Przejdź do zawartości

CSKA Sofia (piłka nożna)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
CSKA Sofia
ЦСКА София
Ilustracja
Pełna nazwa

ПФК ЦСКА София
PFK CSKA Sofia

Przydomek

Армейците (Wojskowi)
Червените (Czerwoni)

Barwy

       
czerwono-białe

Data założenia

1948

Liga

Pyrwa PFL

Państwo

 Bułgaria

Siedziba

Sofia

Stadion

Stadion Armii Bułgarskiej

Właściciel

Danaił Ganczew (38,5%)
Julijan Indżow (38,5%)
Christo Stoiczkow (20%)

Prezes

Danaił Ganczew

Trener

Nestor El Maestro

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

PFK CSKA Sofia (bułg. ПФК ЦСКА София), właśc. Profesijonalen Futbolen Kłub Centrałen Sporten Kłub na Armijata Sofia (bułg. Професионален Футболен Клуб Централен Спортен Клуб на Армията София) – bułgarski klub piłkarski z siedzibą w stolicy kraju Sofia. Jest rekordzistą pod względem liczby zdobytych tytułów mistrza kraju (31).

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Chronologia nazw

[edytuj | edytuj kod]
  • 1948-1949 – Septemwri pri CDW Sofiapo fuzji klubów Septemwri Sofia i CDW
  • 1949 – CDNW (Centralen dom na narodnata wojska) Sofia
  • 1950 – NW (Narodna Wojska) Sofiapo fuzji z DNW Płowdiw, WMS Stalin ir WSS Sofia
  • 1951-1952 – CDNW Sofia
  • 1952 – CDNA (Centralen dom na narodnata armia) Sofia
  • 1953 – Otbor na Sofijskija Garnizon Sofia
  • 1954-1962 – CDNA Sofia
  • 1962-1968 – CSKA Czerweno Zname Sofiapo fuzji z Czerweno Zname Sofia
  • 1968-1985 – CSKA Septemwrijsko Zname Sofiapo fuzji z Septemwri Sofia
  • 1985-1989 – CFKA Sredec Sofia
  • od 1989 – CSKA Sofia

Zarys historyczny

[edytuj | edytuj kod]

Klub CSKA Sofia został założony 5 maja 1948 roku[1], pod obecną nazwą występuje od sezonu 198889. Od 1954 do 1962 roku dziewięć razy z rzędu triumfował w rozgrywkach ligowych. CSKA było klubem popieranym przez komunistyczne władze w przeciwieństwie do Lewskiego Sofia.

W drugiej połowie lat 80. i na początku 90. w CSKA zaczynało piłkarskie kariery wielu zawodników, którzy z reprezentacją Bułgarii zdobyli IV miejsce na Mundialu 1994 (m.in. Christo Stoiczkow, Trifon Iwanow, Jordan Leczkow, Emił Kostadinow). Trenerem drużyny narodowej na amerykańskim turnieju był Dimityr Penew; jako piłkarz przez trzynaście lat grał w defensywie CSKA, a jako szkoleniowiec pracował w tym klubie dwukrotnie (w latach 198590 i 199899), trzy razy doprowadzając go do mistrzostwa kraju.

W ostatnich latach CSKA zdobywa tytuł mistrza kraju na przemian z Lewskim, ostatni raz zespół wygrał w ligowych rozgrywkach w 2008 roku. Od marca 2007 roku szkoleniowcem CSKA jest inny były selekcjoner Stojczo Mładenow, który zastąpił również ex trenera kadry Płamena Markowa.

Ze względu na problemy finansowe klubu, federacja bułgarska zdegradowała CSKA do III ligi. Także UEFA negatywnie rozpatrzyła wniosek bułgarskiego klubu i podtrzymała decyzję o degradacji i wycofaniu klubu z el. piłkarskiej Ligi Mistrzów.

W czerwcu 2016 roku po połączeniu Liteksu Łowecz z Chavdarem Etropole utworzono nowy klub o nazwie CSKA Sofia, który został zgłoszony do rozgrywek ekstraklasy bułgarskiej w sezonie 2016/2017, w miejsce wycofanego z rozgrywek Liteksu. Nowy klub chce w drodze kupna nabyć wszelkie sportowe i historyczne aktywa od „starego” CSKA wobec którego obecnie jest prowadzone postępowanie upadłościowe.

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]
  • Mistrzostwo Bułgarii: 31
    • 1948, 1951, 1952, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1966, 1969, 1971, 1972, 1973, 1975, 1976, 1980, 1981, 1982, 1983, 1987, 1989, 1990, 1992, 1997, 2003, 2005, 2008
  • Wicemistrzostwo Bułgarii: 28
    • 1949, 1953, 1968, 1970, 1974, 1977, 1978, 1979, 1984, 1985, 1988, 1991, 1993, 1994, 2000, 2001, 2006, 2007, 2009, 2010, 2012, 2014, 2017, 2018, 2019, 2020, 2022, 2023
  • Puchar Bułgarii: 11
    • 1981[a], 1985, 1987, 1988, 1989, 1993, 1997, 1999, 2006, 2011, 2016, 2021[2]
  • Puchar Armii Sowieckiej: 10
    • 1951, 1954, 1955, 1961, 1965, 1969, 1972, 1973, 1974, 1983[2]
  • Superpuchar Bułgarii: 4
    • 1989, 2006, 2008, 2011[2]
  • Występy międzynarodowe:

Aktualny skład

[edytuj | edytuj kod]
Nr Poz. Piłkarz
1 BR Brazylia Gustavo Busatto
2 OB Holandia Jurgen Mattheij (kapitan)
3 OB Brazylia Geferson
4 OB Holandia Menno Koch
5 OB Holandia Bradley de Nooijer
6 OB Bułgaria Christijan Petrow
7 PO Norwegia Jonathan Lindseth
8 PO Bułgaria Stanisław Szopow
9 NA Haiti Duckens Nazon
10 NA Bułgaria Georgi Jomow
11 PO Serbia Lazar Tufegdžić
12 BR Bułgaria Aleks Bożew
13 OB Bułgaria Galin Minkow
15 OB Francja Thibaut Vion
16 OB Bułgaria Asen Donczew
Nr Poz. Piłkarz
17 NA Ghana Bismark Charles
18 PO Bułgaria Simeon Aleksandrow
19 OB Bułgaria Iwan Turicow
20 PO Bułgaria Joan Baurenski
21 PO Republika Środkowoafrykańska Amos Youga
22 OB Luksemburg Enes Mahmutovic
23 PO Armenia Żirajr Szaghojan (wyp. z Araratu-Armenii)
24 NA Bułgaria Mark-Emilio Papazow
25 BR Bułgaria Dimityr Ewtimow
26 PO Kolumbia Marcelino Carreazo
27 NA Brazylia Maurício Garcez (wyp. z Brusque FC)
28 NA Kolumbia Brayan Moreno
29 OB Bułgaria Rosen Marinow
30 NA Wybrzeże Kości Słoniowej Daouda Bamba

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Stadion Armii Bułgarskiej został zbudowany w 1967 roku. Położony jest w centrum Sofii na obrzeżach parku Borisowa Gradina i jest częścią dużego kompleksu sportowego, w którego skład wchodzą także boiska do tenisa ziemnego i koszykówki.

  • Pojemność: 22.015 miejsc (wszystkie siedzące)

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]

Po II wojnie światowej

[edytuj | edytuj kod]
   

Europejskie puchary

[edytuj | edytuj kod]
  1. CSKA Sofia zdobyła Puchar Bułgarii w 1981 roku, ale był to wówczas drugi rangą puchar w kraju, po Pucharze Armii Sowieckiej[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bulgaria - List of Foundation Dates
  2. a b c d Bulgaria Cups Overview [online], RSSSF [dostęp 2023-07-28].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]