Przejdź do zawartości

Ołeksij Mychajłyczenko

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ołeksij Mychajłyczenko
Олексій Михайличенко
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Ołeksij Wołodymyrowycz Mychajłyczenko

Data i miejsce urodzenia

30 marca 1963
Kijów

Wzrost

186 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1990 Dynamo Kijów 137 (39)
1990–1991 UC Sampdoria 24 (3)
1991–1996 Rangers 110 (20)
W sumie: 271 (62)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1987–1991  ZSRR 36 (9)
1992  WNP 5 (0)
1993–1994  Ukraina 2 (0)
W sumie: 43 (9)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997–2002 Dynamo Kijów (asystent)
2002–2004 Dynamo Kijów
2004–2008 Ukraina U-21
2008–2009 Ukraina
2011–2013 Dynamo Kijów (dyr.sportowy)
2013 Dynamo Kijów (asystent)
2013–2019 Dynamo Kijów (dyr.sportowy)
2019–2020 Dynamo Kijów
2020–2021 Dynamo Kijów (dyr.sportowy)
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 piłka nożna
Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina) Order Przyjaźni Narodów

Ołeksij Wołodymyrowycz Mychajłyczenko, ukr. Олексій Володимирович Михайличенко, ros. Алексей Владимирович Михайличенко, Aleksiej Władimirowicz Michajliczenko (ur. 30 marca 1963 w Kijowie, Ukraińska SRR) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener; mistrz olimpijski i wicemistrz Europy, zdobywca Pucharu Zdobywców Pucharów.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Mychajłyczenko jest wychowankiem juniorskiej szkółki Dynama Kijów, do której zapisał się w 1973 roku. W drużynie seniorskiej Dynama grał w latach 1981-1990. W lidze radzieckiej rozegrał 137 meczów i strzelił 39 bramek, trzy razy sięgał po mistrzostwo ZSRR (1985, 1986, 1990), dwa razy zdobył puchar ZSRR (1985, 1987) i raz Puchar Zdobywców Pucharów (1986). W 1990 roku odszedł do Sampdorii. Z klubem tym osiągnął mistrzostwo Serie A 1990-91. W 24 ligowych meczach zdobył 3 gole. W 1991 roku na pięć lat został zawodnikiem Rangers F.C. Z klubem tym 5-krotnie został mistrzem Szkocji, trzy razy zdobył puchar Szkocji. W tamtejszej lidze rozegrał 110 razy i strzelił 20 bramek.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W barwach Związku Radzieckiego zagrał 41 razy i strzelił 9 bramek. Największymi sukcesami było mistrzostwo olimpijskie na olimpiadzie w Seulu w 1988 roku oraz wicemistrzostwo Europy w RFN, także w 1988 roku. W reprezentacji Ukrainy rozegrał dwa spotkania.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Mychajłyczenko został asystentem trenera Walerego Łobanowskiego w Dynamie Kijów. Po śmierci Łobanowskiego (2002) objął stanowisko pierwszego trenera Dynama, które zajmował do 2004 roku, dwa razy zdobywając mistrzostwo Ukrainy (2003, 2004) i raz puchar Ukrainy (2003). W latach 2004–08 był trenerem reprezentacji Ukrainy U-21, z którą w 2006 roku zdobył wicemistrzostwo Europy. 11 stycznia 2008 przejął po Ołehu Błochinie stanowisko trenera reprezentacji narodowej Ukrainy[1]. 21 października 2011 objął stanowisko dyrektora sportowego w Dynamie Kijów[2]. 1 lipca przeniósł się stanowisko asystenta głównego trenera[3], ale już 26 września 2013 ponownie wrócił do obowiązków dyrektora sportowego[4]. 15 sierpnia 2019 ponownie stał na czele Dynama[5].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]