Pograniczny
53°07′N 23°58′E/53,116667 23,966667
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Wysokość |
168 m n.p.m. |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+375 1511 |
| Kod pocztowy |
231773 |
| Tablice rejestracyjne |
4 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°07′N 23°58′E/53,116667 23,966667
| |
Pograniczny[2] (biał. Пагранічны, Pahraniczny[2], ros. Погранічный, Pogranicznyj[2]) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie brzostowickim, centrum administracyjne sielsowietu Pograniczny. Położone jest 54 km na wschód od Białegostoku, 4,6 km od granicy polsko-białoruskiej, u zbiegu drogi republikańskiej R99 z drogą do przejścia granicznego Bobrowniki-Brzostowica, w oficjalnej strefie przygranicznej Białorusi[3].
Siedziba parafii prawosławnej pw. św. Eufrozyny Połockiej[4].
W miejscowości znajduje się stacja kolejowa Brzostowica na linii Białystok – Wołkowysk (pociągi nie przekraczają granicy).
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miejscowość powstała w 1885 roku jako stacja kolei żelaznej linii Wołkowysk – Białystok pod nazwą Brzostowica. Znajdowała się wówczas w granicach Imperium Rosyjskiego, w guberni grodzieńskiej, w powiecie grodzieńskim. Od 1919 r. w granicach II Rzeczypospolitej. 7 czerwca 1919 roku, wraz z całym powiatem wołkowyskim, weszła w skład okręgu brzeskiego Zarządu Cywilnego Ziem Wschodnich – tymczasowej polskiej struktury administracyjnej[5]. Latem 1920 roku zajęta przez bolszewików, następnie odzyskana przez Polskę. 20 grudnia 1920 roku włączona wraz z powiatem do okręgu nowogródzkiego[6]. Od 19 lutego 1921 roku[7] w województwie białostockim, w powiecie wołkowyskim, w gminie Brzostowica Wielka.
W wyniku napaści ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 r. stacja znalazła się pod okupacją sowiecką. 2 listopada została włączona do Białoruskiej SRR. 4 grudnia 1939 r. włączona do nowo utworzonego obwodu białostockiego, a następnie rejonu kryneckiego. Od czerwca 1941 roku pod okupacją niemiecką. 22 lipca 1941 r. włączona w skład okręgu białostockiego III Rzeszy. W 1944 roku ponownie zajęta przez wojska sowieckie i włączona do rejonu brzostowickiego obwodu grodzieńskiego Białoruskiej SRR.
W grudniu 1975 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu robotniczego, a w marcu 1978 roku jej nazwę zmieniono na Pograniczny (biał. Pahraniczny). Od 1991 roku wchodzi w skład niepodległej Białorusi. W 2007 roku miejscowość liczyła 1,4 tys. mieszkańców. Obecnie jest to stacja przystankowa linii kolejowej Wołkowysk – Brzostowica. Znajduje się tu również urząd kontroli granicznej Brzostowica-2 oraz przejście graniczne. Swój oddział ma tu skidelska cukrownia.
Między 2005 i 2009 rokiem Pograniczny otrzymał status agromiasteczka[8].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ a b c Białoruś. W: Główny Geodeta Kraju: Nazewnictwo geograficzne świata. T. 11: Europa. Część I. Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2009, s. 35. ISBN 978-83-254-0463-5. [dostęp 2010-08-25].
- ↑ Pierieczeń nasielennych punktow, paspołożennych w pogranicznoj zonie. Nowosti Biełarusi, 2009-03-19. [dostęp 2010-11-27]. (ros.).
- ↑ Храм святой преподобной Евфросинии Полоцкой г.п.Пограничный. orthos.org. [dostęp 2021-02-12]. (ros.).
- ↑ Dz. Urz. ZCZW z 1919 r. Nr 5, poz. 41.
- ↑ Dz.U. z 1920 r. nr 115, poz. 760.
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93.
- ↑ Бераставіцкі раён. Grodzieński Obwodowy Komitet Wykonawczy. [dostęp 2010-04-29]. (biał.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Respublika Belarus’: ènciklopediâ, Tom 5, Mińsk 2007.