17 stycznia
Andrea Doria – Genoa 1:1
- 7 lutego
Genoa – Andrea Doria 3:3
- 21 lutego
Andrea Doria – Genoa 1:2[2]
- awans: Genoa
Wenecja
[edytuj | edytuj kod]- awans: Venezia[3]
Półfinały
[edytuj | edytuj kod]Lombardia – Wenecja
[edytuj | edytuj kod]- 21 lutego
- 21 marca
Piemont – Liguria
[edytuj | edytuj kod]- 21 marca
Pro Vercelli – Genoa 3:2
- 27 marca
Genoa – Pro Vercelli 1:1
Finał
[edytuj | edytuj kod]- 4 kwietnia
Pro Vercelli – Milanese 2:0
- 28 kwietnia
Milanese – Pro Vercelli 1:1
Ostatni mecz Pro Vercelli rozegrał w składzie: Innocenti, Binaschi, Servetto, Ara, Milano I, Leone, Milano II, Visconti, Fresia, Rampini I, Corna.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Aby rozstrzygnąć zwycięzcę trzeba było rozegrać trzecie spotkanie, bowiem o awansie nie decydowała różnica strzelonych bramek.
- ↑ Aby rozstrzygnąć zwycięzcę trzeba było rozegrać trzecie spotkanie na neutralnym boisku.
- ↑ Venezia automatycznie wywalczyła awans jako jedyna drużyna z Wenecji zgłoszona do rozgrywek.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wyniki meczów i tabele w bazie RSSSF (ang.)