Wzgórza Rabsztyńskie
Wzgórza Rabsztyńskie (341.321) – mikroregion będący częścią Wyżyny Olkuskiej. Jest to płaskowyż obejmujący okolice Olkusza[1]. Zdzisław Czeppe nazwał go Grzędami Olkuskimi[2]. Według Jerzego Kondrackiego nazwa ta jest niezbyt udana, najbliższych okolic Olkusza nie można bowiem nazwać grzędami. Silne w tym regionie rozczłonkowanie kuesty powoduje, że wyodrębniają się poszczególne wzgórza. Kondracki nadał mu nazwę Wzgórza Rabsztyńskie od jednego ze wzgórz, na którym zachowały się ruiny Zamku w Rabsztynie[1].
| |
| Megaregion | |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | |
| Mikroregion(y) |
Wzgórza Rabsztyńskie |
Wapienne podłoże powoduje, że doliny zwykle są suche[1]. Niektóre potoki zanikają. Np. potok Baba wypływa w dużym źródle pod Kosmolowem, płynie przez kilka kilometrów i zanika w piaskach[3]. Jego wody zasilają rzekę Sztoła przepływającą przez tzw. Pustynię Starczynowską[1].
Olkusz to średniowieczne miasto górnicze, w którym wydobywano i przetapiano rudy srebra i ołowiu i istniała mennica. Obecnie wydobywa się tutaj rudy cynku znajdujące się w dolomitach z górnego triasu. We wsi Klucze istnieje cementownia i fabryka papieru. W niektórych miejscowościach działają kamieniołomy wydobywające wapienie[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c d e Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
- ↑ Z.Czeppe. Regiony fizycznogeograficzne Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej [in:] Z. Czeppe (ed.), Wartości środowiska przyrodniczego Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej i zagadnienia jego ochrony, Studia Ośrodka Dokumentacji Fizjograficznej PAN, vol. 1, Wrocław – Warszawa – Kraków: Wydawnictwo PAN, 1972
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza. [dostęp 2018-07-01].