Przejdź do zawartości

Ciałopozytywność

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rzeźba Bronskvinnorna (Kobiety z brązu) stojąca przy muzeum sztuki (Konsthallen) w Växjö. Rzeźba wykonana przez Marianne Lindberg De Geer. Przedstawia dwie kobiety - kobietę otyłą i anorektyczkę. Jest ona demonstracją przeciwko współczesnej obsesji na punkcie tego, jak wyglądamy.

Ciałopozytywność – akceptowanie swojego ciała[1]. Szerzej definiowane jako ruch społeczny uznający, że każdy człowiek powinien mieć pozytywne wyobrażenie o własnym ciele oraz zwracający uwagę na sposoby, w jaki społeczeństwo prezentuje i postrzega cielesność. Ruch opowiada się za akceptacją wszystkich ciał, bez względu na ich formę, rozmiar, wygląd i zmianą nastawienia do takich czynności jak ćwiczenia fitness czy usługi dotyczące urody[2]. Przedstawiciele ruchu ciałopozytywności uznają, że rozmiar jest tylko jednym z wielu wymiarów postrzegania i oceny ciał. W działaniach uwzględniają także kwestie uprzedzeń rasowych, trans, queer i związane z niepełnosprawnością[3]. Celem ruchu jest przeciwstawienie się nierealistycznym standardom urody, opierając się na założeniu, że piękno jest jedynie konstruktem społecznym, które nie powinno mieć wpływu na poczucie własnej wartości jednostki[3][4].

Zdjęcie przedstawia Yolandę, rzeźbę wykonaną z żywicy epoksydowej przez Miriam Lenk. Artystka mówi, że Yolanda jest "Ikoną kobiecej pewności siebie... Yolanda zajmuje przestrzeń i nie przejmuje się czyimiś obiekcjami."[5]

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Ruch akceptacji grubości

[edytuj | edytuj kod]

Założony został w latach sześćdziesiątych XX wieku. Zaczęto protestować przeciwko potępianiu osób grubych, otyłych. Narodził się wtedy ruch akceptacji grubości (ang. fat acceptance movement(inne języki)). Ruch ten unaoczniał, iż osoby otyłe spotykają się z nienawiścią, są dyskryminowane[6]. Dostrzeżono wtedy, że dyskryminowanie osób grubych ma na nie negatywny wpływ (w sensie zdrowotnym). Wywieranie presji bycia szczupłym i piętnowanie nadwagi prowadzi do zaburzeń na tle psychicznym. Wskazano także, że chroniczne stosowanie restrykcyjnych diet może być potencjalnie szkodliwe[7].

Strona internetowa The Body Positive

[edytuj | edytuj kod]

W roku 1996, Connie Sobczak inspirowana własną przeszłością, wraz ze swoją psychoterapeutką Elizabeth Scott, założyły stronę internetową The Body Positive. Connie przez lata zmagała się z problemami odnośnie samoakceptacji i zaburzeniami odżywiania. Celem kobiet było stworzenie przestrzeni, w której każdy mógł się poczuć bezpiecznie. Chciały pomagać osobom, które czuły się wykluczane, negatywnie patrzyły na własne ciało i widzą siebie jako gorsze od innych[8].

Krytyka

[edytuj | edytuj kod]

Ruch akceptacji tłuszczu przekonuje, że osoba z otyłością wcale nie musi być niezdrowa[potrzebny przypis]. Otyłość wiąże się jednakże z nieprawidłowym funkcjonowaniem niemal wszystkich fizjologicznych mechanizmów homeostazy, a jej obecność jest związana m.in. z zaburzeniami serca, nowotworami złośliwymi, infekcjami, niepłodnością, chorobami stawów, depresją i pogorszeniem funkcji poznawczych. Za kontrowersyjny uważany jest termin otyłości zdrowej metabolicznie(inne języki) (ang. metabolically healthy obesity), gdyż również wśród tej grupy ludzi stwierdza się większe ryzyko zgonu i zaburzeń sercowo-naczyniowych[9].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. OJ UW - ciałopozytywność [online], nowewyrazy.uw.edu.pl [dostęp 2020-06-01].
  2. Alan Smithee, How will body image trends influence the fitness market in Spain by 2035 [online], czerwiec 2019 [dostęp 2020-06-01] (ang.).
  3. a b Lux Alptraum, A short history of ‘body positivity’ [online], Fusion, 11 czerwca 2017 (ang.).
  4. Jessica Cwynar-Horta, The commodification of the body positive movement on Instagram, „Stream: Interdisciplinary Journal of Communication”, 8 (2), 31 grudnia 2016, s. 36–56, ISSN 1916-5897 (ang.).
  5. Yolanda sculpture by Miriam Lenk [online], www.saatchiart.com [dostęp 2021-06-14].
  6. Rebecca M. Puhl, Chelsea A. Heuer, The stigma of obesity: a review and update, „Obesity”, 17 (5), 2009, s. 941–964, DOI10.1038/oby.2008.636, ISSN 1930-739X (ang.).
  7. Beatrice E. Robinson, Jane G. Bacon, The "If only I were thin . . ." Treatment program: decreasing the stigmatizing effects of fatness., „Professional Psychology: Research and Practice”, 27 (2), 1996, s. 175–183, DOI10.1037/0735-7028.27.2.175, ISSN 1939-1323 (ang.).
  8. The Body Positive: our story [online], The Body Positive [dostęp 2021-06-14] (ang.).
  9. Rishi Puri, Is it finally time to dispel the concept of metabolically-healthy obesity?, „Journal of the American College of Cardiology”, 63 (24), 2014, s. 2687–2688, DOI10.1016/j.jacc.2014.03.043 (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]