Max Buchholz
| |
| Imię i nazwisko |
Max Paul Julius Buchholz |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1878 |
| Data i miejsce śmierci |
11 października 1947 |
| Narodowość |
niemiecka |
| Dziedzina sztuki | |
 Max Buchholz, podpis | |
Max Paul Julius Buchholz (ur. 13 lutego 1878 w Legnicy, zm. 11 października 1947 w Pegnitz) – niemiecki grafik i malarz tworzący głównie w Gdańsku.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Max Buchholz urodził się 13 lutego 1878 w Legnicy. Studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie (Kunstgewerbeschule Berlin) oraz we Wrocławiu (Kunstschule Breslau). W 1908 roku został powołany do Miejskiej Szkoły Handlowo – Rzemieślniczej (Städtische Handels – und Gewerbeschule), gdzie był starszym nauczycielem na wydziale rzemiosła artystycznego[1].
Wykonał dekoracyjne malowidła w dwóch kościoły i ratuszu na Śląsku[1].
W Gdańsku tworzył w latach 1904–1945[2].
Max Buchholz po przyjeździe zamieszkał przy Fahrenheitstraße 10, Danzig (dzisiejsza ulica Fahrenheita). Po ślubie z Susanną z d. Bechmeier, który odbył się we Wrocławiu 4 lipca 1914 roku, zamieszkali razem na dawnej ulicy Hindenburgallee 39 Langfuhr zmienionej w Große Allee 39, Danzig (dzisiejsza Aleja Zwycięstwa, w Aniołkach)[3].
W roku 1923 jako grafik Max Buchholz zaprojektował większość znaczków pocztowych dla Poczty Wolnego Miasta Gdańska. Pracował również jako artysta komercyjny dla przemysłu i handlu w Gdańsku. Zaprojektował liczne nagrody honorowe, medale, telegramy i dyplomy dla Senatu Wolnego Miasta Gdańska, a także dwa banknoty w czasie inflacji (milion marek oraz 10 000 marek)[4].
Jego nazwisko znajdowało się na liście członkowskiej z 1927 roku Zrzeszenia Artystów Plastyków, lokalnej grupy gdańskiej (Mitgliederverzeichnis 1927 des wirtschaftlichen Verbandes bildender Kuenstler, Ortsgruppe Danzig)[2].
Małżeństwo Susanne i Max Buchholz zaowocowało dwoma synami, z których obaj zginęli w czasie II wojny światowej[2].
Po wysiedleniu do Niemiec na początku 1945 roku zajmował się przede wszystkim malarstwem. Powstałe tam dzieła zostały wypożyczone miastu Pegnitz[5].
Max Buchholz zmarł 11 października 1947 w Pegnitz (miasto w Bawarii nad rzeką Pegnitz)[2].
Pochowany został na starym lokalnym cmentarzu (Alter Friedhof, Pegnitz). Pionowa tablica gróbu jest wykonana z drewnianej belki i ma u szczytu herb Gdańska wyrzeźbiony na podstawie odręcznych rysunków Maxa Buchholz[2].
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]-
Znaczek pocztowy, rok 1921 -
Banknot jednego miliona marek, rok 1923 -
Medal za ratowanie zagrożonego życia „Für Rettung aus Lebensgefahr”, rok 1927 -
Telegram weselny, rok 1927
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rudolf Franke (Hrsg.): Danziger Bürgerbuch: Bilder aus Leben und Wirken Danziger Männer und Frauen in Politik, Wirtschaft, Presse, Kunst, Wissenschaft, Volksbildung. Burau, Danzig 1927, S. 29.Digitalisat (niem.)
- ↑ a b c d e Adam Kuźnicki: Max Buchholz i jego twórczość artystyczna w Gdańsku, Gdańskie Zeszyty Numizmatyczne nr 163/2021, Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Oddział w Gdańsku.
- ↑ „Adreßbuch für Danzig und Vororte” Pomeranian Digital Library (pol. • niem.)
- ↑ Adam Kuźnicki: Max Buchholz i jego twórczość artystyczna w Gdańsku, Gdańskie Zeszyty Numizmatyczne nr 163/2021, Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Oddział w Gdańsku
- ↑ Der Kunstmaler und Grafiker Max Buchholz und sein Lebensabend in Pegnitz Stadtarchive der Metropolregion Nürnberg, abgerufen am 2. Februar 2021 (niem.)
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Mirosław Gliński: Buchholz, Max [w:] Gedanopedia, Fundacja Gdańska.
- Adam Kuźnicki: Max Buchholz i jego pierwsza sportowa plakietka z gdańskiej firmy Stumpfów, Gdańskie Zeszyty Numizmatyczne nr 174/2024, Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Oddział w Gdańsku.