Przejdź do zawartości

Frank Saul

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frank Saul
3, 33, 18, 10
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Pseudonim

Pep

Data urodzenia

16 lutego 1924

Data śmierci

7 listopada 2019

Wzrost

188 cm

Masa ciała

84 kg

Kariera
Aktywność

1949–1955

Szkoła średnia

Seton Hall Preparatory (West Orange, New Jersey)

College

Seton Hall (1942–1943, 1946–1949)

Draft

1949, numer: 10
Rochester Royals

Frank Benjamin Saul (ur. 16 lutego 1924, zm. 7 listopada 2019[1]) – amerykański koszykarz, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, czterokrotny mistrz NBA[2].

Przez cztery kolejne sezony sięgał po mistrzostwo NBA, w barwach dwóch różnych klubów[2]. W 1951 roku zespół Rochester Royals pokonał w finale New York Knicks 4–3[3]. Kolejny sezon rozpoczął w barwach Baltimore Bullets, jednak już 26 stycznia trafił do Minneapolis Lakers[4]. Dzięki właśnie takiemu splotowi wydarzeń został czterokrotnie z rzędu mistrzem ligi.

Karierę zakończył w 1955 roku w barwach Milwaukee Hawks[4].

Saul oraz Steve Kerr są jedynymi zawodnikami w historii NBA, którzy zdobyli co najmniej dwa tytuły mistrzowskie, w dwóch różnych klubach, sezon po sezonie[5].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
NBA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Frank B. Saul, Jr.. dignitymemorial.com. [dostęp 2019-11-10]. (ang.).
  2. a b c NBA Championships: Year by Year Champions. landofbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  3. 1950-51 NBA Season Summary. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  4. a b Frank Saul – Statistics. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. Hudson, Jr., David L., Basketball Championships' Most Wanted, Wydawnictwo Potomac Books Inc., 2007, p. 41. ISBN 1-59797-014-X.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]