Wikipedia

Witold Szuman

polski inżynier, wykładowca akademicki

Witold Szuman (ur. 23 czerwca 1908 w Grodzisku, zm. 13 września 2005[1]) – polski elektroenergetyk, docent[2], profesor magister inżynier Politechniki Warszawskiej.

Witold Szuman
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1908
Grodzisk

Data śmierci

13 września 2005

profesor inżynier nauk technicznych
Specjalność: gospodarka elektroenergetyczna
Alma Mater

Wyższa Szkoła Techniczna Wolnego Miasta Gdańska (niem. Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig)

Odznaczenia
Medal 10-lecia Polski Ludowej
Odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (złota)
Cytaty w Wikicytatach
Grób rodzinny profesora Witolda Szumana na cmentarzu Bródnowskim

Życiorys

edytuj

Urodził się 23 czerwca 1908 w Grodzisku, w rodzinie Jana Nepomucena (1862–1945), syna Henryka[3], i Anastazji z Pinowskich (ur. 1885)[4][5][6]. Ukończył Gimnazjum i Liceum im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (1926)[7], następnie Wyższą Szkołę Techniczną Wolnego Miasta Gdańska (niem. Technische Hochschule der Freien Stadt Danzig)[8][9][10][11]. Na tej uczelni był prezesem studenckiego Naukowego Koła Mechaników i Elektrotechników w pierwszej kadencji.

Po powstaniu warszawskim trafił w 1944 do KZ-Außenlager Frankfurt am Main, będącego podobozem obozu koncentracyjnego Natzweiler-Struthof. Stamtąd w 1945 został ewakuowany do obozu koncentracyjnego Dachau[12]. Z przymusowego pobytu i przymusowej pracy w Niemczech w grudniu 1945 spisał własnoręcznie 51-stronicowe sprawozdanie[12]. Figuruje w rejestrze Polskiego Czerwonego Krzyża jako osoba prześladowana[13].

Powróciwszy do Polski, podjął pracę na Politechnice Warszawskiej. W 1947 był autorem analiz i jednego z kilku planów odbudowy ciepłowni i elektrociepłowni w stolicy dla Centralnego Zarządu Energetyki[14][15]. Na uczelni został asystentem prof. Romana Podoskiego w Katedrze Kolejnictwa Elektrycznego i Napędów Elektrycznych[16]. W roku akademickim 1946/47 był starszym asystentem przy Zakładzie Urządzeń Elektrycznych Politechniki[17]. Najpóźniej w 1956 zatwierdzono wniosek o mianowanie Witolda Szumana na stanowisko docenta[2]. Od października 1958 pełnił obowiązki prodziekana macierzystego Wydziału[18]. W 1962 otrzymał funkcje: kierownika Katedry Elektrowni i Elektroenergetyki oraz kierownika Zakładu Elektrowni w tejże katedrze[19].

W latach 1960–1965 podjął obowiązki Sekretarza Naukowego Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk[20][21][22].

Witold Szuman był członkiem Stowarzyszenia Elektryków Polskich[23]. W Izbie Rzeczoznawców SEP kierował działem „Wytwarzanie Energii Elektrycznej”[24].

W 1965 otrzymał nominację profesorską[25]. W 1966 wyjechał na kontrakt zagraniczny, a kierownictwo Katedry przejął od niego prof. Tadeusz Kahl[19]. Wyjazd do Indii odbył się z ramienia UNESCO do Wyższej Szkoły Technicznej w Andra Pradesh[26]. Następnie wyjechał do Afryki Zachodniej, na Wybrzeże Kości Słoniowej. W Abidżanie, w latach 1968–1972 był ekspertem ONZ przy Afrykańskim Banku Rozwoju[27][26].

Po reorganizacji uczelni polskich na struktury instytutowe zatrudniony był w Instytucie Elektroenergetyki Wydziału Elektrycznego Politechniki[28].

Od 1936 był mężem Zofii Anny z Żurkowskich[5] (1906–2008), z którą mieszkał na Saskiej Kępie[29][28][30]. Mieli córkę Kingę (1941–2005), primo voto Hoyer, secundo voto Daley - bizneswoman mieszkająca w Londynie, zmarła w Malezji[31][32][33].

Pochowany 22 września 2005 w grobie rodzinnym na cmentarzu Bródnowskim (kwatera 29G-1-30)[34][35].

Publikacje

edytuj
  • Witold Szuman, ilustr. Edward Hojnacki, Józef Grzeszczak, Podręcznik szofera, Wydawnictwo Słowo Polskie 1945[36].
  • Witold Szuman, Elektrownie cieplne, Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa 1951 (Biblioteka Techniczna tom 12.).
  • praca zbiorowa, Poradnik Inżyniera Elektryka, Trzaska, Evert i Michalski, Warszawa 1951[37].
  • Witold Szuman, Urządzenia pomocnicze elektrowni cieplnych. T. 1 Rurociągi i pompy, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1954.
  • Witold Szuman, Urządzenia pomocnicze elektrowni cieplnych. T. 2 Urządzenia pomocnicze obiegów roboczych, Państwowe Wydawnictwa Techniczne, Warszawa 1955.
  • Witold Szuman, Elektrociepłownie i sieci cieplne: Skrypty dla Szkół Wyższych – Politechnika Warszawska, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958[38].
  • Witold Szuman i inni (oprac.), Perspektywy i warunki wprowadzenia energetyki jądrowej w Polsce, Polska Akademia Nauk Komitet Elektryfikacji Polski, Warszawa 1961.
  • Witold Szuman, Urządzenia pomocnicze elektrowni parowych, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1962.
  • Witold Szuman, Elektrociepłownie i sieci cieplne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Łódź 1963.
  • Witold Szuman, Maszyny i urządzenia energetyczne, t. 1 i 2: Podręcznik dla technikum, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986, 1988 (wyd. 3) ISBN 83-02-03785-0 (całość).

Odznaczenia

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Protokół nr 1/XLVI/2005 z posiedzenia Senatu Politechniki Warszawskiej w dniu 28 września 2005 r.
  2. ↑ a b Seria – Szukaj w Archiwach [online], www.szukajwarchiwach.gov.pl [dostęp 2022-06-05].
  3. ↑ Piotr Landsberg, Doktor Szuman [online], Kultura u Podstaw, 26 czerwca 2023 [dostęp 2024-03-12] (pol.).
  4. ↑ Witold Szuman [online], e-kartoteka.net [dostęp 2024-03-12].
  5. ↑ a b Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego [online], geneteka.genealodzy.pl [dostęp 2024-03-12].
  6. ↑ Jan Nepomucen s. Henryka Szuman, 1862–1945 [online], www.myheritage.pl [dostęp 2024-03-12].
  7. ↑ Lista absolwentów | My z „Marcinka” [online], myzmarcinka.pl [dostęp 2024-03-12].
  8. ↑ Edmund Wittbrodt, Zarys historii politechniki po 1945, Politechnika Gdańska.
  9. ↑ https://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-0ecb7895-73cf-4311-b196-e142b602dc86/c/3_ZN_WEiA_PG_43.pdf
  10. ↑ WSPÓŁPRACA NAUKOWA I DYDAKTYCZNA WE PW ORAZ WEiA PG [online], 9lib.org [dostęp 2022-06-05] (pol.).
  11. ↑ http://yadda.icm.edu.pl/baztech/element/bwmeta1.element.baztech-ba6fefb2-0fad-41fc-914c-f6e06cbd9807/c/ZN_WEiAPG_69_12.pdf
  12. ↑ a b Andrea Rudorff, Katzbach – das KZ in der Stadt: Zwangsarbeit in den Adlerwerken Frankfurt am Main 1944/45, Wallstein Verlag, 26 kwietnia 2021, ISBN 978-3-8353-4680-2 [dostęp 2022-06-06] (niem.).
  13. ↑ Memorial Archives > Baza danych Polski Czerwony Krzyż (PCK) – Witold Szuman (__.__.____) [online], memorial-archives.international [dostęp 2022-06-06] (pol.).
  14. ↑ Elektrociepłownia Żerań [online], naszatve.pl, 3 maja 2021 [dostęp 2024-02-23].
  15. ↑ Początki ciepłownictwa w Warszawie – Veolia – Energia dla Warszawy [online], www.energiadlawarszawy.pl [dostęp 2024-02-23].
  16. ↑ Medale SEP (1974) – prof. Roman Podoski, Newsletter Stowarzyszenia Elektryków Polskich, nr 249 / 23 – 29.03.2020.
  17. ↑ Skład osobowy [online], www.potempski.com [dostęp 2022-06-05].
  18. ↑ Directory of Polish Officials, Central Intelligence Agency., 1960 [dostęp 2022-06-07] (ang.).
  19. ↑ a b http://bcpw.bg.pw.edu.pl/Content/9124/50_lat_Instytutu_Elektroenergetyki_Album.pdf
  20. ↑ Mirosław Dąbrowski, The emergence and development of the Electrical Engineering Committee of the Polish Academy of Sciences, „Archives of Electrical Engineering”, 62 (1), 2013, s. 179–182, DOI: 10.2478/aee-2013-0013, ISSN 0004-0746 [dostęp 2022-06-05].
  21. ↑ Kwartalnik Historii Nauki i Techniki – Wielcy i więksi – Wirtualny Wszechświat [online], www.wiw.pl [dostęp 2022-06-05].
  22. ↑ https://bazhum.muzhp.pl/media//files/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r1988-t33-n3/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r1988-t33-n3-s588-680/Kwartalnik_Historii_Nauki_i_Techniki-r1988-t33-n3-s588-680.pdf
  23. ↑ http://delibra.bg.polsl.pl/Content/23517/BCPS_25215_1946-03_Przeglad-Elektrotech.pdf
  24. ↑ https://sep.com.pl/pdf/inne/Me_ZP_Komel_112.pdf
  25. ↑ Prof. mgr inż. Witold Szuman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-06-06].
  26. ↑ a b Instytut Elektroenergetyki [online], www.potempski.com [dostęp 2022-06-05].
  27. ↑ Tygodnik Przekrój, nr 1640 z 12 września 1976 r., s. 14.
  28. ↑ a b United States Dept of Commerce Office of Technical Services, OTS., 1974 [dostęp 2022-06-07] (ang.).
  29. ↑ https://bibliotekacyfrowa.eu/Content/42768/47648.pdf
  30. ↑ Jerzy Kozłowski, Informator Nauki Polskiej 1969, Oddano do składania 8.XII.1968 r. Podpisano do druku 3.V.1969. Druk ukończono w czerwcu 1969 r. Nakład 5000+280 egz., Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, czerwiec 1969, s. 532.
  31. ↑ HOYER – Deaths Announcements – Telegraph Announcements [online], announcements.telegraph.co.uk [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  32. ↑ Kinga Gabriela HOYER personal appointments – Find and update company information – GOV.UK [online], find-and-update.company-information.service.gov.uk [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  33. ↑ d, MRS KINGA GABRIELA HOYER director information. Free director information. Director id 902760848 [online], Company Check [dostęp 2022-06-05] (ang.).
  34. ↑ Cmentarze Bródzieńskie [online], brodnowski.grobonet.com [dostęp 2024-03-12].
  35. ↑ Wykaz profesorów i docentów Politechniki Warszawskiej zmarłych w latach 2000–2010, Witold Szuman.
  36. ↑ Witold Szuman, Podręcznik szofera, Wyd. „Słowo Polskie”, 1945 [dostęp 2022-06-07] (pol.).
  37. ↑ Działalność naukowo-badawcza Wydziału [online], potempski.com [dostęp 2022-06-05].
  38. ↑ Witold Szuman, Elektrociepłownie i sieci cieplne, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958 [dostęp 2022-06-07] (pol.).
  39. ↑ M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19 stycznia 1955 r. nr 0/201 - na wniosek Ministra Szkolnictwa Wyższego.
  40. ↑ Stolica. Warszawski tygodnik ilustrowany. R. 20, 1965 nr 13 (28 III), Warszawa, 2006 [dostęp 2022-06-05].

Bibliografia

edytuj
  • Prof. mgr inż. Witold Szuman, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2022-06-06].
  • Andrea Rudorff, Katzbach – das KZ in der Stadt. Zwangsarbeit in den Adlerwerken Frankfurt am Main 1944/45. (Studien zur Geschichte und Wirkung des Holocaust, Bd. 5.) Wallstein Verlag, Göttingen 2021. ISBN 978-3-8353-3953-8, s. 368.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Witold_Szuman&oldid=73622412”