Przejdź do zawartości

Dystrykt 9

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dystrykt 9
District 9
Ilustracja
Gatunek

science fiction
dramat
historia alternatywna
biopunk

Rok produkcji

2009

Data premiery

13 sierpnia 2009

Kraj produkcji

Południowa Afryka
Stany Zjednoczone
Nowa Zelandia
Kanada

Język

angielski
xhosa

Czas trwania

112 min

Reżyseria

Neill Blomkamp

Scenariusz

Neill Blomkamp
Terri Tatchell

Główne role

Sharlto Copley
Jason Cope
Robert Hobbs

Muzyka

Clinton Shorter

Zdjęcia

Trent Opaloch

Scenografia

Lawrence Paull

Montaż

Julian Clarke

Produkcja

Peter Jackson

Wytwórnia

TriStar Pictures
Block/Hanson
WingNut Films
Canadian Film or Video Production Tax Credit
District 9
Key Creatives
New Zealand Post Digital and Visual Effects Grant
Province of British Columbia Production Services Tax Credit
QED International
The Department of Trade and Industry of South Africa

Dystrybucja

TriStar Pictures

Budżet

30 mln USD[1]

Strona internetowa

Dystrykt 9południowoafrykański film science fiction w reżyserii Neilla Blomkampa. Autorem scenariusza jest Neill Blomkamp oraz Terri Tatchell, producentem filmu został Peter Jackson.

Scenariusz filmu jest oparty na filmie krótkometrażowym Alive in Joburg, powstałym w 2005 roku.

Film był nominowany do czterech Oscarów.

Opis fabuły

[edytuj | edytuj kod]

Jest rok 1982. Na Ziemię przybywa statek obcych. Ku zaskoczeniu wszystkich zatrzymuje się w Południowej Afryce, a dokładniej nad Johannesburgiem. Przez trzy miesiące statek nie daje żadnych znaków, po prostu wisi nad miastem. Po wkroczeniu na pokład okazuje się, że obcy są niedożywieni i potrzebują pomocy. W Dystrykcie 9, tuż pod statkiem przybyszów, powstaje getto dla ponad miliona „krewetek” (ang. „prawn”), jak pogardliwie nazwali obcych ludzie. (Ich nazwa może pochodzić od występującego w okolicach Johannesburga gatunku dużych świerszczy, którego angielska nazwa to „parktown prawn”.)

Po dwudziestu latach stosunki między przybyszami a tubylcami są bardzo napięte. Szerzy się handel i prostytucja międzygatunkowa, a nigeryjska mafia skupuje od obcych technologie i broń w zamian za kocią karmę. Dystrykt 9 jest teraz kontrolowany przez Multi-National United, spółkę, która została upoważniona do przeniesienia getta w inne, bardziej odludne miejsce. MNU przeprowadza również makabryczne eksperymenty na obcych, dążąc do uruchomienia zaawansowanej technologicznie broni. Wikus Van De Merwe został powołany do dowodzenia operacją eksmisji. Wikus znajduje mały kanister z paliwem wyprodukowanym przez jednego z inteligentnych przedstawicieli kosmitów, którym się przez przypadek opryskuje. Powoduje to, że zaczyna zamieniać się w krewetkę. Kiedy MNU zauważa, że jest on teraz w stanie obsługiwać broń kosmitów, jej główni przedstawiciele, łącznie z teściem Wikusa, postanawiają pokroić go i dokładnie zbadać. Wikus ucieka do Dystryktu 9 i znajduje sprzymierzeńców w osobie jednego z kosmitów i jego dziecka. Po krwawej walce z nigeryjską mafią i żołnierzami MNU, dwójka kosmitów ucieka wielkim statkiem matką obiecując powrót w ciągu trzech lat. Wikus całkowicie przemienia się w obcego i pozostaje w Dystrykcie.

Film jest utrzymany w formie dokumentu, przedstawiającego fakty z przeszłości. Fabuła przepleciona jest komentarzami specjalistów, politologów, socjologów, fragmentami programów informacyjnych.

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Box office

[edytuj | edytuj kod]

Budżet filmu jest szacowany na 30 milionów dolarów. Według Box Office Mojo w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie film zarobił blisko 116 mln USD. W innych krajach przychody wyniosły ponad 95 mln, a łączny przychód z biletów blisko 211 milionów dolarów[1].

Krytyka w mediach

[edytuj | edytuj kod]

Film spotkał się z dobrą reakcją krytyków. W serwisie Rotten Tomatoes 90% z 309 recenzji jest pozytywne, a średnia ocen wyniosła 7,8/10[2]. Na portalu Metacritic średnia ocen z 36 recenzji wyniosła 81 punktów na 100[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Dystrykt 9. Box Office Mojo. [dostęp 2019-10-05]. (ang.).
  2. Dystrykt 9. Rotten Tomatoes. [dostęp 2019-10-05]. (ang.).
  3. Dystrykt 9. Metacritic. [dostęp 2019-10-05]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]