Przejdź do zawartości

Plejone (gwiazda)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Plejone
28 Tau
Ilustracja
Plejone (górna gwiazda z pary najbardziej wysuniętej na lewo) i reszta Plejad
Dane obserwacyjne (J2000.0)
Gwiazdozbiór

Byk (Plejady)

Rektascensja

03h 49m 11,216s[1]

Deklinacja

+24° 08′ 12,16″[1]

Paralaksa (π)

0,00854 ± 0,00031[1]

Odległość

382 ± 14 ly
117,1 ± 4,4 pc

Wielkość obserwowana

5,09m[1]

Ruch własny (RA)

18,07 ± 0,30 mas/rok[1]

Ruch własny (DEC)

−47,20 ± 0,27 mas/rok[1]

Prędkość radialna

5,10 ± 0,2 km/s[1]

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

gwiazda zmienna typu gamma Cassiopeiae

Typ widmowy

B8 Vne

Masa

3,4[2] M

Promień

3,2[2] R

Wielkość absolutna

−0,33m[3]

Okres obrotu

<0,5 d[2]

Prędkość obrotu

~329 km/s[4][2]

Temperatura

12 000 K[2]

Alternatywne oznaczenia
Oznaczenie Flamsteeda: 28 Tauri
2MASS: J03491121+2408120
Bonner Durchmusterung: BD +23°558
Boss General Catalogue: GC 4587
Katalog Henry’ego Drapera: HD 23862
Katalog Hipparcosa: HIP 17851
Katalog jasnych gwiazd: HR 1180
SAO Star Catalog: SAO 76229
BU Tauri

Plejonegwiazda podwójna w gromadzie otwartej Plejady (M45) w gwiazdozbiorze Byka. Położona jest w odległości około 390 lat świetlnych od Ziemi.

Gwiazda ta nosi tradycyjną nazwę Plejone, wywodzącą się z mitologii greckiej. Plejone była matką siedmiu Plejad[2][5]. Grupa robocza Międzynarodowej Unii Astronomicznej do spraw uporządkowania nazewnictwa gwiazd zatwierdziła użycie nazwy Plejone dla określenia tej gwiazdy[6]. Gwiazda ma oznaczenie Flamsteeda 28 Tauri[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Jest to błękitna gwiazda ciągu głównego, należąca do typu widmowego B. Świeci blisko 190 razy jaśniej niż nasze Słońce, przy temperaturze powierzchni równej w przybliżeniu 12 000 K. Jest to gwiazda zmienna typu gamma Cassiopeiae, w widmie ma silne linie emisyjne wodoru, pochodzące od dysku gazu otaczającego Plejone. Jego istnienie jest związane ze szczególnie szybkim obrotem gwiazdy wokół osi[2], blisko prędkości rozerwania, co powoduje jej dość znaczne spłaszczenie[7].

Obserwacje prowadzone przy pomocy interferometrii plamkowej wykazały, że Plejone jest gwiazdą podwójną, jednak nie udało się od razu jednoznacznie wyznaczyć parametrów zarówno orbity, jak i dokładniejszych danych dotyczących drugiego składnika układu. W 1996 roku zespół naukowców złożony z japońskich i francuskich astronomów wyznaczył okres orbitalny na 218 dni oraz odległość składników na 20 promieni Słońca[8]. Z kolei według Washington Double Star Catalog odległość między składnikami wynosi 0,2 sekundy łuku[4], co odpowiada 24 au, przy założeniu, że układ leży w odległości 120 parseków od Ziemi.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h Pleione w bazie SIMBAD (ang.)
  2. a b c d e f g Jim Kaler: Pleione. STARS. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  3. David Darling: Taurus (constellation). [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  4. a b Celaeno. Alcyone ephemeris. [dostęp 2016-11-04]. (ang.).
  5. Richard Hinckley Allen: Star Names Their Lore and Meaning. Dover: 1963, s. 407–411.
  6. Eric Mamajek i inni, Bulletin of the IAU Working Group on Star Names, t. 2, Międzynarodowa Unia Astronomiczna, październik 2016, s. 7.
  7. Ryuko Hirata. Interpretation of the Long-Term Variation in Late-Type Active Be Stars. „Publications of the Astronomical Society of Japan”. 47, s. 195–218, 1995. Bibcode1995PASJ...47..195H. 
  8. Jun-ichi Katahira et al.. Period Analysis of the Radial Velocity in Pleione. „Publications of the Astronomical Society of Japan”. 48, s. 317-334, kwiecień 1996. (ang.).