Wołodymyr Muntian

ukraiński trener piłkarski

Wołodymyr Fedorowycz Muntian, ukr. Володимир Федорович Мунтян, ros. Владимир Федорович Мунтян, Władimir Fiodorowicz Muntian (ur. 14 września 1946 w Kotowsku, obwód odeski) – ukraiński piłkarz pochodzenia mołdawskiego, występujący na pozycji pomocnika, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.

Wołodymyr Muntian
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wołodymyr Fedorowycz Muntian

Data i miejsce urodzenia

14 września 1946
Kotowsk

Wzrost

169 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Dynamo Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1965–1977 Dynamo Kijów 302 (57)
1980 SKA Kijów ? (?)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1968–1976  ZSRR 49 (7)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1980 SKA Kijów, (grający asystent)
1981–1982 SKA Kijów
1986–1988 COSFAP Antananarywa
1992–1994 Ukraina U-21
1994 Ukraina, (p.o.)
1995–1997 Gwinea
1998 FK Czerkasy
1999 Orion Kijów
2000 Tawrija Symferopol
2000–2001 Obołoń Kijów
2002 Ałanija Władykaukaz
2003 Krywbas Krzywy Róg
2004–2005 Worskła Połtawa
2008 Ukraina U-21, (p.o.)
2008–2010 Dynamo Kijów U-19
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia
Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)

Kariera piłkarska

edytuj

Kariera klubowa

edytuj

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Młodzieży w Kijowie. Pierwszy trener Mychajło Korsunski. Przez całą karierę, od 1963 do 1980 związany był z Kijowem, przede wszystkim z miejscowym Dynamem. Przez wiele sezonów był jego kluczowym zawodnikiem i z nim osiągnął swe największe sukcesy. W radzieckiej ekstraklasie rozegrał 302 mecze, strzelił 57 bramek. W 1977 zdecydował się zakończyć karierę. W 1978 odniósł poważne obrażenia w wypadku samochodowym. Do gry w piłkę powrócił na krótko w 1980 jako grający asystent trenera w SKA Kijów.

Kariera reprezentacyjna

edytuj

1 sierpnia 1968 zadebiutował w reprezentacji ZSRR. Na przełomie lat 60. i 70. był jednym z jej podstawowych zawodników. W 1970 wystąpił na mistrzostwach świata w Meksyku. Karierę reprezentacyjną zakończył 26 maja 1976 meczem towarzyskim z Węgrami. Ogółem wystąpił w barwach Związku Radzieckiego 49 razy, strzelił 7 bramek.

Kariera trenerska

edytuj

Pod koniec lat 70. został zwolniony ze służby w strukturach Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (jako zawodnik Dynama był równocześnie oficerem MSW) i przeniesiony do służby w armii radzieckiej. Pracował w szkole oficerskiej i w wojskowym klubie SKA Kijów. Działał w federacji piłkarskiej Ukraińskiej SRR, był prezesem miejskiej federacji piłki nożnej w Kijowie. W połowie lat 80. został przez radzieckie Ministerstwo Obrony wysłany na Madagaskar, gdzie objął funkcję trenera tamtejszego klubu wojskowego COSFAP Antananarywa. W 1988 świętował z nim zdobycie krajowego mistrzostwa, a następnie powrócił do ZSRR. W 1992 został zwolniony ze służby w armii. W tym samym roku powierzono mu stanowisko selekcjonera olimpijskiej reprezentacji Ukrainy. Jednak 2 lata później zrezygnował z tej posady na rzecz pracy z drużyną narodową Gwinei. Po powrocie z Afryki bez większych sukcesów prowadził drużyny ukraińskie oraz rosyjską Ałanię Władykaukaz. W 2008 pełnił obowiązki głównego trenera młodzieżowej reprezentacji Ukrainy, a potem do 2010 szkolił młodzieżową drużynę Dynama Kijów U-19.

Nagrody i odznaczenia

edytuj

Sukcesy klubowe

edytuj

Sukcesy indywidualne

edytuj
  • najlepszy piłkarz ZSRR w plebiscycie tygodnika Futboł: 1969
  • najlepszy piłkarz Ukraińskiej SRR: 1970

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj