Barbara Wałkówna
| Imię i nazwisko |
Barbara Wałkówna-Zbiróg |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód | |
| Współmałżonek | |
| Lata aktywności |
1954–2014 |
| Odznaczenia | |
 
| |
Barbara Wałkówna-Zbiróg (ur. 5 stycznia 1933 w Świętochłowicach, zm. 28 stycznia 2018 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Długoletnia aktorka Teatru Jaracza w Łodzi[2][3]. Zagrała około 250 ról teatralnych i 40 filmowych[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1954 ukończyła studia w PWSA w Krakowie. Od 1954 do 1956 występowała w Teatrze im. Żeromskiego w Kielcach, w latach 1956–1960 w Teatrze im. Wyspiańskiego w Katowicach, a następnie w łódzkich teatrach: Teatrze im. Jaracza (1960–1970) oraz Teatrze Nowym w Łodzi (1970–1986). Od 1986 do 1991 była dyrektorem artystycznym Teatru im. Solskiego w Tarnowie. W latach 1991–2010 ponownie występowała w Teatrze im. S. Jaracza w Łodzi[2][3], a gościnnie w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie[2].
W 1981 ukończyła studia podyplomowe na Uniwersytecie Łódzkim[2]. Przewód kwalifikacyjny I stopnia (doktorat)[4] uzyskała w 1992[2]. Była wykładowcą na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. L. Solskiego w Krakowie oraz profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Artystycznym Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej w Łodzi[4].
W ostatnim okresie życia przebywała w Domu Aktora Weterana w Skolimowie; gdzie zmarła 28 stycznia 2018. 8 lutego została pochowana obok męża na cmentarzu Doły w Łodzi[3][5]. Była żoną aktora Józefa Zbiróga[6].
Jest bohaterką filmu dokumentalnego z 1996 – Barbara Wałkówna. Portret rodzinny na 40-lecie[3].
Odznaczenia i nagrody
[edytuj | edytuj kod]- 1996 – Nagroda za rolę w spektaklu „Trzy wysokie kobiety” w Teatrze im. Jaracza w Łodzi (XXXI OPTMF)[7]
- 1999 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski[3]
- 2000 – Nagroda Ludowego Towarzystwa Naukowo-Kulturalnego za rolę Krzyminy w „Zdziczeniu obyczajów pośmiertnych” Leśmiana w Teatrze im. Jaracza w Łodzi (XXXV OPTMF)[7]
- 2006 – „Srebrny Pierścień” honorowa nagroda dla najlepszego aktora za całokształt pracy artystycznej (nagroda dyrekcji Wydziału Kultury UMŁ)[7]
- 2007 – Medal „Pro publico bono” im. Sabiny Nowickiej (Towarzystwo Przyjaciół Łodzi)[2]
- 2007 – Srebrny Medal „Gloria Artis”[2]
Filmografia
[edytuj | edytuj kod]- Szkice węglem (1956) jako Rzepowa Marysia
- Kalosze szczęścia (1958) jako Narzeczona Makowskiego
- Decyzja (1960) jako Dorota
- Świadectwo urodzenia (1961) jako wieśniaczka przed chałupą
- Spotkanie ze szpiegiem (1964) jako Irena Mitułowa
- Samotność we dwoje (1968) jako Kaduloczka
- Romantyczni (1970) jako Gość na koncercie u Nawrockich
- Chłopi (1972) jako Magda, córka Boryny, żona kowala
- Zabronione zabawy (1975) jako matka
- Zawodowcy (1975) jako kobieta w czerni
- Opadły liście z drzew (1975) jako Praczka
- Pasja (1977) jako żona księdza unickiego
- Szarada (1977) jako sędzia
- Ty pójdziesz górą – Eliza Orzeszkowa (1978) jako nauczycielka Monika
- Właśnie o miłości (1978) jako matka Marty
- Zmory (1979) jako służąca Srebrnych
- Jeden dzień z mistrzem (1980)
- Podróż do Arabii (1980) jako matka Jurka
- Mężczyzna niepotrzebny! (1981) jako matka Mirka
- Popielec (1982) jako Batorka
- Słona róża (1983) jako żona Maliny
- Seksmisja (1983) jako głos Jej Ekscelencji – (dubbing)
- Ostrze na ostrze (1983) jako matka Piotra
- Rycerze i rabusie (1984) jako Wolska, matka Piotra
- Królowa aniołów (1999) jako Zofia
- Tristis (2001) jako Opiekunka Marysi
- Na Wspólnej (2003) jako babcia Maciejewska (2004)
- Masz na imię Justine (2005) jako Barbara Szymańska
- Obywatel (2014) jako kobieta oszukana przez biuro podróży
Źródło: Filmpolski.pl[3].
Gościnnie
[edytuj | edytuj kod]- Kapitan Sowa na tropie (1965) jako inżynier agronom Stankiewiczowa, sąsiadka Nawrockiego
- Ile jest życia (1974) jako matka „Koślawego”
- Siedem stron świata (1974) jako matka Jacka i Pawła
- Daleko od szosy (1976) jako kobieta kupująca garnek (odc. 1)
- Do krwi ostatniej (1979) jako urzędniczka w Delegaturze Ambasady Polskiej w Krasnojarsku
- Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy (1979–1981) jako Ciotka Matyldy
- Klan (1997) jako matka Koziełły-Kozłowskiego
- Oficer (2004–2005) jako starsza pani na koncercie w Łazienkach
- Magda M. (2005) jako Biernacka
Źródło: Filmpolski.pl[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zmarła aktorka Teatru Jaracza w Łodzi. fakt.pl. [dostęp 2018-01-30]. (pol.).
- ↑ a b c d e f g h Barbara Wałkówna-Zbiróg. Teatr im. Stefana Jaracza w Łodzi. [dostęp 2020-02-28].
- ↑ a b c d e f g Barbara Wałkówna w bazie filmpolski.pl
- ↑ a b Przew. kwal. I Barbara Wałkówna-Zbiróg, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-02-28].
- ↑ Zmarła Barbara Wałkówna-Zbiróg, dyrektor artystyczna Teatru w latach 1988–1990. tarnow.net.pl. [dostęp 2018-02-06]. (pol.).
- ↑ Zmarł Józef Zbiróg. tarnowskieinfo.pl, 2009-04-15. [dostęp 2023-09-29]. (pol.).
- ↑ a b c Barbara Wałkówna-Zbiróg, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2010-02-12].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Barbara Wałkówna w bazie filmpolski.pl
- Barbara Wałkówna-Zbiróg, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 2021-04-09].
- Barbara Wałkówna w bazie IMDb (ang.)
- Barbara Wałkówna w bazie Filmweb
- Barbara Wałkówna na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”