Przejdź do zawartości

Groty (herb szlachecki)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grotypolski herb szlachecki, nie posiadający zawołania[1].

Opis herbu

[edytuj | edytuj kod]

W polu złotym 3 groty srebrne w pas. Klejnot: na koronie szlacheckiej 3 pióra strusie. Labry: złote podbite srebrem.

W polu zlotem — trzy srebrne groty. Nad hełmem trzy pióra strusie. Herb stary niewiadomego pochodzenia ...[2]

Herbowni

[edytuj | edytuj kod]

Lista herbownych z Herbarza polskiego Tadeusza Gajla:

Grot, Grott, Grudź, Gruzdź, Gruźdź, Paszkiewicz, Paszkowicz, Prokopowicz, Ptak, Razwodowski, Szarłowski, Waszkiewicz, Waszklewicz, Włocki, Żyłowski[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. PAU 1913 ↓, s. 34.
  2. Juliusz Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 98.
  3. Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • „Polska Akademia Umiejętności”, Archiwum Komisji Historycznej, Kraków: Komisja Historyczna Akademii Umiejętności nr 70, 1913, s. 533.