Jin Nong
 Portret Jin Nonga wykonany przez Luo Pinga. Muzeum Zhejiangu | |||||||||
| Nazwisko chińskie | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Jin Nong (ur. 1687, zm. 1764[1]) – chiński artysta żyjący w czasach dynastii Qing.
Był malarzem, kaligrafem, poetą, a także kolekcjonerem i bibliofilem[2]. Pochodził z Hangzhou w prowincji Zhejiang, większość życia spędził jednak w Yangzhou[2]. Zaliczany do grupy tzw. Ośmiu Ekscentryków z Yangzhou[1][2]. Prowadził żywot niezależnego uczonego, nie sprawując nigdy żadnych funkcji urzędniczych[2] (zaoferowaną mu w 1736 roku dworską posadę odrzucił[1]).
Wykonywał tradycyjne malarstwo tuszem, uwieczniając głównie bambusy, ptaki i kwiaty, chociaż sięgał też po inne tematy[2], m.in. konie i sceny buddyjskie[1]. Będąc kolekcjonerem studiował dzieła dawnych mistrzów, co pozwoliło mu na opracowanie własnego stylu kaligraficznego, inspirowanego napisami na brązach[2]. Jego uczniami byli Luo Ping i Xiang Zhun[2].
Obrazy Jin Nonga w Muzeum Tianjinu
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Jin Nong, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-05-24].
- ↑ a b c d e f g Dorothy Perkins: Encyclopedia of China. London: Routledge, 2013, s. 246. ISBN 1-57958-110-2.