Kazimierz Wianecki
major pilot | |
Data i miejsce urodzenia |
10 stycznia 1896 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Stanowiska |
dowódca dywizjonu |
Główne wojny i bitwy |
wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Kazimierz Adam Wianecki (ur. 10 stycznia 1896 w Krośnie, zm. 1940 w ZSRR) – major pilot Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 10 stycznia 1896 w Krośnie jako syn Franciszka[1]. Po zakończeniu I wojny światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do Wojska Polskiego. Wziął udział w walkach podczas wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapitana ze starszeństwem z dniem 1 lipca 1925[2][3]. Od 1928 był oficerem 6 pułku lotniczego we Lwowie[4][5]. Od maja 1929 do września 1930 dowodził 64 eskadrą liniową[6], a od października 1934 do maja 1935 63 eskadrą towarzyszącą[7]. W międzyczasie (grudzień 1934–styczeń 1935) był słuchaczem kursu w Dęblinie[8]. Na stopień majora został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1936 i 4. lokatą w korpusie oficerów aeronautyki[9]. W listopadzie 1937 został dowódcą IV dywizjonu towarzyszącego 6 pułku lotniczego we Lwowie[10].
Po wybuchu II wojny światowej i agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 został aresztowany przez Sowietów. W 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD. Jego nazwisko znalazło się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej opublikowanej w 1994 (został wymieniony na liście wywózkowej 72/1-26 oznaczony numerem 587; tożsamość została podana jako Kazimierz Wianiecki)[11]. Ofiary tej części zbrodni katyńskiej zostały pochowane na otwartym w 2012 Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Niepodległości – 2 sierpnia 1931 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[12]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie
- Srebrny Krzyż Zasługi – 18 marca 1932 „za zasługi na polu organizacji i wyszkolenia wojska”[13]
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]- jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
- obozy NKWD dla jeńców polskich
- ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- kampania wrześniowa
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2020-09-25] .
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 551.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 231.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 536.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 744.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 357.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 368-369.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 369.
- ↑ Rybka i Stepan 2021 ↓, s. 383.
- ↑ Pawlak 1989 ↓, s. 343.
- ↑ Ukraińska Lista Katyńska. Rada Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa, 1994. s. 101. [dostęp 2014-10-27].
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 178, poz. 260.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 65, poz. 87.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w latach 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1989. ISBN 83-206-0760-4.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Wyd. 2 poszerzone. Warszawa: Wydawnictwo Tetragon Sp. z o.o., 2021. ISBN 978-83-66687-09-7.
- Ludzie urodzeni w Krośnie
- Majorowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Odznaczeni Krzyżem Niepodległości
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Srebrnym Krzyżem Zasługi (II Rzeczpospolita)
- Oficerowie Wojska Polskiego zamordowani z Ukraińskiej Listy Katyńskiej
- Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej (strona polska)
- Urodzeni w 1896
- Zmarli w 1940
- Dowódcy 63 Eskadry Towarzyszącej
- Dowódcy 64 Eskadry Bombowej
- Pochowani na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni