M1150 Assault Breacher Vehicle
 M1150 podczas ćwiczeń Combined Resolve III w 2014 roku | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
2 |
| Historia | |
| Prototypy |
2002 |
| Produkcja |
od 2008 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
silnik turbowałowy Honeywell AGT1500 o mocy 1500 KM |
| Długość |
7,9 m (kadłuba) |
| Szerokość |
3,6 m |
| Wysokość |
2,4 m |
| Masa |
bojowa około 58 ton |
| Osiągi | |
| Prędkość |
70 km/h |
| Zasięg pojazdu |
około 500 km |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
2,0 m po przygotowaniu |
| Rowy (szer.) |
2,7 m |
| Ściany (wys.) |
1,0 m |
| Kąt podjazdu |
60% |
| Przechył boczny |
40% |
| Dane operacyjne | |
| Wyposażenie | |
| wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm zamontowany na kopule dowódcy | |
M1150 Assault Breacher Vehicle (M1150 ABV) – amerykański pojazd inżynieryjny zbudowany na podwoziu czołgu podstawowego M1 Abrams. M1150 przeznaczony jest do usuwania pól minowych i umocnień polowych. Wozy tego typu wprowadzono do służby w 2008 roku.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W latach dziewięćdziesiątych XX wieku w Stanach Zjednoczonych trwały prace nad opracowaniem nowego czołgu saperskiego na potrzeby United States Army. W wyniku tych prac powstał Grizzly Combat Mobility Vehicle, który osadzono na podwoziu czołgu M1 Abrams. Wóz miał zostać następcą starszych wozów M728 Combat Engineer Vehicle[1]. Planowano pozyskać 366 pojazdów, jednak w 2001 roku projekt zamknięto z powodu cięć budżetowych i braku środków na jego realizację. Tym samym Grizzly nie trafił do produkcji seryjnej, a rozwój zakończono na jednym prototypie[2]. Zakończenie programu nie oznaczało, że znikło zapotrzebowanie na pojazdy tego typu w amerykańskich siłach zbrojnych. United States Marine Corps rozpoczął własny program rozwojowy mający stworzyć czołg saperski do zwalczania zapór minowych i umocnień polowych. Korpus zdecydował się na finansowanie zamkniętego projektu Grizzly i jego zmodyfikowanie do wymagań formacji[1][3].
W latach 2002–2006 zbudowano sześć prototypów przyszłego M1150 i poddano je testom. Po próbach, które zakończyły się wynikiem pozytywnym, wóz skierowano do produkcji seryjnej. Korpus zamówił 52 egzemplarze M1150 ABV, a dodatkowe 187 pozyskano na potrzeby US Army. Wozy zostały użyte bojowo podczas konfliktu w Afganistanie[1][3].
Konstrukcja
[edytuj | edytuj kod]M1150 zbudowano na podwoziu czołgu podstawowego M1A1 Abrams. W ramach redukcji kosztów nie zdecydowano się na zamówienie zupełnie nowych kadłubów, tylko wykorzystano zmagazynowane podwozia czołgów M1A1. Zostały one gruntownie przebudowane i wyremontowane w zakładach General Dynamics Land Systems (GDLS). Dotychczasową wieżę zdemontowano i zastąpiono inną, która może obracać się w zakresie 180° (90° w lewo i 90° w prawo) i której przód podobny jest do czoła wieży Abramsa. Została ona pokryta blokami pancerza reaktywnego (ERA), składającego się z 53 modułów, co gwarantuje większą ochronę przed ładunkami kumulacyjnymi. Załogę stanowią dwie osoby: kierowca i dowódca. Kierowca zajmuje pozycję taką jak w czołgach M1, siedząc z przodu pośrodku kadłuba[1][4][5].
Stanowisko dowódcy znajduje w przedniej części nadbudówki pośrodku. Dowódca ma do dyspozycji opancerzoną kopułę obserwacyjną, z wielkokalibrowym karabinem maszynowym Browning M2 kalibru 12,7 mm. Dodatkowo wóz ma do dyspozycji wyrzutnie granatów dymnych. Sprzęt specjalistyczny został dostarczony i zaprojektowany przez brytyjską firmę Pearson Engineering. Osprzęt można szybko zamontować lub zdemontować, w zależności od potrzeb. Wóz dysponuje lemieszem w przedniej części kadłuba, pługiem i specjalistycznym wyposażeniem do rozminowywania. W tylnej części wieży zamontowano wyrzutnię ładunków wydłużonych, która jest w stanie wystrzelić ładunek na odległość do 150 metrów[1][4][5].
Napęd, podobnie jak w czołgach M1, stanowi silnik turbowałowy Honeywell AGT1500 o mocy 1500 KM sprzężony z automatyczną przekładnią Allison X-1100-3B Hydro-Kinetic. Napęd pozwala osiągnąć maksymalną prędkość 70 km/h po drogach i około 48 km/h w terenie. Zawieszenie M1150 oparte jest na drążkach skrętnych i składa się siedmiu kół jezdnych na stronę. Koło napędowe jest zamontowane z tyłu, a napinające z przodu. Zasięg wynosi około 500 kilometrów[1][4][5].
Użytkownicy
[edytuj | edytuj kod]Obecni
[edytuj | edytuj kod]
Stany Zjednoczone[3][6]
- United States Marine Corps – zakupiono 52 wozy;
- United States Army – zakupiono 187 wozów.
Ukraina
- Siły Zbrojne Ukrainy – przekazano minimum jeden wóz.[7]
Przyszli
[edytuj | edytuj kod]
Australia
- Australian Army – w 2022 roku zamówiono 29 czołgów saperskich M1150 wraz z podpisaniem kontraktu na dostawy czołgów M1A2 SEPv3 i pozostałego sprzętu towarzyszącego: mostami M1074 Joint Assault Bridge System i WZT M88A2 Hercules[8].
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
M1150 należący do US Army podczas ćwiczeń -
M1150 wraz z lemieszem i pługiem saperskim. Widoczna obrócona wieża oraz moduły pancerza ERA -
Wóz podczas prac -
Ładunki wydłużone odpalane z tylnej części wieży M1150
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f Mark Nash, M1150 Assault Breacher Vehicle (ABV) - Tank Enyclopecdia [online], Tank Encyclopedia, 13 grudnia 2018 [dostęp 2022-10-05] (ang.).
- ↑ Grizzly Minefield Breaching Vehicle [online], www.military-today.com [dostęp 2022-10-05].
- ↑ a b c M1 Assault Breacher Vehicle (ABV) (Shredder) [online], www.militaryfactory.com [dostęp 2022-10-05].
- ↑ a b c Assault Breacher Vehicle [online], www.military-today.com [dostęp 2022-10-05].
- ↑ a b c M1150 ABV Assault Breacher Vehicle engineer armoured vehicle data fact sheet [online], www.armyrecognition.com [dostęp 2022-10-05] (ang.).
- ↑ Andrzej Pawłowski, USA poszukują bezzałogowca dla Assault Breacher Vehicle [online], Konflikty.pl, 1 września 2019 [dostęp 2022-10-05] (pol.).
- ↑ Zniszczony M1150 w okolicy osiedla Petriwśke, w obwodzie donieckim, w rejonie pokrowskim [online], 22 lutego 2024 [dostęp 2024-02-22].
- ↑ M1A2SEPv3 Abrams dla Australii zatwierdzone [online], MILMAG, 13 stycznia 2022 [dostęp 2022-10-05] (pol.).