Witold Gruca

polski tancerz i choreograf

Witold Gruca (ur. 15 sierpnia 1927 w Krakowie, zm. 11 lipca 2009 w Konstancinie-Jeziornie[1]) – polski tancerz i choreograf.

Witold Gruca
Ilustracja
Z Marią Krzyszkowską w balecie Luigi Nono „Czerwony płaszcz” (1962)
Data i miejsce urodzenia

15 sierpnia 1927
Kraków

Data i miejsce śmierci

11 lipca 2009
Konstancin-Jeziorna

Zawód, zajęcie

tancerz, choreograf

Narodowość

polska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Uśmiechu
Grób Witolda Grucy na Cmentarzu w Skolimowie

Życiorys

edytuj

Uczył się tańca w latach 1941–1948 w Krakowie. Był tancerzem i aktorem w sezonie 1946–1947 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu, w roku 1948 tancerzem Opery Wrocławskiej, w latach 1949–1952 Opery Poznańskiej, w latach 1952–1956 Opery Warszawskiej. Występował w latach 1956–1961 w duecie z Barbarą Bittnerówną. W roku 1961 powrócił do Opery Warszawskiej. W latach 1967–1968 pełnił funkcję kierownika baletu Teatru Wielkiego w Warszawie.

Oprócz występów na scenie baletowej zajmował się choreografią. Opracował układy taneczne wielu przedstawień dramatycznych, operowych i estradowych, programów telewizyjnych i filmów.

Laureat I nagrody (w duecie z Barbarą Bittnerówną) na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech oraz nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Został również odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1983) oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej (1984)[2].

Żył w związku homoseksualnym z aktorem Jerzy Pietraszkiewiczem[3]. Dwukrotnie zawierał związek małżeński z Aliną Bolechowską[4]. Artysta został pochowany w kwaterze aktorów na cmentarzu w Skolimowie.

Przypisy

edytuj
  1. Witold Gruca nie żyje [online], Onet.pl, 14 lipca 2009 [dostęp 2009-07-14] [zarchiwizowane z adresu 2009-07-18] (pol.).
  2. Uznanie dla twórców kultury /w/ Trybuna Robotnicza, nr 170, 19 lipca 1984, str. 1-2
  3. Wybitny polski tancerz miał partnera i żonę. Wiódł podwójne życie i marzył o dziecku [online], Viva.pl [dostęp 2024-06-29] (pol.).
  4. Groby znanych polskich homoseksualistów. Zostali wyoutowani po śmierci. Niezapomniani [online], www.se.pl [dostęp 2023-07-19].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj