Współczynniki Clebscha-Gordana

Współczynniki Clebscha-Gordana – współczynniki liczbowe pojawiające się w rozkładzie stanów kwantowych, będących stanami własnymi operatorów momentu pędu, spinu bądź izospinu. Wartości współczynników Clebscha-Gordana są stabelaryzowane. Współczynniki te zostały wprowadzone przez niemieckich matematyków Alfreda Clebscha i Pawła Gordana, w związku z rozwojem teorii niezmienników.

Sprzężenie dwóch stanów kwantowych

edytuj

Jeżeli dwa stany kwantowe   oraz   opisane liczbami kwantowymi momentu pędu orbitalnego/spinowego   oraz   oraz liczbami kwantowymi   oraz   opisującymi rzuty wektorów momentu pędu na wybraną oś   sprzęgają się ze sobą, to powstający stan jest superpozycją stanów   tj.

 
przy czym:
  •  
  •    
  •   – współczynniki Clebscha-Gordana.

Rozkład danego stanu sprzężonego

edytuj

Słuszna jest też relacja odwrotna, pozwalająca znaleźć rozkład danego stanu sprzężonego   w bazie   stanów niesprzężonych

 
przy czym   oraz   takie że:
  •  
  •   lub   lub  

Stany kwantowe operatora izospinu

edytuj

Współczynniki Clebscha-Gordana znajdują ważne zastosowanie w znajdowaniu stanów po sprzężeniu stanów izospinowych oddziałujących cząstek lub w rozkładzie stanu sprzężonego w bazie dwóch stanów niesprzężonych – pozwala to np. obliczać amplitudy rozpraszania oddziałujących cząstek lub względne prawdopodobieństwa rozpadu danej cząstki na inne cząstki elementarne. Z uwagi na to, że operatory izospinu   i rzutu izospinu   na wybraną oś mają identyczne własności algebraiczne jak operatory orbitalnego i spinowego momentu pędu, współczynniki Clebscha-Gordana są takie same, jak w przypadku stanów momentu pędu.

Przykład: sprzężenie stanów

edytuj

Omówimy tu sposób wykorzystania tabel ze współczynnikami C-G na podstawie przypadku sprzęgania stanów o liczbach kwantowych  

(1) W kolejnych wierszach tabel podane są możliwe wartości  

(2) Współczynniki C-G dla danych wartości   i wartości   są na skrzyżowaniu kolumny z wartościami   oraz wiersza w wartościami   – podano je wytłuszczonym drukiem.Przy czym z podanych wartości liczbowych należy wyciągnąć pierwiastek kwadratowy, zostawiając ewentualny znak – przed pierwiastkiem.

 
j 1
m 1
m1, m2 +1/2, +1/2 1
cd.  
j 1 0
m 0 0
m1, m2 1/2, −1/2 1/2 1/2
m1, m2 −1/2, 1/2 1/2 −1/2
cd.  
j 1
m −1
m1, m2 −1/2, −1/2 1

Np. dla   mamy

  • dla   współczynnik  
  • dla   współczynnik  

Na podstawie tabel odczytujemy: (a) stany   sprzęgają się w stan   tj.

 

(b) stany   sprzęgają się w superpozycję stanów   tj.

 

(c) stany   sprzęgają się w superpozycję stanów   tj.

 

(d) stany   sprzęgają się w stan   tj.

 

Przykład: Rozkład danego stanu sprzężonego

edytuj

Na podstawie powyższych tabel można znaleźć rozkład danego stanu sprzężonego   w bazie   stanów niesprzężonych: tym razem znajdujemy tabelę z odpowiednimi wartościami   a następnie odczytujemy współczynniki C-G w kolumnie, odpowiadającej tym wartościom.

Np. niech   wtedy liczby   mogą mieć wartości:

 
 
 

Na podstawie tabel odczytujemy:

(a) stan   rozkłada się w pojedynczy sposób

 

(b) stan   rozkłada się na superpozycję stanów

 

(c) stan   rozkłada się w pojedynczy sposób

 

(d) stan   rozkłada się na superpozycję stanów

 

Bibliografia

edytuj