Agnieszka brandenburska (1584–1629)
 Agnieszka brandenburska (1593) | |
| księżna wołogoska | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Mąż | |
Agnieszka (ur. 27 lipca 1584[1], zm. 16 marca 1629 na zamku w Neuhaus) – margrabianka brandenburska, księżna wołogoska, a następnie sasko-lauenburska, córka elektora brandenburskiego Jana Jerzego, z dynastii Hohenzollernów.
Była czwartym znanym dzieckiem, a drugą córką elektora brandenburskiego Jana Jerzego z jego trzeciego małżeństwa z Elżbietą anhalcką. Została wydana za mąż za swojego rówieśnika księcia wołogoskiego Filipa Juliusza z dynastii Gryfitów (będąc jedną z trzech córek Jana Jerzego wydaną za przedstawiciela tej dynastii). Ślub odbył się 25 czerwca 1604 w Kölln pod Berlinem, a wesele 10 lipca tegoż roku w Wołogoszczy[2].
Po śmierci swojego pierwszego męża, która nastąpiła 6 lutego 1625, wyszła za mąż powtórnie. Tym razem wybrankiem był Franciszek Karol sasko-lauenburski, a ślub odbył się w Bardo 19 listopada 1628. Po niewiele ponad roku wspólnego pożycia Agnieszka zmarła 16 marca 1629 na zamku w Neuhaus. Pochowana została w Lauenburgu 6 lipca 1629. Franciszek Karol przeżył Agnieszkę o ponad trzydzieści lat i zmarł 20 listopada 1660[3].
Wygląd księżnej znamy z miedziorytu ją przedstawiającego pochodzącego z 1605, wykonanego na podstawie portretu Andreasa Riehla młodszego, być może w związku ze ślubem z Filipem Juliuszem, który został uwieczniony na bliźniaczych przedstawieniach.[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Daty dzienne podane są według kalendarza juliańskiego. Przy przeliczaniu na daty kalendarza gregoriańskiego należy dodać 10 dni. Zob. daty nowego i starego porządku.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 478 i przyp. 266: niektóre źródła datują zaręczyny na 18 lutego, a ślub na 24 czerwca (spotykana jest również data 5 lipca); B. Wachowiak, Okres IV: Pomorze Zachodnie w początkach czasów nowożytnych (1464–1648). Odrodzenie się i upadek państwa pomorskiego, [w:] Historia Pomorza, red. G. Labuda, t. 2: Do roku 1815, cz. 1: (1464/66–1648/57), Poznań 1976, s. 976.
- ↑ E. Rymar, Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, s. 478 (i przyp. 267), 537: jej śmierć datuje się także na 19 marca.
- ↑ H. Hannes, Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. N. Buske, J. Krüger, R.-G. Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012, s. 45.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Hannes H., Bildnisse der pommerschen Herzoginnen, [w:] Die Herzöge von Pommern. Zeugnisse der Herrschaft des Greifenhauses, red. N. Buske, J. Krüger, R.-G. Werlich, Wien–Köln–Weimar 2012 (Veröffentlichungen der Historischen Kommission für Pommern. Reihe V: Forschungen zur pommerschen Geschichte 45), s. 29-48.
- Rymar E., Rodowód książąt pomorskich, Szczecin 2005, ISBN 83-87879-50-9.
- Wachowiak B., Okres IV: Pomorze Zachodnie w początkach czasów nowożytnych (1464–1648). Odrodzenie się i upadek państwa pomorskiego, [w:] Historia Pomorza, red. G. Labuda, t. 2: Do roku 1815, cz. 1: (1464/66–1648/57), Poznań 1976, s. 651–1058.