Józef Unger
| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 kwietnia 1817 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
20 lutego 1874 |
| Zawód, zajęcie |
drukarz, księgarz, wydawca |
| |
Józef Unger (ur. 13 kwietnia 1817 w Warszawie, zm. 20 lutego 1874 tamże[1]) – polski drukarz, księgarz i wydawca.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pochodził ze spolonizowanej rodziny żydowskiej[2]. Uczył się w szkole pijarów, a następnie terminował w drukarni „A. Gałęzowski i Komp.”. Od 1842 prowadził własną drukarnię, która rozrosła się do zakładu zatrudniającego ponad stu pracowników w 1874[1].
Od 1846 wydawał Józefa Ungra Kalendarz Warszawski Popularno-Naukowy, którego redaktorem był Hipolit Skimborowicz. W latach 1851–1856 był wydawcą Dziennika Warszawskiego, od 1859 Tygodnika Ilustrowanego, a od 1863 Wędrowca, czasopisma podróżniczego w języku polskim. Wydawał również dzieła Józefa Ignacego Kraszewskiego, Henryka Rzewuskiego i Deotymy[2]. Z Tygodnikiem Ilustrowanym współpracowali jako ilustratorzy Juliusz Kossak, Franciszek Kostrzewski, Henryk Pillati, Jan Feliks Piwarski, Jan Styfi[1].
W 1872 założył, wraz z Władysławem Banarskim, księgarnię i skład nut przy Krakowskim Przedmieściu.
Był znanym filantropem.
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim 22 lutego 1874 (kwatera 156 rząd 3 miejsce 16-17)[3]. Po jego śmierci przedsiębiorstwo prowadził adoptowany syn Gracjan Jeżyński (1853–1911), który używał nazwiska Unger[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Stanisław Szenic: Cmentarz Powązkowski 1831-1890. Zmarli i ich rodziny. Wyd. 1. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1982, s. 229–232. ISBN 83-06-00465-5.
- ↑ a b Unger Józef [online], Lauder. Dzieje Żydów [dostęp 2013-07-19].
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: UNGEROWIE, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2014-07-06].