Necturus
| Necturus[1] | |||
| Rafinesque, 1819[2] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – odmieniec amerykański (N. maculosus) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj |
Necturus | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Necturus maculatus Rafinesque, 1819 (= Sirena maculosa Rafinesque, 1818) | |||
| Synonimy | |||
|
| |||
| Gatunki | |||
| |||
Necturus – rodzaj płazów ogoniastych z rodziny odmieńcowatych (Proteidae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące we wschodniej Ameryce Północnej[7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Etymologia
[edytuj | edytuj kod]- Exobranchia: gr. εκ ek, εξ ex „na zewnątrz”[8]; βράγχια brankhia „skrzela”[9]. Nomen nudum.
- Necturus: gr. νηκτος nēktos „pływający, wodny”[10]; ουρα oura „ogon”[11].
- Phanerobranchus: gr. φανερος phaneros „jawny, widoczny”, od φαινω phainō „pokazać, ukazać”[12]; βράγχια brankhia „skrzela”. Gatunek typowy: Phanerobranchus tetradactylus Leuckart, 1821 (= Sirena maculosa Rafinesque, 1818).
- Menobranchus : gr. μενος menos siła, moc[13]; βράγχια brankhia „skrzela”. Gatunek typowy: Triton lateralis Say, 1822 (= Sirena maculosa Rafinesque, 1818).
- Parvurus: łac. parvus „mały”; rodzaj Necturus Rafinesque, 1819[6]. Gatunek typowy: Menobranchus punctatus Gibbes, 1850.
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[7]:
- Necturus alabamensis Viosca, 1937
- Necturus beyeri Viosca, 1937
- Necturus lewisi Brimley, 1924
- Necturus louisianensis Viosca, 1938
- Necturus maculosus (Rafinesque, 1818) – odmieniec amerykański[14]
- Necturus moleri[15] Guyer, Murray, Bart, Crother, Chabarria, Bailey & Dunn, 2020
- Necturus mounti[15] Guyer, Murray, Bart, Crother, Chabarria, Bailey & Dunn, 2020
- Necturus punctatus (Gibbes, 1850)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Necturus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ C.S. Rafinesque. Prodrome de 70 nouveaux genres d’animaux découverts dans l’intérieur des États-Unis d’Amérique, durant l’année 1818. „Journal de Physique, de Chimie, d’Histoire Naturelle et des Arts”. 88, s. 417, 1819. (fr.).
- ↑ C.S. Rafinesque: Analyse de la Nature, ou Tableau de l’Universe et des Corps Organisés. Palermo: Jean Barravecchia, 1815, s. 78. (fr.).
- ↑ F.S. Leuckart. Einiges über die Fischartigen Amphibien. „Isis von Oken”. 9, s. kol. 260, 1821. (niem.).
- ↑ R. Harlan. Observations on the genus Salamandra, with the anatomy of the Salamandra gigantea (Barton) or S. Alleghaniensis (Michaux) and two new genera proposed. „Annals of the Lyceum of Natural History of New-York”. 1, s. 233, 1825. (ang.).
- ↑ a b A. Dubois & J. Raffaëlli. A new ergotaxonomy of the order Urodela Duméril, 1805 (Amphibia, Batrachia). „Alytes”. 28, s. 156, 2012. (ang.).
- ↑ a b Darrel Frost: Necturus Rafinesque, 1819. [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-07-25]. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 87.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 34.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 144.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 247.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 169.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 134.
- ↑ Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 442. ISBN 83-01-14344-4.
- ↑ a b Craig Guyer, Christopher Murray, Henry L. Bart, Brian I. Crother, Ryan E. Chabarria, Mark A. Bailey & Khorizon Dunn. Colour and size reveal hidden diversity of Necturus (Caudata: Proteidae) from the Gulf Coastal Plain of the United States. „Journal of Natural History”. 54 (1–4), s. 15–41, 2020. DOI: 10.1080/00222933.2020.1736677. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1–256, OCLC 637083062 (ang.).