Przejdź do zawartości

Piotr Waglowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Piotr Waglowski
VaGla
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 maja 1974
Warszawa

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik, publicysta, webmaster

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Stanowisko

radca ministra

Pracodawca

Ministerstwo Przedsiębiorczości i Technologii

Małżeństwo

Weronika Czyżewska

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi Odznaka Honorowa za Zasługi dla Rozwoju Gospodarki Rzeczypospolitej Polskiej
Strona internetowa

Piotr Waglowski ps. VaGla (ur. 17 maja 1974 w Warszawie) – polski prawnik, publicysta, poeta[1], webmaster, urzędnik, badacz procesów komunikacyjnych w paradygmacie konstruktywicznym.

Działalność naukowa i dydaktyczna

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Pracę magisterską, napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Marka Safjana, poświęcił naruszeniu dóbr osobistych w Internecie i ich cywilnoprawnej ochronie na podstawie Kodeksu cywilnego. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Nauk Prawnych na Wydziale Nauk Społecznych PAN.

Członek Kolegium Centrum Badań i Edukacji Prawno-Informatycznej Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Prowadził zajęcia dydaktyczne w Wyższej Szkole Handlu i Prawa im. Ryszarda Łazarskiego w Warszawie („Dziennikarstwo informacyjne w portalu internetowym” oraz „Technologia integracji internet, prasa, radio, telewizja” – w ramach szkolenia „Dziennikarstwo internetowe”), w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie („Edukacja w przestrzeni internetu i nowych mediów” – Katedra Mediów i Komunikowania na Wydziale Nauk Humanistycznych i Społecznych) oraz w Instytucie Dziennikarstwa na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego (w ramach specjalizacji „Dziennikarstwo Online”). W latach 2014–2015 pracował w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego Uniwersytetu Warszawskiego[2][3].

Działalność publiczna

[edytuj | edytuj kod]

Lata 90.

[edytuj | edytuj kod]

Od 1994 zaangażowany społecznie w rozwój polskiego Internetu. W 1995 założył pierwszą w Internecie listę dyskusyjną na temat prawa w języku polskim: [email protected], w 1997 uruchomił serwis internetowy VaGla.pl Prawo i Internet[4], poświęcony prawnym aspektom społeczeństwa informacyjnego[5]. W kwietniu 1996 roku założył Gazetę Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego „Jurysta” i pełnił funkcję jej pierwszego redaktora naczelnego. W latach 1997–2000 aktywnie uczestniczył w pracach Stowarzyszenia Studentów i Absolwentów Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego „PROCURA” jako: Członek Założyciel, Przewodniczący Komisji Rewizyjnej, a następnie Członek Zarządu. Od stycznia 1998 do października 1999 – Wiceprezes ds. Organizacyjno-Gospodarczych Akademickiego Centrum Kultury Niezależnej (ACKN)[6].

XXI wiek

[edytuj | edytuj kod]
5 lutego 2010 roku, spotkanie "internautów" z Prezesem Rady Ministrów związane z protestem przeciwko tworzeniu Rejestru Stron i Usług Niedozwolonych, Sala Świetlikowa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, materiały prasowe KPRM. Na zdjęciu: Aleksander Waszkielewicz (Fundacja Instytut Rozwoju Regionalnego), Wacław Iszkowski (Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji), Katarzyna Szymielewicz (Fundacja Panoptykon), Marcin Cieślak (Internet Society Poland), Jarosław Lipszyc (Fundacja Nowoczesna Polska), Donald Tusk (prezes Rady Ministrów), Piotr Waglowski (Internet Society Poland, Fundacja Nowoczesna Polska, Fundacja Panoptykon).
Przedstawiciele organizacji pozarządowych analizujący sytuację związaną z protestami przeciwko ACTA: Józef Halbersztadt (ISOC Polska), Małgorzata Szumańska (Panoptykon), Adam Bodnar (HFPC), Dominika Bychawska-Siniarska (HFPC), Katarzyna Szymielewicz (Panoptykon), Władysław Majewski (ISOC Polska), Marcin Cieślak (ISOC Polska), Jarosław Lipszyc (Nowoczesna Polska, ISOC Polska), Piotr Waglowski (ISOC Polska, Nowoczesna Polska, Panoptykon) (Warszawa, 27 stycznia 2012 r. )

Członek założyciel stowarzyszenia Internet Society Poland, w latach 2001–2006 i 2009–2010 członek jego zarządu. 23 marca 2007 został wybrany do Rady Polskiej Izby Informatyki i Telekomunikacji. W latach 2009–2014 był członkiem rady programowej Fundacji „Panoptykon”[7] oraz członkiem Rady Fundacji Nowoczesna Polska[8] (1 lutego 2014 roku złożył mandat w radach obu fundacji[9]). W latach 2010–2014 zaangażowany w prace Obywatelskiego Forum Legislacji, działającego przy Fundacji im. Stefana Batorego[10].

Autor artykułów na temat prawnych aspektów społeczeństwa informacyjnego, w maju 2005 roku nakładem wydawnictwa Helion ukazała się jego książka zatytułowana Prawo w sieci. Zarys regulacji internetu (ISBN 83-7361-854-6).

Był felietonistą miesięcznika „IT w Administracji”[11], tygodnika „Wprost[11] oraz miesięcznika „Gazeta Bankowa[12]. Od grudnia 2006 zasiadał w radach programowych dwumiesięcznika „elektroniczna Administracja”[13] oraz kwartalnika „Prawo Nowych Technologii” (oba zakończyły działalność w 2009 roku)[14]. Uczestniczył w wielu debatach publicznych[15] oraz występował jako komentator w audycjach telewizyjnych[16]. Jego zasadniczym miejscem komunikowania się ze światem jest serwis (nie blog, jak sam podkreśla) vagla.pl, jednak jest też obecny w mediach społecznościowych, bywał na przykład określany, jako jedna z najbardziej wpływowych osób na polskim Twitterze[17].

Wraz z Jarosławem Lipszycem zainicjował obchody Dnia Domeny Publicznej w Polsce, które po raz pierwszy zorganizowano w 2007[18].

Z dniem 14 sierpnia 2006 wicepremier Ludwik Dorn powołał Piotra Waglowskiego w skład Rady Informatyzacji[19], nominację (jako reprezentanta ISOC w Radzie IV kadencji) potwierdził minister Michał Boni w grudniu 2011[20]. W czerwcu 2014 został powołany przez ministra Rafała Trzaskowskiego w skład Rady ds. Cyfryzacji przy MAC[21], a w 2016 roku minister Anna Streżyńska powołała go w skład drugiej kadencji tej Rady[22].

W 2012 brał aktywny udział w Improwizowanym Kongresie Wolnego Internetu[23].

Sprawa ACTA

[edytuj | edytuj kod]

24 listopada 2009 w imieniu Stowarzyszenia Internet Society Poland złożył – wraz z Józefem Halberstadtem – do Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, do Ministerstwa Gospodarki i do Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego wnioski o udostępnienie informacji publicznej na temat posiadanych przez te urzędy dokumentów i innych informacji związanych z negocjacjami umowy międzynarodowej Anti-Counterfeiting Trade Agreement (ACTA)[24]. W trakcie społecznych protestów przeciwko ACTA aktywnie komentował we własnym serwisie oraz w mediach publicznych proces negocjacji tej umowy. Za to zaangażowanie został nominowany do licznych nagród.

Start do Senatu

[edytuj | edytuj kod]

W 2014 ogłosił zamiar kandydowania do Senatu w ramach własnego eksperymentu „Projekt Senat”[25]. 21 sierpnia 2015 został zgłoszony do Państwowej Komisji Wyborczej Komitet Wyborczy Wyborców Piotra Waglowskiego[26][27]. 15 września 2015 Piotr Waglowski, po spełnieniu wymogów ustawowych, został zarejestrowany jako kandydat na senatora w okręgu wyborczym do Senatu nr 45 z siedzibą w Warszawie[28]. Poparły go m.in. Partia Zieloni[29], Polska Partia Piratów[30] i Stowarzyszenie KoLiber[31]. W ogłoszonym przed wyborami dokumencie programowym ruchu Kukiz’15 stwierdzono, że ugrupowanie Pawła Kukiza pragnie czerpać z wiedzy i doświadczenia „takich ekspertów jak Piotr Vagla Waglowski, który od lat prowadzi krucjatę na rzecz zwiększenia dostępu do informacji publicznej”[32]. W wyborach 25 października 2015 zdobył 22.719 głosów (10,2%), zajmując trzecie miejsce w swoim okręgu (nie uzyskując mandatu)[33]. Jego kampania wyborcza odbiła się szerokim echem w mediach[34]. Uznano ją za oryginalną i nowatorską. Według Waglowskiego była to także pierwsza w historii Rzeczypospolitej Polskiej kampania wyborcza zrealizowana przy pełnej przejrzystości finansowania kampanii w czasie rzeczywistym[35]. Udział w wyborach Waglowski potraktował również jako ważną okazję do edukowania społeczeństwa w zakresie jego obywatelskich praw i przywilejów oraz praktyki ich realizowania[36].

Administracja rządowa

[edytuj | edytuj kod]

W czerwcu 2016 poinformował, że rozpoczyna pracę w Departamencie Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Rozwoju kierowanego przez Mateusza Morawieckiego. Jednocześnie zawiesił swoją aktywność w Obywatelskim Forum Legislacji oraz w zespole eksperckim ds. podstaw prawnych społeczeństwa obywatelskiego przy Pełnomocniku Rządu ds. Społeczeństwa Obywatelskiego[37]. W lutym 2017 roku, w wyniku otwartego naboru[38], został członkiem Korpusu służby cywilnej obejmując stanowisko radcy ministra w Departamencie Oceny Ryzyka Regulacyjnego Ministerstwa Rozwoju. W wyniku przeprowadzonej w 2018 roku rekonstrukcji rządu zadania tego departamentu realizowane są przez Departament Doskonalenia Regulacji Gospodarczych Ministerstwa Przedsiębiorczości i Technologii.

W 2021 roku ukończył aplikację legislacyjną Rządowego Centrum Legislacji[39].

Aktywność pozazawodowa

[edytuj | edytuj kod]

Wśród wielu dziedzin, do jego aktywnych zainteresowań, należą sfragistyka, heraldyka, weksylologia oraz toponimia[40], genealogia i historia. Jako medalier projektuje Sigilla[41] i ofiarowuje je osobom, które darzy szacunkiem.

Nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]
Piotr VaGla Waglowski podczas gali rozdania nagród dziennikarskich MediaTory 2013 w Krakowie (7 grudnia 2013)
  • 2001:
    • otrzymał tytuł Internetowego Obywatela Roku 2001, przyznany przez Komitet Organizacyjny Internetu Obywatelskiego za istotny wkład w budowanie podstaw społeczeństwa informacyjnego w Polsce;
  • 2010:
    • został laureatem nagrody Info Star za rok 2009 w kategorii „propagowanie prawa teleinformatycznego”[43]. Nagrodę przyznaje Kapituła, złożona z dotychczasowych laureatów.
  • 2012:
    • otrzymał nagrodę Forum Dostępnej Cyberprzestrzeni „za szczególny wkład w dostępność Internetu”[44]
    • nominowany do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego „za pokazanie, że sposób negocjowania przez polski rząd porozumienia ACTA był pogwałceniem podstawowych praw obywateli. Za zorganizowanie wspólnie z organizacjami pozarządowymi skutecznego protestu w polskim Internecie i udowodnienie, że nie można negocjować umów ograniczających wolność w sieci za zamkniętym drzwiami i ponad głowami obywateli”[45].
  • 2013:
    • nominowany do Nagrody Radia TOK FM m.in. za „uruchomienie podskakujących”[46]
    • uznany za najbardziej wpływowego prawnika w roku 2012[47]
    • został laureatem nagrody MediaTory za rok 2013 w kategorii „ReformaTOR” za „śledztwa obywatelskie, których nie powstydziliby się najlepsi dziennikarze. Za konsekwentne patrzenie władzy na ręce, komentowanie i kontrolowanie rzeczywistości prawnej dla dobra społeczeństwa. Za to, że od 16 lat pokazuje jak dbać o swoje prawa w tzw. społeczeństwie informacyjnym”[48].
  • 2015:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Ewa Siedlecka: VaGla: Prowokator 2.0, guru, poeta, kandydat. wyborcza.pl, 2015-10-07. [dostęp 2019-02-20].
  2. Pracownicy ICM. Interdyscyplinarne Centrum Modelowania Matematycznego i Komputerowego UW. [dostęp 2015-05-14].
  3. Piotr VaGla Waglowski – strona oficjalna. [dostęp 2015-10-06].
  4. Serwis www.vagla.pl.
  5. „Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury”, s. 781 (red. Kraków 2006, ISBN 978-83-89911-43-8).
  6. Piotr VaGla Waglowski. vagla.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-04-14)].
  7. Strona internetowa Fundacji „Panoptykon”.
  8. Komunikat na stronach Fundacji Nowoczesna Polska.
  9. Kolejna reorganizacja i podziękowania za wspólne lata w radach Fundacji Nowoczesna Polska i Fundacji Panoptykon. VaGla.pl, 2014-02-03. [dostęp 2023-10-19].
  10. Skład Obywatelskiego Forum Legislacji. batory.org.pl, 2011-04-07. [dostęp 2023-10-19].
  11. a b „VaGla”, publicysta „Wprost”, kandyduje do Senatu. Wprost.pl, 2015-08-06. [dostęp 2015-10-10].
  12. Małgorzata Wyszyńska: Piotr „Vagla” Waglowski felietonistą „Gazety Bankowej”. www.press.pl, 2014-06-24. [dostęp 2015-10-10].
  13. Pismo „Elektroniczna Administracja”. www.piit.org.pl, 2007-09-18. [dostęp 2015-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  14. Piotr Waglowski. www.piit.org.pl, 2010-06-14. [dostęp 2015-10-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  15. Obywatelska Inicjatywa Ustawodawcza, czyli jaka? – debata w serwisie YouTube
  16. Występy Piotra Waglowskiego w programie WidziMiSię w telewizji Polsat 2. www.ipla.tv. [dostęp 2015-10-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-06)].
  17. Michał Mańkowski: Zobacz, kto jest najbardziej wpływowy na Twitterze w Polsce. naTemat.pl, 2012-04-16. [dostęp 2015-10-19].
  18. Jarosław Lipszyc: 1 stycznia – Dzień Domeny Publicznej. jaroslawlipszyc.salon24.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-06-25)]..
  19. Krzysztof Frydrychowicz: Piotr „Vagla” Waglowski członkiem Rady Informatyzacji. 2006-08-16. [dostęp 2015-05-16].
  20. Jest już Rada Informatyzacji IV kadencji. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, 2011-12-21.
  21. Minister Rafał Trzaskowski ogłasza skład Rady do Spraw Cyfryzacji. Pierwsze posiedzenie już 24 czerwca. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, 2014-06-17.
  22. Członkowie Rady kadencji 2016 - 2018. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji, 2017-11-22.
  23. Improwizowany Kongres Wolnego Internetu. Brama – Laboratorium Technik Mobilnych, 2012-02-14. [dostęp 2012-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)].
  24. Wnioski o udostępnienie informacji publicznej na temat ACTA. TVN24.pl, 2009-11-24. [dostęp 2014-05-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-27)].
  25. Piotr „VaGla” Waglowski kandydatem do senatu. Wykop.pl, 2014-06-13. [dostęp 2014-06-15].
  26. Wykaz komitetów wyborczych - KWW Piotra Waglowskiego. [dostęp 2015-08-21].
  27. KWW Piotra Waglowskiego. [dostęp 2015-10-03].
  28. Wybory do Sejmu RP i Senatu RP. pkw.gov.pl. [dostęp 2015-09-15].
  29. VaGla do Senatu! Popieramy Piotra Waglowskiego. partiazieloni.pl, 2015-09-07. [dostęp 2015-12-19].
  30. Kampania VaGli – Poparcie Piotra Waglowskiego do Senatu. polskapartiapiratow.pl, 2015-08-28. [dostęp 2015-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
  31. Komunikat. twitter.com, 2015-10-22. [dostęp 2015-12-22].
  32. Pod tagiem #40dniVaGli. VaGla.pl, 2015-09-16. [dostęp 2015-12-22].
  33. Wybory do Sejmu RP i Senatu RP. Wyniki: Komitet Wyborczy Wyborców Piotra Waglowskiego. Państwowa Komisja Wyborcza. [dostęp 2015-10-26].
  34. Piotr „Vagla” Waglowski z kampanią do Senatu (wideo) - Wiadomości - Marketing przy Kawie - praktyczne wskazówki, śmiałe idee. marketing-news.pl, 2015-10-12. [dostęp 2015-10-27].
  35. KWW Piotra Waglowskiego rozwiązał się z mocy prawa | VaGla.pl Prawo i Internet. www.vagla.pl, 2016-09-23. [dostęp 2017-01-05].
  36. Dzień głosowania nie kończy „Projektu: Senat” | VaGla.pl Prawo i Internet. www.vagla.pl, 2015-10-26. [dostęp 2017-01-05].
  37. Piotr „VaGla” Waglowski w Ministerstwie Rozwoju. „Ograniczam aktywność komentatorską”. wirtualnemedia.pl, 21 czerwca 2016. [dostęp 2016-06-21].
  38. Informacja o wyniku naboru na ogłoszenie nr 5485. kprm.gov.pl, 28 lutego 2017. [dostęp 2017-07-11].
  39. Lista osób zakwalifikowanych do odbycia aplikacji legislacyjnej w edycji 2020/2021. rcl.gov.pl, 21 sierpnia 2020. [dostęp 2022-08-21].
  40. Prowokacyjna teoria wąglowa bez przypisów. Vagla.pl, 2014-03-15. [dostęp 2015-05-14].
  41. Sigilla VaGli, czyli o co chodzi z tymi pieczęciami. VaGla.pl, 2011-09-23. [dostęp 2015-05-14].
  42. M.P. z 2005 r. nr 83, poz. 1183
  43. https://archive.is/20120904220843/http://www.info-star.pl/laueraci.php Informacja o laureatach konkursu Info-Star.
  44. http://prawo.vagla.pl/node/9868 Samorząd Równych Szans i Forum Dostępnej Cyberprzestrzeni.
  45. Jagielski, Jurecki, Zimoch i Waglowski wśród nominowanch do Nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego 2012. press.pl. [dostęp 2015-10-19].
  46. Nominowani do Nagrody Radia TOK FM. Radio TOK FM, 2013-01-29. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-04-16)].
  47. Dziennik Gazeta Prawna: 50 najbardziej wpływowych prawników. II edycja rankingu.
  48. MediaTory: Laureaci MediaTorów 2013. mediatory.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-19)]..
  49. Medal im. prof. Janusza Groszkowskiego z okazji Światowego Dnia Społeczeństwa Informacyjnego. VaGla.pl. [dostęp 2015-05-13].
  50. Janusz Piechociński: Poprawa jakości stanowionego prawa to proces wymagający zaangażowania wszystkich stron. Ministerstwo Gospodarki. [dostęp 2015-09-30].
  51. Res Publica, Międzynarodowy Fundusz Wyszehradzki, Google, „Financial Times”: Piotr Waglowski. New Europe 100. [dostęp 2016-08-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-27)].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]