Frankolin obrożny
Wygląd
Francolinus francolinus[1] | |||
(Linnaeus, 1766) | |||
samiec | |||
samica | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Plemię | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
frankolin obrożny | ||
Synonimy | |||
| |||
Podgatunki | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Frankolin obrożny[4], frankolin[5] (Francolinus francolinus) – gatunek ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Jest ptakiem lęgowym w Azji Zachodniej i Południowej, został wprowadzony w Toskanii.
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Wyróżniono kilka podgatunków F. francolinus[6][2]:
- F. francolinus francolinus – Cypr i Anatolia na południe do Izraela i na wschód do Iranu i Turkmenistanu.
- F. francolinus arabistanicus – środkowy i południowy Irak, południowo-zachodni Iran.
- F. francolinus bogdanovi – południowy Iran, południowy Afganistan, południowo-zachodni Pakistan.
- F. francolinus henrici – południowy Pakistan, zachodnie Indie.
- F. francolinus asiae – zachodnie i środkowe Indie, Nepal, Bhutan.
- F. francolinus melanonotus – wschodnie Indie, Bangladesz.
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Ptak o długości ciała wynoszącej około 30 cm i rozpiętości skrzydeł około 50 cm. Osiąga masę ciała 0,4–0,55 kg[5].
Status
[edytuj | edytuj kod]Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje frankolina obrożnego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Francolinus francolinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Black Francolin (Francolinus francolinus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ a b Francolinus francolinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-27].
- ↑ a b Przemysław Busse (red.), Zygmunt Czarnecki, Andrzej Dyrcz, Maciej Gromadzki, Roman Hołyński, Alina Kowalska-Dyrcz, Jadwiga Machalska, Stanisław Manikowski, Bogumiła Olech: Ptaki. T. I. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1991, s. 163, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0563-0.
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-27]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul Sterry, Andrew Cleve, Andy Clements, Peter Goodfellow: Ptaki Europy: przewodnik ilustrowany. Warszawa: Świat Książki, 2007. ISBN 978-83-247-0818-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).