Zygmunt Duleba
Zygmunt Duleba (ur. 13 stycznia 1953 w Kaliszu) – generał brygady Wojska Polskiego.
| |
 generał brygady
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
14 Batalion Saperów (LWP) |
| Stanowiska |
dowódca Pomorskiego Okręgu Wojskowego |
| Odznaczenia | |
    
| |
Życiorys
edytujPo ukończeniu Technikum Melioracji Wodnych w Poznaniu został podchorążym Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Inżynieryjnych we Wrocławiu (1973–1977).
Po promocji i awansie na podporucznika przydzielony został do 14 batalionu saperów 5 Dywizji Pancernej w Kostrzynie nad Odrą i do 1981 pełnił służbę na stanowisku dowódcy plutonu, a później kompanii pontonowej. W tym samym roku ukończył Wyższy Kurs Doskonalenia Oficerów i wyznaczony został na stanowisko oficera operacyjnego sztabu w batalionie[1].
W latach 1982–1985 był słuchaczem Akademii Sztabu Generalnego WP. Po ukończeniu studiów dowodził batalionem pontonowym w 6 pułku pontonowym w Głogowie (1985–1986), a następnie 14 batalionem saperów (1986–1990). W latach 1992–1995 był szefem szkolenia-zastępcą dowódcy 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu.
W 1996 ukończył Podyplomowe Studia Operacyjno-Strategiczne w AON. Od 1996 do 2004 dowodził 2 Mazowiecką Brygadą Saperów w Kazuniu. W 2003 awansowany na stopień generała brygady[2][1]. W latach 2005–2007 był szefem sztabu – zastępcą dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego w Bydgoszczy.
Był ostatnim dowódcą Pomorskiego Okręgu Wojskowego, stanowisko piastował od 12 stycznia 2007[1] do 28 grudnia 2012, dnia zakończenia działalności Dowództwa POW[3].
W styczniu 2011 biuro lustracyjne Instytutu Pamięci Narodowej w Rzeszowie skierowało do Sądu Okręgowego w Warszawie wniosek o wszczęcie postępowania lustracyjnego wobec byłego dowódcy POW gen. Zygmunta Duleby. W styczniu 2013 r. warszawski sąd uznał go prawomocnie za kłamcę lustracyjnego[4].
Odznaczenia
edytuj- Wojskowy Krzyż Zasługi (2011)[5]
- Złoty Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”
- Srebrny Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Brązowy Medal Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny
- Złoty Medal Za zasługi dla obronności kraju[6]
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Krzysztof Komorowski: Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: 2008, s. 25.
- ↑ M.P. z 2003 r. nr 42, poz. 610
- ↑ ROZFORMOWANIE OKRĘGÓW WOJSKOWYCH. Sztab Generalny Wojska Polskiego, 30.12.2011.
- ↑ Maciej Marosz: Generał do lustracji. Reprezentował Polskę przy NATO. niezalezna.pl, 13.02.2013.
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 103, poz. 1034.
- ↑ Inspektoratowi Wsparcia na piąte urodziny [zdjęcia] [online], pomorska.pl, 6 października 2011 [dostęp 2022-02-04] (pol.).
Bibliografia
edytuj- Paulina Glińska, Marzeń się nie zdradza. Rozmowa z gen. bryg. Zygmuntem Dulebą, dowódcą 2 Mazowieckiej Brygady Saperów w Kazuniu, o satysfakcji z bycia generałem, kazuńskiej jednostce i partnerstwie w małżeństwie, Wojska Lądowe Nr 23, 1-15 grudnia 2003.
- Krzysztof Komorowski (red.): Kronika Wojska Polskiego 2007. Warszawa: Fundacja Polonia Militaris, 2008, s. 25. ISSN 1734-2317.