Jaskier platanolistny

Jaskier platanolistny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	jaskropodobne
Rząd	jaskrowce
Rodzina	jaskrowate
Rodzaj	jaskier
Gatunek	jaskier platanolistny
	Nazwa systematyczna
	Ranunculus platanifolius L.; Mant. Pl. 79 1767
Synonimy
	Ranunculus aconitifolius subsp. platanifolius Rikli; Ranunculus aconitifolius var. platanifolius Pacz.;
	Ranunculus aconitifolius subsp. platanifolius Rikli; Ranunculus aconitifolius var. platanifolius Pacz.;
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Jaskier platanolistny (Ranunculus platanifolius L.) – gatunek rośliny wieloletniej z rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae). Występuje w górach Europy Środkowej oraz na Półwyspie Skandynawskim^[4]. W Polsce występuje wyłącznie w wyższych partiach Sudetów i Karpat, w Tatrach dość często.

Morfologia

Pokrój: Duża roślina o bardzo rozpierzchłych, rzadko rozgałęzionych pędach. Każde z odgałęzień zakończone jest pojedynczym kwiatem. Jeden z nielicznych u nas biało kwitnących gatunków jaskrów.
Łodyga: Wzniesiona, rzadko rozgałęziona i naga (co najwyżej w dolnej części rzadko owłosiona). Osiąga wysokość 30-130 cm.
Liście: Odziomkowe i dolne łodygowe duże, 5-dzielne lub 5-klapowe. Górne liście jajowato-lancetowate, ostro zakończone, ząbkowane.
Kwiaty: Wyrastające pojedynczo na szczytach pędów. Złożone z nagich z zewnątrz działek kielicha, 5 białych płatków, pręcików na dość długich nitkach i licznych słupków.
Owoc: Niełupki z długim i mniej lub więcej zagiętym dzióbkiem.
Gatunki podobne: Roślina jest podobna do gatunku R. aconitifolius, ale osiąga większe rozmiary, liście są 5- lub 7-klapowane, a kwiaty mają białą barwę^[4].

Biologia i ekologia

Rozwój: Bylina, hemikryptofit. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Siedlisko: Świetliste lasy, polany, koryta potoków, wśród kosówki, hale górskie.

Fitosocjologia: Gatunek charakterystyczny dla klasy (Cl.) Betulo-Adenostyletea^[5].
Cechy fitochemiczne: Roślina trująca.

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).
↑ ^a ^b Ranunculus platanifolius L.. The Plant List. [dostęp 2015-05-31]. (ang.).
↑ ^a ^b Ranunculus platanifolius. Plantes et botanique. [dostęp 2015-05-31]. (fr.).
↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Bibliografia

Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-26] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-07] (ang.).

[tpl-3] Ranunculus platanifolius L.. The Plant List. [dostęp 2015-05-31]. (ang.).

[peb-4] Ranunculus platanifolius. Plantes et botanique. [dostęp 2015-05-31]. (fr.).

[5] Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]