Przejdź do zawartości

Conan Barbarzyńca (film 1982)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Conan Barbarzyńca
Conan the Barbarian
Ilustracja
Zdjęcie z planu filmowego
Gatunek

magia i miecz, przygodowy

Data premiery

1982

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

129 minut

Reżyseria

John Milius

Scenariusz

John Milius, Oliver Stone na podstawie serii opowiadań o Conanie Barbarzyńcy autorstwa Roberta E. Howarda

Główne role

Arnold Schwarzenegger,
James Earl Jones,
Max von Sydow,
Sandahl Bergman,
Ben Davidson

Muzyka

Basil Poledouris

Zdjęcia

Duke Callaghan

Scenografia

Ron Cobb

Kostiumy

John Bloomfield

Montaż

Carroll Timothy O’Meara

Produkcja

Raffaella De Laurentiis

Dystrybucja

Imperial

Budżet

16 mln dolarów

Kontynuacja

Conan Niszczyciel (1984)

Nagrody
1 Saturn z 3 nominacji
1 Złoty Glob
Strona internetowa

Conan Barbarzyńca (ang. Conan the Barbarian) – film z gatunku magii i miecza produkcji amerykańskiej z 1982 roku, wyreżyserowany przez Johna Miliusa.

Conan to postać literacka stworzona przez amerykańskiego pisarza Roberta E. Howarda w serii opowiadań fantasy opublikowanych w latach 30. XX wieku. Fabuła filmu oparta jest na opowiadaniach Czarny kolos, Wieża słonia, Narodzi się wiedźma i Dom pełen łotrów[1].

Na podstawie opowiadań powstała też druga część filmowa – Conan Niszczyciel – w 1984 roku[2].

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Akcja filmu rozgrywa się w fikcyjnym prehistorycznym świecie ery hyboryjskiej, w którym magia miesza się z codziennością, a bohaterowie toczą bezwzględną walkę o przetrwanie. Ojczyzną Conana (Arnold Schwarzenegger) była górzysta Cymeria, kraina położona daleko na północy. Conan urodził się na polu bitwy, co wedle ówczesnych przekonań wróżyło mu krwawe i brutalne życie.

W pierwszych scenach filmu na pokrytą śniegiem wioskę Cymeryjczyków najeżdża wojownicze plemię prowadzone przez bezwzględnego Thulsę Dooma. Młody Conan jest świadkiem śmierci swoich rodziców z rąk najeźdźców, a sam zostaje wzięty do niewoli. Zostaje zmuszony do pracy przy „kole bólu”. Czas płynie, a Conan dorasta i mężnieje, w końcu sam jeden pcha koło. Zostaje sprzedany trenerowi gladiatorów, wkrótce staje się jego najlepszym zawodnikiem. Właściciel wojownika zwraca Conanowi wolność. Cymeryjczyk postawił przed sobą cel – zemścić się na Thulsie za śmierć rodziców i odzyskać miecz ojca. W swojej wędrówce Conan spotyka łucznika-złodzieja Hyrkańczyka Subotai i wraz z nim udaje się do Zamory w poszukiwaniu śladów Thulsy Dooma. Tam poznają Valerię, królową złodziei, w której Conan się zakochuje. Razem zakradają się do Wężowej Wieży i kradną niezwykle cenny klejnot – Oko Węża i inne kosztowności należące do kultu węża, którego przywódcą jest Doom, staczają też walkę z olbrzymim wężem. Świętując udaną akcję, trójka rabusiów upija się, zostaje schwytana przez miejskich strażników i postawiona przed obliczem króla Osrica. Władca obiecuje uwolnić przyjaciół, ale domaga się w zamian uratowania córki, która przyłączyła się do kultystów Dooma. Subotai i Valeria odmawiają, lecz Conan zgadza się i samotnie wyrusza w niebezpieczną wyprawę do Świątyni Seta.

Występują

[edytuj | edytuj kod]

Nagrody

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kino Nowej Przygody. Gdańsk: Słowo Obraz Terytoria, 2011, s. 162. ISBN 978-83-7453-069-9.
  2. Kino Nowej Przygody. Gdańsk: Słowo Obraz Terytoria, 2011, s. 163. ISBN 978-83-7453-069-9.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]