Zdobycie Krety przez Bizantyńczyków

Zdobycie Krety przez Bizantyńczyków – zajęcie wyspy w roku 961 w trakcie wojen bizantyńsko-arabskich.

Zdobycie Krety przez Bizantyńczyków
Wojny bizantyńsko-arabskie
Ilustracja
Nicefor II Fokas
Czas

961

Miejsce

Kreta

Terytorium

Kreta

Wynik

zwycięstwo wojsk bizantyńskich

Strony konfliktu
Bizancjum Arabowie
Dowódcy
Nicefor Fokas
Siły
nieznane nieznane
Straty
nieznane 200 000
brak współrzędnych

Po zdobyciu Krety przez muzułmanów w roku 827, Bizancjum kilkakrotnie zorganizowało wyprawy mające na celu odbicie wyspy. W roku 843 na zaledwie rok Kretę odzyskał Teoklistos. W roku 911 cel nie powiódł się Himeriosowi, który poniósł klęskę nieopodal wyspy. Kolejna porażka spotkała wyprawę Gongylasa w roku 949.

W roku 961 doszło do ataku wojsk bizantyńskich na Kretę. Dowódcą wyprawy mianowano jednego z synów Bardasa FokasaNicefora. Nowa kampania miała uwolnić Morze Egejskie od plagi korsarstwa saraceńskiego.

Flota bizantyńska składała się z 3000 okrętów, w tym 2000 galer zaopatrzonych w przyrządy do miotania ognia greckiego. Wyprawa opuściła Konstantynopol latem 960.

Na początku Nicefor zaatakował saraceńską stolicę wyspy i osławione gniazdo piratów Kandia (obecnie Heraklion). Oblężenie przeciągało się przez całą zimę. Wreszcie w marcu 961 r. chrześcijanie wzięli szturmem stolicę Krety. Bizantyńczycy wysiekli na Krecie około 200 000 Saracenów, a drugie tyle kobiet i młodzieży uprowadzili w niewolę. Mury Kandii zostały zrównane z ziemią, a odzyskana dla cesarstwa Kreta stała się terenem wytężonej działalności misyjnej.

Bibliografia

edytuj
  • Zygmunt Ryniewicz, Leksykon bitew świata, wyd. Alma-Press, Warszawa 2004.