Przejdź do zawartości

Mateusz Kijowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mateusz Kijowski
Ilustracja
Mateusz Kijowski na konferencji,
28 kwietnia 2016
Data i miejsce urodzenia

12 grudnia 1968
Warszawa

Przewodniczący Komitetu Obrony Demokracji
Okres urzędowania

od 2 grudnia 2015
do 27 maja 2017

Następca

Krzysztof Łoziński

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Mateusz Kijowski (ur. 12 grudnia 1968 w Warszawie) – polski informatyk[1], publicysta[2], działacz społeczny i bloger[3], w latach 2015–2017 przewodniczący Komitetu Obrony Demokracji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Mateusz Kijowski w 2016.
Mateusz Kijowski w 2021.
Mateusz Kijowski w 2023.

Studiował matematykę na Uniwersytecie Warszawskim, zmienił uczelnię na Instytut Studiów nad Rodziną przy Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, po roku przeniósł się na dziennikarstwo. Porzucił studia, by podjąć pracę w przedsiębiorstwie krawieckim, gdzie projektował śpiwory i kurtki puchowe. W 1991 rozpoczął pracę w dziale informatycznym „Gazety Wyborczej”. Z końcem 1993 podjął pracę w Centrum Edukacji Komputerowej, gdzie szkolił administratorów sieci. W 2000 ukończył studia w Wyższej Szkole Zarządzania Polish Open University na kierunku zarządzanie informacją w biznesie, pisząc pracę dyplomową o analizie technicznej kursów giełdowych[1]. W początkach XXI wieku pracował na stanowisku dyrektora w PZU, po utracie tej pracy, przez pewien czas bezrobotny, został wraz z żoną udziałowcem prywatnej spółki z o.o.[4]

Pierwsze kroki jako aktywista stawiał w organizacji turystycznej działającej przy lokalnej parafii[5]. W 1990 był wolontariuszem Ruchu Obywatelskiego Akcji Demokratycznej (ROAD), jednak szybko zrezygnował z działalności politycznej na rzecz społecznej[1]. Działał w ruchu ojcowskim[6], współorganizował kampanię stopstopnop[7] polemizującą z przeciwnikami[8] obowiązkowych szczepień dzieci. Był współzałożycielem stowarzyszenia „Stop gwałtom”[9].

19 listopada 2015 założył na portalu społecznościowym Facebook grupę o nazwie Komitet Obrony Demokracji[10], po trzech dniach w grupie znajdowało się trzydzieści tysięcy uczestników[11]. 2 grudnia 2015 w Warszawie odbyło się spotkanie założycielskie Stowarzyszenia Komitet Obrony Demokracji. Uchwalony został statut i powołano tymczasowy zarząd, w skład którego wszedł Kijowski. Podczas procesu zakładania Stowarzyszenia pojawiły się pod adresem Kijowskiego pogróżki, policja udzieliła mu ochrony[12]. Przewodził zorganizowanej 3 grudnia 2015 przez KOD pikiecie popierającej Trybunał Konstytucyjny oraz marszowi KOD w Warszawie 12 grudnia 2015[13].

17 stycznia 2017 Zarząd Stowarzyszenia Komitetu Obrony Demokracji podjął uchwałę, w której wezwał Mateusza Kijowskiego do ustąpienia z funkcji szefa stowarzyszenia. Miało to związek z ujawnionymi przez media dokumentami, z których wynikało, iż firma Kijowskiego i jego żony dostała od KOD ponad 90 tysięcy złotych za świadczenie usług informatycznych[14]. Pomimo tego apelu i negatywnej kampanii wyborczej pod jego adresem, 28 stycznia 2017 został wybrany przewodniczącym Regionu Mazowsze KOD[15]. Kandydował na szefa KOD, po czym 27 maja 2017, czyli w dniu wyborów wycofał swoją kandydaturę[16], a przewodniczącym KOD został wybrany Krzysztof Łoziński[17]. Zjazd przyjął sprawozdanie Głównej Komisji Rewizyjnej, kierującej do Głównego Sądu Koleżeńskiego sprawę faktur Kijowskiego[18].

15 lutego 2017 roku na podstawie doniesień złożonych m.in. przez ówczesnego skarbnika KOD Piotra Chaborę Prokuratura Okręgowa w Świdnicy wszczęła śledztwo w sprawie nieprawidłowości finansowych w KOD. 28 czerwca 2017 postawiła Kijowskiemu oraz Chaborze zarzuty dotyczące poświadczenia nieprawdy w fakturach, przywłaszczenia 121 000 złotych i próby przywłaszczenia kolejnych 15 000 złotych[19]. 28 września 2020 r. Mateusz Kijowski został uznany winnym poświadczenia nieprawdy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej w siedmiu wystawionych fakturach i skazany na rok pozbawienia wolności w zawieszeniu na dwa lata oraz 5 tysięcy złotych grzywny. Jednocześnie sąd uniewinnił obu oskarżonych od zarzutu przywłaszczenia pieniędzy[20]. Od wyroku odwołała się prokuratura i obrońca Kijowskiego[21].

26 lipca 2017 Mateusz Kijowski, podobnie jak inni członkowie Zarządu Regionu Mazowsze Stowarzyszenia Komitet Obrony Demokracji, złożył rezygnację z pełnionych funkcji i wystąpił ze Stowarzyszenia[22][23]. W 2018 zaangażował się w działalność Stowarzyszenia Wolność Równość Demokracja[24]. Następnie zaczął pracować jako fryzjer[25]. Obecnie pracuje jako taksówkarz[26].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Jest wnukiem Józefa Kijowskiego, synem Jerzego Kijowskiego[27] i bratankiem Janusza Kijowskiego[28]. Jest ojcem czworga[29] dzieci; trojga z pierwszą i jednego z drugą żoną[30].

20 lutego 2017 prokuratura wszczęła postępowanie karne z tytułu „uporczywego uchylania się od płacenia alimentów” przez Kijowskiego[31]. 27 czerwca śledztwo zostało umorzone z powodu braku znamion przestępstwa[32].

10 lipca 2023 Sąd Rejonowy w Pruszkowie uznał go winnym poświadczenia nieprawdy w 7 fakturach i skazał go na 1 rok pozbawienia wolności, w zawieszeniu na 3 lata oraz grzywnę[33].

11 czerwca 2024 Sąd Okręgowy w Warszawie wydał prawomocny wyrok, łagodząc wyrok z I instancji. Mateusz Kijowski został ostatecznie skazany na 8 miesięcy pozbawienia wolności, w zawieszeniu na 2 lata[34].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Agnieszka Kublik, Mateusz Kijowski: Zakładajmy komitety, „Gazeta Wyborcza. Magazyn Świąteczny”, 19 grudnia 2015, ISSN 0860-908X [dostęp 2015-12-19].
  2. ↑ Publicystyka Kijowskiego na portalu Studio Opinii [online], studioopinii.pl [dostęp 2015-12-22].
  3. ↑ Co się komu w duszy gra, co kto w swoich widzi snach… o świecie, o życiu i takich tam [online], Mateusz24.eu [dostęp 2015-12-19].
  4. ↑ Robert Mazurek, Mateusz Kijowski: nie protestowałem, bo na to nie wpadłem, „Rzeczpospolita”, 15 stycznia 2016, ISSN 0208-9130 [dostęp 2016-01-16].
  5. ↑ Manuel Langer, Mateusz Kijowski – KOD będzie dla niego tylko wstępem do dużej politycznej kariery? [online], naTemat.pl, 15 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-17].
  6. ↑ Mateusz, O alimentach, ale na poważnie… | no co ty Tato [online], nocotytato.org.pl, 15 października 2012 [dostęp 2015-12-23].
  7. ↑ stopSTOPNOP.pl [online], stopstopnop.pl [dostęp 2015-12-22].
  8. ↑ Oświadczenie dotyczące Mateusza Kijowskiego i fałszywej informacji podanej przez TVN [online], stopnop.pl [dostęp 2015-12-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-23].
  9. ↑ Stop Gwałtom [online], Stop Gwałtom [dostęp 2015-12-13].
  10. ↑ Powstał społeczny ruch: Komitet Obrony Demokracji [online], Newsweek.pl, 22 listopada 2015 [dostęp 2015-12-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-12-24].
  11. ↑ Obywatel, nie polityk. Krótka historia twórcy KOD-u [online], TVN24.pl [dostęp 2015-12-19].
  12. ↑ Lider Komitetu Ochrony Demokracji prosi policję o ochronę. „Otrzymuję pogróżki” [online], Dziennik.pl, 8 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-20].
  13. ↑ Manifestacje KOD w całym kraju [online], TVN24.pl [dostęp 2015-12-19].
  14. ↑ Michał Wilgocki: Zarząd KOD wzywa Kijowskiego do ustąpienia. Kijowski: "Nie ustąpię". wyborcza.pl. [dostęp 2017-01-18]. (pol.).
  15. ↑ KOD wybrał. Kijowski przewodniczącym struktur na Mazowszu, „TVN24.pl” [dostęp 2017-01-28].
  16. ↑ Mateusz Kijowski: rezygnuję z kandydowania na lidera KOD. onet.pl. [dostęp 2017-05-27].
  17. ↑ Nowy szef KOD: "szkoda prądu w telewizorach" na komentowanie oskarżeń Kijowskiego. tvn24.pl, 27 maja 2017. [dostęp 2017-05-27].
  18. ↑ Marcin Dobski, Początek i koniec „Kija”. Jak KOD stracił twarz [online], rp.pl Plus Minus, 8 czerwca 2017 [dostęp 2017-06-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-06-15].
  19. ↑ Zarzuty wobec byłego przewodniczącego i byłego skarbnika KOD [online], Prokuratura Okręgowa w Świdnicy [dostęp 2017-06-28].
  20. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2021-04-24].
  21. ↑ Sprawa faktur byłego lidera KOD Mateusza Kijowskiego ponownie przed sądem [online], forsal.pl, 5 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  22. ↑ Mateusz Kijowski odchodzi z KOD. [w:] Bankier [on-line]. 26-07-2017. [dostęp 2017-07-26].
  23. ↑ Mateusz Kijowski: KOD – sztandar wyprowadzić!. [w:] naTemat.pl [on-line]. 26-07-2017. [dostęp 2017-07-26].
  24. ↑ Bartosz Goluch: Mateusz Kijowski założył nową organizację. Zorganizował też kolejną zbiórkę. wp.pl, 25 sierpnia 2018. [dostęp 2018-08-26].
  25. ↑ Nowa praca Mateusza Kijowskiego. Były lider KOD-u został fryzjerem [online], gazeta.pl, 8 lutego 2020 [dostęp 2020-02-08].
  26. ↑ Rafał Miżejewski, Mateusz Kijowski: Ludzi odstrasza moje nazwisko Wiadomości Radio ZET [online], wiadomosci.radiozet.pl, 8 kwietnia 2022 [dostęp 2022-09-11].
  27. ↑ Katarzyna Wyszomierska, Kiedy na Kijowskiego mówili „Matys” – KOD Mazowsze, „KOD Mazowsze”, 11 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-16] [zarchiwizowane z adresu 2016-12-15].
  28. ↑ Mateusz Kijowski [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2016-01-05].
  29. ↑ Mateusz Kijowski [online], naTemat.pl [dostęp 2015-12-23].
  30. ↑ Agnieszka Kublik, Tabloid pisze o alimentach Kijowskiego. Lider Komitetu Obrony Demokracji odpowiada na zarzuty [online], wyborcza.pl, 23 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-23].
  31. ↑ Jest śledztwo w sprawie alimentów Kijowskiego, „TVN24.pl”, 13 kwietnia 2017 [dostęp 2017-11-24].
  32. ↑ Redakcja, Alimenty Kijowskiego. To synowie byłego lidera KOD interweniowali u komornika [online], Polska Times, 4 września 2017 [dostęp 2021-04-24] (pol.).
  33. ↑ TVN24, Sąd zdecydował w sprawie Mateusza Kijowskiego [online], tvn24.pl, 10 lipca 2023 [dostęp 2023-07-12] (pol.).
  34. ↑ Onet.pl, Były lider KOD prawomocnie skazany. Sąd złagodził wyrok [online] (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mateusz_Kijowski&oldid=73976963”