Einhard
Einhard (ur. ok. 775 w Dolinie rzeki Men, zm. 14 marca 840 w Seligenstadt) – frankijski biograf i kronikarz piszący w języku łacińskim.
Pochodził ze średnio zamożnej rodziny rycerskiej osiadłej we wschodniej części frankijskiego imperium. Kształcił się w klasztorze w Fuldzie, który był wówczas wybitnym centrum nauki w imperium Karolingów.
Na dwór Karola Wielkiego, który gromadził wybitnych uczonych, dostał się ok. 791 lub 792. Współpracował tam z Alkuinem i najwyraźniej ze względu na wybitne zdolności został Einhardowi powierzony nadzór nad budową pałaców królewskich w Akwizgranie i w Ingelheim am Rhein. Einhard jest autorem biografii władcy Życie Karola Wielkiego (Vita Karoli Magni, ok. 817–830), która przez większość średniowiecza była uważana za wzorzec w swoim gatunku. Nie był w pełni oryginalny, opierał się w większości na Swetoniuszu. Inne jego dzieła to żywoty świętych; zachowało się też 65 listów Einharda.
Przypuszcza się, że napisał również De adventu, moribus et superstitione Saxonorum (O przybyciu, obyczajach i przesądach Sasów), na które powołuje się Adam z Bremy.
Na początku panowania Ludwika I Pobożnego odgrywał na dworze znaczną rolę polityczną, jako opiekun Lotara I, którego Ludwik upatrywał na swego następcę. W czasie wojny dynastycznej (829–830), kiedy Lotar wystąpił przeciwko ojcu, Einhard z rodziną opuścił dwór. Dochody z nadanych mu wcześniej opactw pozwoliły na dostatni byt do końca życia, który wypełniała rozległa, częściowo zachowana korespondencja z naukowymi i literackimi przyjaciółmi.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Einhard: Żywot Karola Wielkiego, przekład J. Parandowski. Wrocław: 1950.
- Gustav Faber: Merowingowie i Karolingowie. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1994.
- S. Fischer-Fabian: Karol Wielki, z serii: „Niezwykli Nieprzeciętni Niezapomniani”. Warszawa: Świat Książki, 2002.
- Jerzy Rajman: Encyklopedia średniowiecza. Kraków: Wydawnictwo Zielona Sowa, 2006. ISBN 978-83-7435-263-5.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Vita Karoli Magni Życie Karola Wielkiego – tekst łaciński.
- ISNI: 0000000121214444
- VIAF: 14778504
- LCCN: n50046906
- GND: 118529560
- NDL: 00466037
- LIBRIS: 97mppn1t382llpg
- BnF: 11930094n
- SUDOC: 027209040
- SBN: RAVV055732
- NLA: 35765718, 48216166
- NKC: jn19981000952
- DBNL: einh001
- BNE: XX859442
- NTA: 071759298
- BIBSYS: 90367978
- CiNii: DA02233702
- Open Library: OL51204A
- PLWABN: 9810669770605606
- NUKAT: n97086037
- J9U: 987007275792905171
- PTBNP: 832854
- CANTIC: a1141750x
- LNB: 000121026
- NSK: 000094595
- CONOR: 15575907
- BNC: 000205376
- ΕΒΕ: 150728
- KRNLK: KAC200809319