Loitz
Wygląd
Na mapach: 53°58′N 13°09′E/53,966667 13,150000
Barokowy ratusz | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj związkowy | |||
Powiat | |||
Wspólnota | |||
Powierzchnia |
89,54 km² | ||
Wysokość |
6 m n.p.m. | ||
Populacja (31 grudnia 2018) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Nr kierunkowy |
039998 | ||
Kod pocztowy |
17121 | ||
Tablice rejestracyjne |
VG, ANK, GW, PW, SBG, UEM, WLG | ||
Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego | |||
Położenie na mapie Niemiec | |||
53°58′N 13°09′E/53,966667 13,150000 | |||
Strona internetowa |
Loitz – miasto w Niemczech, we wschodniej części kraju związkowego Meklemburgia-Pomorze Przednie, w powiecie Vorpommern-Greifswald, nad rzeką Pianą (Peene). Siedziba Związku Gmin Peenetal/Loitz. Liczy 4281 mieszkańców (31 grudnia 2018).
Toponimia
[edytuj | edytuj kod]Nazwa pochodzenia słowiańskiego, w najstarszych przekazach pisana Lositz (1236, 1242), Losiz (1248, 1265), Loseze (1275), Losiz (1294), Loytze (1331), Loitze (1332). Pierwotna połabska forma *Losica pochodzi od nazwy łoś[1]. Na język polski tłumaczona jako Łosice[2], Łozice[3] lub Łozica[4].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Od 1242 lubeckie prawa miejskie. Rozwój turystyki i wypoczynku (w tym jeździectwa).
Dzielnice
[edytuj | edytuj kod]- Drosedow
- Düvier - od 1 lipca 2012
- Rustow
- Schwinge
- Sophienhof
- Vorbein
- Voßbäk
- Wüstenfelde - od 14 czerwca 2004
- Zeitlow
Zabytki i osobliwości
[edytuj | edytuj kod]- trzynawowy wczesnogotycki kościół halowy pod wezwaniem NMP z XIII wieku, przebudowany w znaczącym stopniu w XVII i XIX wieku,
- park Gültzow z estradą - miejsce sezonowych występów artystycznych,
- dwa porty jachtowe i kąpielisko.
Współpraca
[edytuj | edytuj kod]Miejscowości partnerskie[5]:
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ernst Eichler, Werner Mühlner, Die Namen der Städte in Mecklenburg-Vorpommern, Rostock, 2002, s. 86.
- ↑ Zygmunt Boras, Książęta Pomorza Zachodniego. Z dziejów dynastii Gryfitów, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1978, s. 50.
- ↑ Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012
- ↑ ks. Stanisław Kozierowski: Atlas nazw geograficznych Słowiańszczyzny Zachodniej. T. Zeszyt IIA. Poznań: 1937.
- ↑ Współpraca
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Uznam-Wolin, mapa turystyczna z treścią merytoryczną (Czesław Piskorski), PPWK/VEB Tourist Verlag, Warszawa, 1977