Przejdź do zawartości

Cioski (Ochotnickie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cioski
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Gorce, Karpaty

Wysokość

ok. 1170–1211 m n.p.m.

Zagospodarowanie

nieużytki

Położenie na mapie gminy Ochotnica Dolna
Mapa konturowa gminy Ochotnica Dolna, blisko lewej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Cioski”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Cioski”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Cioski”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Cioski”
Ziemia49°32′15″N 20°09′24″E/49,537500 20,156667

Cioski[1], Cioski Ochotnickie[2] – polana w Gorcach. Znajduje się na południowych, opadających do Przełęczy Knurowskiej zboczach Kiczory, poniżej polany Hala Młyńska, od której oddzielona jest wąskim tylko pasmem drzew. Jest jedną z kilku polan tworzących ciąg na południowym grzbiecie Kiczory. Z góry na dół są to: Hala Młyńska, Cioski, Hala Nowa (Cioski Łopuszańskie), Zielenica i Rąbaniska[1]. Nazewnictwo tych polan jest bardzo mylne i niejednoznaczne; różne przewodniki i mapy podają różne nazwy dla tych polan, niektóre z polan są pomijane, na mapach zaś ich granice są błędnie zaznaczone. Na mapie Compassu i na tablicach informacyjnych GPN jako Cioski Ochotnickie[2], na Geoportalu jako Cioski. W 2003 miała powierzchnię 4,72 ha[3].

Nazwa polany Cioski pochodzi od pasterskiego przyrządu cioski, służącego do rozdrabniania sera w kotle. Istniała na mapach już w 1780 r.[4]

Znajduje się na obszarze Gorczańskiego Parku Narodowego[2] i należy do wsi Ochotnica Górna w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Ochotnica Dolna[1]. Dawniej tętniła życiem pasterskim, po zaprzestaniu pasterstwa stopniowo zarasta lasem. Park narodowy chcąc zapobiec jej całkowitemu zarośnięciu przewiduje w swoich zadaniach jej mechaniczne i ręczne koszenie[3].

Szlaki turystyki pieszej

[edytuj | edytuj kod]
szlak turystyczny czerwony z Turbacza, przez Polanę Gabrowską i Kiczorę na Przełęcz Knurowską. Jest to odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego. Czas przejścia 1:30 h (↑ 2:10 h), różnica wzniesień 410 m[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-12-27].
  2. a b c d Gorce. Mapa turystyczna 1: 50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.
  3. a b Rozporządzenie w sprawie rocznych zadań dla parku narodowego [online] [dostęp 2008-09-21] [zarchiwizowane z adresu 2007-06-16].
  4. Jolanta Wyznakiewicz, Wędrówka przez Gorce, Pieniny i Beskid Sądecki. Przewodnik turystyczny, Warszawa-Kraków: Zakł. Wyd.-Propagandowy PTTK, 1982.