Allison V-1710
| |
| Dane podstawowe | |
| Typ | |
|---|---|
| Producent | |
| Pierwsze testy |
1930 |
| Zastosowanie | |
| Liczba egzemplarzy |
>70 000 |
| Dane techniczne | |
| Długość |
2180 mm |
| Szerokość |
744 mm |
| Wysokość |
958 mm |
| Masa |
633,5 kg |
| Komponenty | |
| Paliwo | |
| Osiągi | |
| Moc |
1475 KM (1100 kW) przy 3000 obr./min |
| Spręż |
6,65:1 |
Allison V-1710 – widlasty silnik lotniczy chłodzony cieczą. Został opracowany w Stanach Zjednoczonych w 1936 i w różnych wersjach używany był w licznych samolotach amerykańskich z okresu II wojny światowej.
Był to pierwszy amerykański silnik lotniczy, który osiągnął moc 1000 KM (750 kW). Używany był między innymi przez myśliwce Lockheed P-38 Lightning, Bell P-39 Airacobra, Curtiss P-40 Warhawk i North American P-51A Mustang.
O ile sam silnik był znakomitą konstrukcją, jego podstawową wadą był brak turbosprężarki co ograniczało jego zastosowanie, gdyż dostępna moc silnika poważnie malała na większych wysokościach. Z tego powodu wiele amerykańskich myśliwców zostało wyposażonych w angielski silnik Rolls-Royce Merlin, który oferował znakomite osiągi także na dużym pułapie.
Pod koniec zdołano opracować dwustopniową turbosprężarkę która została wprawadzona w późniejszych modelach V-1710 użytych między innymi w samolotach Bell P-63 Kingcobra czy North American P-82 Twin Mustang E/F, a także w wielu eksperymentalnych konstrukcjach takich jak Republic XP-47, Curtiss-Wright XP-55 Ascender, Boeing XB-38 Flying Fortress czy w niezwykle udanym szybkim bombowcu Douglas XB-42 Mixmaster
Łącznie w czasie wojny wyprodukowano ponad 70 000 silników tego typu.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- The British Columbia Aviation Museum. bcam.net. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-10-27)].
- Aviation History Museun