Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego
Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego – jednostka podstawowa Uniwersytetu Warszawskiego znana wcześniej jako Instytut Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego. Pracuje w nim około 130 pracowników naukowych i kształci się ponad 1200 studentów w trybie dziennym i wieczorowym. Wydział prowadzi studia doktoranckie w zakresie językoznawstwa i literaturoznawstwa orientalnego.
| Uniwersytet Warszawski | |
 Budynek Wydziału Orientalistycznego UW przy Krakowskim Przedmieściu 26/28 | |
| Data założenia |
1932 (Instytut) |
|---|---|
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
00-927 Warszawa |
| Dziekan |
prof. dr hab. Piotr Taracha |
Położenie na mapie Warszawy  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |
 52°14′24,634″N 21°01′11,370″E/52,240176 21,019825
| |
| Strona internetowa | |
Historia
edytujInstytut Orientalistyczny UW został założony w 1932 r. Pierwszym dyrektorem został Stanisław Schayer – założyciel IO UW. Już w 1933 przyjęto pierwszych studentów na cztery seminaria: egiptologiczne, indologiczne, sinologiczne i turkologiczne.
W 1952 Instytut Orientalistyczny włączono w struktury Wydziału Filologicznego i od tego momentu notuje się powolny rozwój jednostki, która odbudowywała się po stratach wojennych. W 1964 liczył siedem katedr: egiptologiczną, indologiczną, sinologiczną, turkologiczną, afrykanistyczną, asyriologiczną i semitystyczną.
W latach 1970–1979, w wyniku zmiany struktury Instytutu Orientalistycznego, powołano następujące zakłady: Zakład Bliskiego Wschodu i Afryki, Zakład Środkowego Wschodu, Zakład Dalekiego Wschodu oraz Zakład Współczesnych Zagadnień Azji.
W 1975 r. Instytut Orientalistyczny był już największą jednostką w strukturach Wydziału Neofilologii. Studia podejmowano na 11 specjalnościach, takich jak: afrykanistyka, arabistyka i islamistyka, egiptologia, filologia Wschodu Starożytnego, filologia indyjska, iranistyka, japonistyka, mongolistyka, semitystyka, sinologia i turkologia.
W latach 1990–1999 utworzono nowe jednostki, które działają po dzień dzisiejszy, a w 2000 r. utworzono Studium Stosunków Międzykulturowych.
19 stycznia 2005 Instytut Orientalistyczny uzyskał status jednostki podstawowej Uniwersytetu Warszawskiego na prawach wydziału.
W 2007 Instytut Orientalistyczny obchodził rocznicę 75-lecia powołania do życia. Z tej okazji wydany został zbiór tekstów pt. 75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego[1] pod redakcją Macieja Popki.
23 stycznia 2008 Senat Uniwersytetu Warszawskiego uchwalił przekształcenie Instytutu Orientalistycznego w Wydział Orientalistyczny. Jest to dziewiętnasty wydział Uniwersytetu Warszawskiego.
27 maja 2008 Rada Wydziału Orientalistycznego UW zmieniła strukturę organizacyjną jednostki.
Kierunki kształcenia
edytujDostępne kierunki[2]:
- African Studies (studia II stopnia)
- Komunikacja międzykulturowa – Azja i Afryka (studia II stopnia)
- Oriental Studies – Inner Asia: Mongolian and Tibetan Studies (studia II stopnia)
- Orientalistyka – afrykanistyka (studia I stopnia)
- Orientalistyka – arabistyka (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – hebraistyka (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – indologia (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – iranistyka (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – japonistyka (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – koreanistyka (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – Kultura Wschodu Starożytnego (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – mongolistyka i tybetologia (studia I stopnia)
- Orientalistyka – sinologia (studia I i II stopnia)
- Orientalistyka – turkologia (studia I i II stopnia)
- Religions of Asia and Africa: Buddhism, Islam and Others (studia II stopnia)
- Studia wschodnie (studia I i II stopnia)
Poczet dziekanów
edytuj- prof. dr hab. Jolanta Sierakowska-Dyndo (2008–2016)
- prof. dr hab. Piotr Taracha (od 2016)
Władze Wydziału
edytujW kadencji 2020–2024[3]:
| Stanowisko | Imię i nazwisko |
|---|---|
| Dziekan | prof. dr hab. Piotr Taracha |
| Prodziekan ds. finansowych | dr hab. Józef Pawłowski |
| Prodziekan ds. studenckich | dr Marta Widy-Behiesse |
Struktura organizacyjna
edytujWydział Orientalistyczny składa się z następujących jednostek organizacyjnych[4]:
Katedry
edytuj| Katedra | Kierownik |
|---|---|
| Katedra Arabistyki i Islamistyki | prof. dr hab. Katarzyna Pachniak |
| Katedra Azji Południowej | dr hab. Jacek Woźniak |
| Katedra Japonistyki | dr hab. Iwona Kordzińska-Nawrocka |
| Katedra Języków i Kultur Afryki | dr hab. Beata Wójtowicz |
Zakłady
edytuj| Zakład | Kierownik |
|---|---|
| Zakład Egiptologii | dr hab. Kamil Omar Kuraszkiewicz |
| Zakład Hebraistyki | dr Angelika Adamczyk |
| Zakład Iranistyki | dr Sylwia Surdykowska-Konieczny |
| Zakład Islamu Europejskiego | dr hab. Agata Nalborczyk |
| Zakład Koreanistyki | dr Anna Paradowska |
| Zakład Sinologii | dr Małgorzata Religa |
| Zakład Turkologii i Ludów Azji Środkowej | dr hab. Agata Bareja-Starzyńska |
| Zakład Wschodu Starożytnego | dr hab. Olga Drewnowska-Rymarz |
Pozostałe jednostki
edytuj| Jednostka | Kierownik |
|---|---|
| Studium Europy Wschodniej | mgr Jan Malicki |
| Wydziałowa Szkoła Języków Wschodnich | mgr Inga Kotańska |
| Pracownia Studiów nad Buddyzmem | dr hab. Katarzyna Marciniak |
| Pracownia Studiów nad Judaizmem | dr hab. Roman Marcinkowski |
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ ISBN 978-83-235-0245-6.
- ↑ UW – Rekrutacja na rok akademicki 2023/2024. [dostęp 2023-07-12].
- ↑ WO UW – Władze. [dostęp 2023-07-12].
- ↑ WO UW – Struktura. [dostęp 2023-07-12].
Linki zewnętrzne
edytuj- Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego w bazie instytucji naukowych portalu Nauka Polska (OPI).