Zbigniew Tłuczyński
Zbigniew Stanisław Tłuczyński (ur. 16 lutego 1956 w Skierniewicach) – polski piłkarz ręczny mistrz i reprezentant Polski, olimpijczyk z Moskwy (1980), brązowy medalista mistrzostw świata (1982), trener.
| Data i miejsce urodzenia |
16 lutego 1956 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
191 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
Kariera sportowa
edytujKariera klubowa
edytujKarierę sportową rozpoczął w Koronie Kielce w 1972. W 1980 zdobył z kieleckim klubem brązowy medal mistrzostw Polski. W latach 1980–1983 reprezentował barwy Śląska Wrocław, zdobywając z nim mistrzostwo Polski w 1982 i dwa brązowe medale MP (1981, 1983), a także dwukrotnie Puchar Polski (1981, 1982). W latach 1983–1986 ponownie występował w Koronie (zdobywając Puchar Polski w 1985), w latach 1986–1998 w klubach niemieckich: VfL Fredenbeck (1986–1993), z którym awansował do ekstraklasy w 1988, a w sezonie 1988/1989 był najlepszym strzelcem ligi niemieckiej (172 bramki), TuS Nettelstedt (1993–1995), z którym w 1994 awansował do ekstraklasy, II-ligowym TV Jahn Duderstadt (1995–1998).
Trzykrotnie był powoływany do reprezentacji świata (1989 i dwukrotnie w 1991).
Kariera reprezentacyjna
edytujW reprezentacji Polski seniorów debiutował 15 grudnia 1976 w towarzyskim spotkaniu z NRD. W 1977 z młodzieżową reprezentacją Polski zagrał na mistrzostwach świata (7 m.). Jego największym sukcesem w karierze był brązowy medal mistrzostw świata w 1982. Wystąpił też na Igrzyskach Olimpijskich w 1980 (7 m.), mistrzostwach świata grupy „A” w 1986 (14 m.) i 1990 (11 m.), mistrzostwach świata grupy „B” w 1981 (1 m.), 1985 (3 m.), 1989 (2 m.), a także zawodach Przyjaźń-84 (3 m.). Ostatni raz w biało-czerwonych barwach wystąpił 1 marca 1990 w meczu mistrzostw świata z NRD. Łącznie w seniorskiej reprezentacji Polski wystąpił w 186 oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych, zdobywając 527 bramek.
Trener
edytujKarierę trenerską rozpoczął w Niemczech jako grający trener TuS Nettelstedt i TV Jahn Duderstadt. Trenował też II-ligowy HC 93 Bad Salzuflen, I-ligowy TBV Lemgo (2001/2002), z którym zdobył Puchar Niemiec w 2002, VfL Fredenbeck (w II lidze w latach 2002–2005), Vive Kielce (od lipca 2005 do lutego 2007), I-ligowy austriacki Alpla HC Hard (2008–2010), Warmię Olsztyn (od grudnia 2010 do marca 2012), KSZO Odlewnię Ostrowiec Świętokrzyski (2012–2014).
Nagrody
edytujCzterokrotnie wygrywał Plebiscyt „Słowa Ludu” na najlepszego sportowca kielecczyzny (1979, 1980, 1984, 1985)
Rodzina
edytujJest bratem Andrzeja Tłuczyńskiego i ojcem piłkarzy ręcznych Tomasza i Macieja.
Bibliografia
edytuj- Marek Michniak, Antoni Pawłowski Iskra – dumą Kielc, wyd. „Słowo Kibica”, Kielce 1999
- Marek Michniak, Antoni Pawłowski Świętokrzyska Encyklopedia Sportu, wyd. „Słowo Kibica”, Kielce 2004
- Władysław Zieleśkiewicz, 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013
- Bogdan Tuszyński, Henryk Kurzyński Leksykon olimpijczyków polskich. Od Chamonix i Paryża do Soczi 1924-2014, wyd. PKOl, b.m. i d. w.
Linki zewnętrzne
edytuj- Polski Komitet Olimpijski: Zbigniew Tłuczyński – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. [dostęp 2014-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-29)]. (pol.).