Akcent przeciągły

Â	â
Ĉ	ĉ
C̭	c̭
D̂	d̂
Ð̂	ð̂
Ê	ê
Ĝ	ĝ
Ĥ	ĥ
Î	î
Ĵ	ĵ
K̂	k̂
L̂	l̂
M̂	m̂
N̂	n̂
Ô	ô
R̂	r̂
Ŝ	ŝ
ẞ̂	ß̂
Ʃ̂	ʃ̂
Þ̂	þ̂
Û	û
X̂	x̂
Ẑ	ẑ
Ʒ̂	ʒ̂

Akcent przeciągły (cyrkumfleks, łac. circumflexus, gr. περισπωμένος / perispomenos), często nazywany daszkiem, to znak diakrytyczny używany w językach: esperanto, francuskim, greckim, rumuńskim, słowackim, portugalskim, kaszubskim i innych. Jest też używany w statystyce, gdzie na ogół oznacza wynik estymacji.

Użycie

• afrykanerski – oznaczenie samogłoski o nieregularnej, niesprecyzowanej wymowie
• transliteracja bułgarska – oznaczenie szwy, odpowiednikiem w cyrylicy jest ъ
• cziczewa – ŵ oznacza spółgłoskę szczelinową dwuwargową dźwięczną [β]
• esperanto – akcent zmienia brzmienie spółgłoski. Litery ĉ, ĝ, ĥ, ĵ i ŝ są, podobnie jak polskie znaki, integralną częścią alfabetu
• francuski – może występować nad wszystkimi samogłoskami oprócz y, najczęściej oznacza zanik spółgłoski s lub samogłoski e, także służy do odróżniania znaczenia homonimów, wtedy oznacza samogłoskę długą
• friulski, jèrriais, walijski – akcent przeciągły używany jest nad â, ê, î, ô i û, i oznacza długą samogłoskę.
• grecki – w grece klasycznej akcent przeciągły oznacza akcentowaną samogłoskę długą, wymawianą w tonie wznosząco-opadającym. Język nowogrecki nie jest już językiem tonalnym, jednak z użycia akcentu przeciągłego w ortografii zrezygnowano dopiero w 1982 roku. Obecnie do oznaczania samogłosek akcentowanych używa się wyłącznie akcentów ostrych.
• portugalski, wietnamski – akcent przeciągły nad literą zmienia jej wartość fonetyczną – dana samogłoska wymawiana jest wyżej
• rumuński – obecnie daszek występuje tylko nad â i î, dawniej także nad ô i û. Służy on do oznaczenia samogłoski /ɨ/. Użycie â i î regulowane jest przez odpowiednie zasady ortograficzne.
• słowacki – daszek (vokáň) zmienia literę „o” w dyftong /u̯o/.
• śląski – w ślabikŏrzowym szrajbōnku nad samogłoską ô oznacza nagłos (uo) występujący w niektórych wschodnich dialektach (np. Ôstŏw te ôkno ôtwarte. Ôblykej sie.).
• walijski – zaznaczenie długich samogłosek.

W języku prasłowiańskim intonacją cyrkumfleksalną nazywa się intonację opadającą.

W Unikodzie cyrkumfleks występuje w wersjach:

Znak	Unicode	Kod HTML	Nazwa unikodowa	Nazwa polska
^	U+005E	ˆ lub ^ lub ^	CIRCUMFLEX ACCENT	cyrkumfleks
ˆ	U+02C6	ˆ lub ˆ	MODIFIER LETTER CIRCUMFLEX ACCENT	cyrkumfleks modyfikujący
̂	U+0302	̂ lub ̂	COMBINING CIRCUMFLEX ACCENT	cyrkumfleks dostawny

Zobacz też

• akcent ostry
• akcent ciężki
• haczek