Wikipedia

Wybory parlamentarne we Francji w 2007 roku

Wybory parlamentarne we Francji w 2007 roku – pierwsza tura wyborów do Zgromadzenia Narodowego odbyła się 10 czerwca, druga miała miejsce 17 czerwca. Wybranych zostało 577 parlamentarzystów w ramach 13 kadencji Zgromadzenia Piątej Republiki (od 1958).

Rezultaty wyborów

edytuj

Pierwsza tura

edytuj

Pierwszą turę wyborów zwyciężyły ugrupowania prawicy i centrum wchodzące w skład tzw. „większości prezydenckiej”, popierające wybranego miesiąc wcześniej prezydenta Nicolasa Sarkozy’ego, zdobywając łącznie 45% (w tym UMP otrzymała 40%, a koalicyjne Nowe Centrum 2,3% głosów). Skrajnie prawicowy Front Narodowy otrzymał 4% głosów, prawie trzykrotnie mniej niż 5 lat temu. Socjaliści (PS) otrzymali 28,5% głosów, podczas gdy koalicja lewicy, której częścią jest PS, zdobyła w sumie 36% głosów.

W pierwszej turze, do urn nie wybrało się od 37% do 40% Francuzów, co jest rekordową absencją w historii Piątej Republiki.

Druga tura

edytuj

Druga tura wyborów miała miejsce 17 czerwca 2007 i wg sondaży potwierdzić miała wysoką pozycję wychodzącej partii prezydenckiej UMP, która otrzymać miała do 400 miejsc w Zgromadzeniu Narodowym.

Ostatecznie UMP zdobyła łącznie 313 miejsc w Zgromadzeniu, jej koalicjanci z Nowego Centrum – 22, eurosceptyczny Ruch dla Francji – 2, niezależni kandydaci prawicy - 8. PS uzyskała 186 miejsc, Zieloni – 4 mandaty, Francuska Partia Komunistyczna – 15, Lewicowa Partia Radykalna – 9, niezależni kandydaci lewicy - 13. Nowe ugrupowanie François Bayrou, MoDem posiadać będzie 3 deputowanych, zaś 2 mandaty przypadły kandydatom regionalnych partii z terytoriów zależnych.

Jedyna kandydatka narodowościowego Front National, która przeszła do drugiej tury, Marine Le Pen nie dostała się do Zgromadzenia. Poza parlamentem pozostał także Alain Juppé, nowy minister ekologii i zrównoważonego rozwoju (zrezygnował z tej funkcji po ogłoszeniu wyników).

Po zamknięciu urn, jedna z agencji prasowych ogłosiła, że w mającej się ukazać książce pt Les coulisses d'une défaite autorstwa Ségolène Royal, była kandydatka PS na urząd prezydencki oznajmia swoją separację z François Hollande, pierwszym sekretarzem tejże partii i jej długoletnim partnerem życiowym.

W nowym Zgromadzeniu zasiądzie 107 kobiet (wcześniej: 71), co jest największą ich liczbą w historii kraju.

Wyniki szczegółowe

edytuj
Partia Głosy
(1. tura) 		Procent
(1. tura) 		Głosy
(2. tura) 		Procent
(2. tura) 		Mandaty
Unia na rzecz Ruchu Ludowego 10 289 028 39,54% 9 463 408 46,37% 313
Partia Socjalistyczna 6 436 136 24,73% 8 622 529 42,25% 186
Ruch Demokratyczny 1 981 121 7,61% 100 106 0,49% 3
Front Narodowy 1 116 005 4,29% 17 107 0,08% 0
Francuska Partia Komunistyczna 1 115 719 4,29% 464 739 2,28% 15
Radykalna lewica LO i LCR 887 887 3,41% - - 0
Zieloni 845 884 3,25% 90 975 0,45% 4
Nowe Centrum 616 443 2,37% 432 921 2,12% 22
Ruch dla Francji 312 587 1,20% - - 2
Inne 2 422 242 9,62% 1 938 561 5,5% 32
Razem 26 023 052 100% 21 130 346 100% 577
Frekwencja 60,44% (1. runda),
59,99% (2. runda)
 

Zobacz też

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wybory_parlamentarne_we_Francji_w_2007_roku&oldid=73723120”