Dmytro Wełykanowycz
Dmytro Wełykanowycz (przed 1936) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
po 7 kwietnia 1945 |
Poseł na Sejm II, III, IV i V kadencji (II RP) | |
Okres | |
Przynależność polityczna |
Dmytro Wełykanowycz, Dymitr Wełykanowicz, ukr. Дмитро Великанович (ur. 21 września 1884 w Ruzdwianach, zm. po 7 kwietnia 1945 w ZSRR) – ukraiński działacz społeczny, nauczyciel, polityk, poseł na Sejm w II RP.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Będąc nauczycielem pracował jako kierownik szkoły powszechnej. Działał również w organizacjach szkolnych. Był jednym z twórców Związku Nauczycielstwa Ukraińskiego. Członek Komitetu Centralnego Ukraińskiego Zjednoczenia Narodowo-Demokratycznego (UNDO). Mieszkał we Lwowie[1].
Był posłem na Sejm 4 kolejnych kadencji:
- w II kadencji (1928–1930) – został wybrany w okręgu nr 52 (powiaty: stryjski, drohobycki, turczański, skolski, doliński i kałuski) – w czasie tej kadencji należał do Ukraińsko-Białoruskiego Klubu Sejmowego
- w III Kadencji (1930–1935) – należał do Klubu Ukraińskiego
- w IV kadencji (1935–1938) – został wybrany z listy państwowej 47 743 głosami z okręgu nr 68 (powiaty: kałuski, rohatyński i doliński)[1]
- w V kadencji (1938–1939) – spoza listy OZN[2]
W latach 1938–1939 sekretarz Ukraińskiej Reprezentacji Parlamentarnej.
Po agresji ZSRR na Polskę, w 1940 roku deportowany przez NKWD z rodziną do Kazachstanu, w okolice Akmolińska. 25 grudnia 1944 aresztowany przez NKWD, 7 kwietnia 1945 skazany na śmierć, rozstrzelany[3].
Zrehabilitowany postanowieniem prokuratury generalnej Kazachstanu 18 lipca 1998.
Jego syn Jurij Wełykanowycz , działacz KPZU, zginął w 1938 w czasie wojny domowej w Hiszpanii jako żołnierz Brygad Międzynarodowych. W okresie ZSRR otoczony oficjalnym kultem – w 1982 we Lwowie odsłonięto jego pomnik i nazwano ulicę, przemianowaną po uzyskaniu niepodległości przez Ukrainę w 1991.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dymitr Wełykanowicz. W: Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1940 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 227.
- ↑ Sylwetka Dymitra Wełykanowicza na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2012-06-02].
- ↑ Дмитрий Великанович.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wełykanowycz Dmytro w: Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M.Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). Warszawa: wyd. BGW, 1994, s. 466. ISBN 83-7066-569-1.
- Wyniki wyborów do Sejmu. „Gazeta Lwowska”. 256, s. 3, 10 listopada 1938.
- Posłowie na Sejm II kadencji (1928–1930)
- Posłowie na Sejm III kadencji (1930–1935)
- Posłowie na Sejm IV kadencji (1935–1938)
- Posłowie na Sejm V kadencji (1938–1939)
- Posłowie na Sejm II Rzeczypospolitej (województwo stanisławowskie)
- Politycy Ukraińskiego Zjednoczenia Narodowo-Demokratycznego
- Ukraińscy działacze społeczni
- Ukraińscy nauczyciele
- Ukraińscy parlamentarzyści II Rzeczypospolitej
- Ukraińskie ofiary prześladowań komunistycznych 1917–1991
- Urodzeni w 1884
- Straceni przez rozstrzelanie
- Zmarli w 1945