- The Star-Spangled Banner
- Oh, say can you see, by the dawn's early light,
- What so proudly we hailed at the twilight's last gleaming?
- Whose broad stripes and bright stars, through the perilous fight,
- O'er the ramparts we watched, were so gallantly streaming?
- And the rockets' red glare, the bombs bursting in air,
- Gave proof through the night that our flag was still there.
- Chorus:
- O say, does that star-spangled banner yet wave
- O'er the land of the free and the home of the brave?
- On the shore, dimly seen through the mists of the deep,
- Where the foe's haughty host in dread silence reposes,
- What is that which the breeze, o'er the towering steep,
- As it fitfully blows, now conceals, now discloses?
- Now it catches the gleam of the morning's first beam,
- In full glory reflected now shines on the stream:
- Chorus:
- 'Tis the star-spangled banner! O long may it wave
- O'er the land of the free and the home of the brave.
- And where is that band who so vauntingly swore
- That the havoc of war and the battle's confusion
- A home and a country should leave us no more?
- Their blood has wiped out their foul footstep's pollution.
- No refuge could save the hireling and slave
- From the terror of flight, or the gloom of the grave:
- Chorus:
- And the star-spangled banner in triumph doth wave
- O'er the land of the free and the home of the brave.
- Oh! thus be it ever, when freemen shall stand
- Between their loved home and the war's desolation!
- Blest with victory and peace, may the heaven-rescued land
- Praise the Power that hath made and preserved us a nation.
- Then conquer we must, when our cause it is just,
- And this be our motto: "In God is our trust."
- Chorus:
- And the star-spangled banner in triumph shall wave
- O'er the land of the free and the home of the brave!
|
- Gwiaździsty sztandar
- O, powiedz, czy widzisz, w pierwszym świetle świtu,
- Cośmy tak dumnie sławili w ostatnim blasku zmierzchu?
- Na czyje to pasy i błyszczące gwiazdy w szaleńczej walce
- Ponad szańcami spoglądaliśmy, jak dumnie łopotały?
- Oślepiająca czerwień rakiet, bomby rozdzierające powietrze
- Dowodziły przez całą noc, że nasz sztandar ciągle tam trwa.
- Refren:
- O, powiedz, czy jeszcze gwiaździsty sztandar powiewa
- Ponad krajem wolnych, ojczyzną dzielnych ludzi?
- Na brzegu, blado się przebija przez mgieł głębiny,
- Gdzie wroga wyniosły fort w złowrogiej ciszy tkwi,
- Cóż to jest, co lekka bryza, ponad stromym zboczem
- Przelotnie w porywach, to odkrywa, to zakrywa?
- Właśnie pochwycił blask pierwszych promieni poranka
- I w pełni chwały rozświetlony świeci w powodzi światła.
- Refren:
- To gwiaździsty sztandar! O niechaj długo powiewa
- Ponad krajem wolnych, ojczyzną dzielnych ludzi.
- A gdzież jest ta zgraja, co przechwalając się poprzysięgała
- Że wojenne spustoszenie i zamęt bitewnych pól
- Tej ziemi, tego kraju nigdy już nie nas opuszczą?
- Ich krew zmazała już z ziemi ślady ich brudnych stóp.
- Żadne schronienie nie zdoła uratować najemników, niewolników
- Przed okrutnościami ucieczki i ciemnością grobów.
- Refren:
- A gwiaździsty sztandar tryumfalnie powiewa
- Ponad krajem wolnych, ojczyzną dzielnych ludzi.
- O niech tak zawsze będzie, gdy przyjdzie wolnym stanąć
- Między ukochaną ojczyzną a spustoszeniem wojny!
- Błogosławiony zwycięstwem i pokojem, przez niebiosa uratowany kraj
- Niechaj sławi moc, która stworzyła i uchowała nas jako naród.
- Wtedy będziemy musieć walczyć, bo nasza sprawa słuszna
- A to niech będzie nasze motto: "W Bogu pokładamy ufność".
- Refren:
- I gwiaździsty sztandar niech tryumfalnie powiewa
- Ponad krajem wolnych, ojczyzną dzielnych ludzi!
|
