Przejdź do zawartości

Świerczyniec (województwo śląskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świerczyniec
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Powiat

bieruńsko-lędziński

Gmina

Bojszowy

Liczba ludności (2008)

973

Strefa numeracyjna

32

Kod pocztowy

43-220[2]

Tablice rejestracyjne

SBL

SIMC

0212736

Położenie na mapie gminy Bojszowy
Mapa konturowa gminy Bojszowy, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Świerczyniec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Świerczyniec”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świerczyniec”
Położenie na mapie powiatu bieruńsko-lędzińskiego
Mapa konturowa powiatu bieruńsko-lędzińskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Świerczyniec”
Ziemia50°03′57″N 19°02′56″E/50,065833 19,048889[1]

Świerczyniec (niem. Tannendorf) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie bieruńsko-lędzińskim, w gminie Bojszowy.

W latach 1973–77 w gminie Bojszowy (obejmującej 7 sołectw: Bojszowy, Jankowice, Jedlina, Międzyrzecze, Nowe Bojszowy, Studzienice i Świerczyniec)[3][4]. W latach 1977–91 dzielnica Tychów[4][5]. Od 2 kwietnia 1991 ponownie w reaktywowanej gminie Bojszowy (nie obejmującej już Jankowic i Studzienic)[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.

Nazwa wsi wywodzi się od polskiej nazwy drzewa – świerk[6]. Niemiecki geograf oraz językoznawca Heinrich Adamy zaliczył ją do grupy miejscowości, których nazwy wywodzą się von swierk = Fichte (pinus abies). W swoim dziele o nazwach miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia on nazwę wsi w formie Swierczynice podając jej znaczenie Fichtendorfwieś świerków, świerkowa wieś[6]. Niemcy zgermanizowali nazwę na Swierzynietz[6] w wyniku czego utraciła ona swoje pierwotne znaczenie.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]

Karczma ze Świerczyńca z 1870 roku została przeniesiona do Górnośląskiego Parku Etnograficznego w Chorzowie (Park Śląski). Funkcjonowała do 1928 roku, następnie wykorzystana jako dom mieszkalny. W karczmie zatrzymywali się wożący drewno do tartaku w Kobiórze oraz pędzący bydło na targ do Pszczyny. Jest to budynek z drewna sosnowego w konstrukcji wieńcowej. Pierwotnie pokryty słomą, po renowacji, ze względów bezpieczeństwa, zamienioną na gont[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 137931
  2. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1287 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  3. Uchwała Nr XX/99/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 6 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie katowickim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Katowicach z dnia 20 grudnia 1972 r., Nr. 12, Poz. 103)
  4. a b Dz.U. 1977 nr 3 poz. 14
  5. a b Dz.U. 1991 nr 2 poz. 8
  6. a b c Heinrich Adamy, Die schlesischen Ortsnamen, ihre Entstehung und Bedeutung. Ein Bild aus der Vorzeit, wyd. 2, Breslau: Verlag von Priebatsch’s Buchhandlung, 1888, s. 53, OCLC 456751858 (niem.).
  7. Karczma ze Świerczyńca (Mapa intraktywna). muzeumgpe-chorzow.pl. [dostęp 2024-06-18].