Przejdź do zawartości

Chabielice (gmina)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chabielice
gmina wiejska
1919–1954[1]
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: łódzkie (II RP)
1945–54: łódzkie

Powiat

piotrkowski

Siedziba

Chabielice

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

11

brak współrzędnych

Chabielice – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku w woj. łódzkim. Siedzibą władz gminy były Chabielice[2].

W okresie międzywojennym gmina Chabielice należała do powiatu piotrkowskiego w woj. łódzkim. Była położona na peryferiach powiatu, odgrodzona od reszty obszaru dużą eksklawą powiatu radomszczańskiego należącą do gminy Brudzice[2]. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 11 gromad: Chabielice, Chabielice kol., Dębina Osińska, Janówka, Kamień, Kieruzele, Osiny, Osiny kol., Stanisławów I, Stanisławów II i Tatar[3].

1 stycznia 1954 roku do gminy Chabielice przyłączono część obszaru gminy Brudzice w powiecie radomszczańskim (gromady Aleksandrów, Bogumiłów, Faustynów i Karolów)[4]. Tym samym zlikwidowano obszerną eksklawę powiatu radomszczańskiego, dotychczas otoczoną z wszystkich stron obszarem powiaty piotrkowskiego[2].

Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[5]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Chabielice nie przywrócono, a jej dawny obszar wszedł głównie w skład gminy Szczerców w powiecie bełchatowskim[6].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. a b c Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
  3. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
  4. Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 181
  5. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  6. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312