Nonkilling
Nonkilling – termin w języku angielskim, odnosi się do nieobecności zabijania, gróźb zabicia i warunków sprzyjających zabijaniu w społeczeństwie[1]. Pomimo że termin w świecie akademickim używany jest głównie w odniesieniu do zabijania istot ludzkich, czasem jest rozszerzany na zwierzęta i inne formy życia[2]. Odnosi się to także do tradycyjnego zastosowania terminu "nonkilling" (lub "non-killing) jako części buddyjskiej filozofii, wyrażonej w pierwszej zasadzie Pancasili[3]. Pisma buddyjskie w języku palijskim bezpośrednio odnoszą się do nieagresywności i niezabijania: mnisi powinni nie tylko unikać zabijania ale także powstrzymać się od zachęcania innych ludzi do odebrania sobie życia[4],[5]. Znacząco, "niezabijanie zostało także użyte ostatnio w "Karcie na Rzecz Świata bez Przemocy"[6] zaakceptowanej przez 8. Światowy Kongres Laureatów Pokojowej Nagrody Nobla.
W analizie przyczyn, nonkilling obejmuje koncepty: pokoju (nieobecności wojny i warunków sprzyjających wojnie), nieagresywności (psychologicznej, fizycznej i strukturalnej) i ahinsy (niekrzywdzenia myślą, słowem i uczynkiem[7]. Nie wykluczając żadnego z wymienionych terminów, nonkilling oferuje wyjątkowe podejście cechujące się wymiernością jego celów i otwartym charakterem jego realizacji. W porównaniu z użyciem terminów takich jak "nieagresywność" lub "pokój", które często podąża tropem klasyczej formy argumentacji odnoszącej się do abstrakcyjnych idei często prowadząc do bierności, zabijanie (i jego antonim, nonkilling)[8] odnosi się do konkretnych przyczyn i jest bardziej wymierny poprzez przyjęcie perspektywy zdrowia publicznego (prewencji, interwencji i post-traumatycznej transformacji zmierzającej ku stopniowej likwidacji zabijania)[9].
W szerokim rozumieniu, nonkilling przeciwstawia się agresji, zabójstwom, karze śmierci, czystkom etnicznym, wojnom domowym, zabijaniu rytualnemu, masowym mordom, wojnie, przemocy, terroryzmowi, zamachom, strukturalnej przemocy, strzelaninom w szkołach, sztucznym poronieniom, tyranii, królobójstwu, zabójstwom na tle politycznym, honorowemu zabijaniu, holocaustowi, dzieciobójstwu i innym, bezpośrednim, pośrednim lub strukturalnym, formom zabijania.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Glenn D. Paige, Nonkilling Global Political Science, Center for Global Nonkilling, 2002; 3rd ed. 2009, page 1.
- ↑ V. K. Kool and Rita Agrawal, "The Psychology of Nonkilling", in Toward a Nonkilling Paradigm, edited by Joám Evans Pim. Honolulu: Center for Global Nonkilling, 2009.
- ↑ Stewart McFarlane in Peter Harvey, ed., Buddhism. Continuum, 2001, page 187.
- ↑ Vinayapitaka III: .71-74)
- ↑ Nonkilling studies - Wikiversity [online], en.wikiversity.org [dostęp 2017-11-25] (ang.).
- ↑ 8th World Summit of Nobel Peace Laureates, Charter for a World without Violence. Rome, December 15, 2007.[1]
- ↑ Nonkilling Global Society", in Peace Building, edited by Ada Aharoni, in Encylopedia of Life Support Systems (EOLSS), Developed under the auspices of the UNESCO, 2005, Eolss Publishers, Oxford
- ↑ Antonino Drago, "Nonkilling Science", in Toward a Nonkilling Paradigm, edited by Joám Evans Pim. Honolulu: Center for Global Nonkilling, 2009
- ↑ World Report on Violence and Health, 2002. Geneva: World Health Organization
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Glenn D. Paige, Nonkilling Global Political Science, 2002; 3rd ed. 2009.
- Glenn D. Paige, Joám Evans Pim, editors, Global Nonkilling Leadership, 2009.
- School of Nonkilling Studies at Wikiversity
- Center for Global Nonkilling