Granat RPG-40
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Przeznaczenie |
burzący granat przeciwpancerny |
| Lata produkcji |
1940 – ? |
| Dane techniczne | |
| Długość |
200 mm |
| Średnica |
95 mm |
| Masa |
1105 g (uzbrojony) |
| Materiał wybuchowy |
kruszący, 794 g |
| Zasięg rzutu |
15–20 m |
| Promień rażenia |
20 m |
| Przebijalność pancerza |
75 mm |
RPG-40 – radziecki, ręczny granat przeciwpancerny o działaniu burzącym.
Ważył 1,1 kg, miał 20 cm długości i 9,5 cm średnicy, wyposażony był w zapalnik uderzeniowy. Przebijał pancerz o grubości 20 do 25 mm; ze względu na niską przebijalność był skuteczniejszy jako granat zaczepny (w roli granatu przeciwpancernego zastąpiony przez kumulacyjne granaty RPG-43 i RPG-6). Pozostawał na wyposażeniu do końca II wojny światowej, używany głównie do niszczenia stanowisk umocnionych. Wadą był mały zasięg rzutu[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Gordon L. Rottman: The hand grenade. Oxford: Osprey Publishing, 2015, s. 60. ISBN 978-1-4728-0734-2.